۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'گذاري' به 'گذاری') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در باب دوم، اهميت فراگيرى علم اخلاق بيان شده است. در ابتداى اين باب، نویسنده شبهه زير را مطرح و به آن پاسخ داده است: | در باب دوم، اهميت فراگيرى علم اخلاق بيان شده است. در ابتداى اين باب، نویسنده شبهه زير را مطرح و به آن پاسخ داده است: | ||
«ملاحظه پندها و نصيحتها و گفتگو، دقت و انديشيدن پيرامون آنها، كارى است كه نه تنها هيچ رجحانى در آن نيست؛ بلكه چون ما برخلاف دانستههاى خود عمل مىكنيم، بارى بر دوش و موجب افزونى حجت بر بنده خواهد بود. پس در چنين حالى سزاوارتر آن است كه خود را در غفلت و فراموشى باقى | «ملاحظه پندها و نصيحتها و گفتگو، دقت و انديشيدن پيرامون آنها، كارى است كه نه تنها هيچ رجحانى در آن نيست؛ بلكه چون ما برخلاف دانستههاى خود عمل مىكنيم، بارى بر دوش و موجب افزونى حجت بر بنده خواهد بود. پس در چنين حالى سزاوارتر آن است كه خود را در غفلت و فراموشى باقى گذاریم، زيرا گناه عالِم بسان گناه عالَم است و هرچه آگاهى انسان از هشدارها و تهديدهاى گوناگون كمتر باشد، عذرش بيشتر خواهد بود، و آنكه نمىداند، هرگز مانند كسىكه مىداند نخواهد بود». | ||
نویسنده در پاسخ به اين شبهه، به روايتى از [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، در جواهر السنيه با اين مضمون استمداد جسته است كه: «نگوئيد: از آن بيم داريم كه فراگيريم و عمل نكنيم؛ بگوئيد: مىآموزيم و اميد داريم [به آموختههاى خويش] عمل نمائيم. همانا من به شما [علم و دانش] عطا نكردم مگر براى آنكه شما را به واسطه آن مورد رحمت خويش قرار دهم». به اعتقاد نویسنده، اين خطاب الهى، بساط اين شبهه را برچيده است. | نویسنده در پاسخ به اين شبهه، به روايتى از [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، در جواهر السنيه با اين مضمون استمداد جسته است كه: «نگوئيد: از آن بيم داريم كه فراگيريم و عمل نكنيم؛ بگوئيد: مىآموزيم و اميد داريم [به آموختههاى خويش] عمل نمائيم. همانا من به شما [علم و دانش] عطا نكردم مگر براى آنكه شما را به واسطه آن مورد رحمت خويش قرار دهم». به اعتقاد نویسنده، اين خطاب الهى، بساط اين شبهه را برچيده است. |
ویرایش