پرش به محتوا

بوصیری، محمد بن سعید: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'ب‍وص‍ي‍ري‌' به 'بوصیری')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۹: خط ۳۹:
</div>
</div>


'''شرف‌الدین محمد بن سعید بن حماد صنهاجی بوصیری'''، شاعر و صوفی نامبردار مصری در سده هفتم هجری می‌باشد. وی در اول شوال 608ق، به دنیا آمد. زادگاهش را دلاص یا بهشیم، دو ناحیه از منطقه بهنسای مصر دانسته‌اند. چون پدر و مادرش اهل دلاص و بوصیر بودند، او نام ترکیبی «دَلاصیری» را برای خود برگزید، ولی به بوصیری شهرت یافت<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= ر.ک: قربانی زرین، باقر، ج4، ص584]</ref>.
'''شرف‌الدین محمد بن سعید بن حماد صنهاجی بوصیری''' (608-698ق)، شاعر و صوفی نامبردار مصری در سده هفتم هجری می‌باشد.  


بوصیری در درس‌های صوفی بزرگ، ابوالعباس احمد مرسی (متوفی 686ق) جانشین ابوالحسن شاذلی (متوفی 656ق) شرکت می‌کرد و در تشکیل سلسله شاذلیه نیز سهمی داشت. وی قصیده بلندی در 142 بیت در مدح ابوالعباس مرسی سرود و او را در وفات شیخ و مرادش ابوالحسن شاذلی تعزیت گفت<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= ر.ک: همان]</ref>.
== ولادت ==
وی در اول شوال 608ق، به دنیا آمد. زادگاهش را دلاص یا بهشیم، دو ناحیه از منطقه بهنسای مصر دانسته‌اند. چون پدر و مادرش اهل دلاص و بوصیر بودند، او نام ترکیبی «دَلاصیری» را برای خود برگزید، ولی به بوصیری شهرت یافت<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= ر.ک: قربانی زرین، باقر، ج4، ص584]</ref>.
 
== تحصیلات ==
بوصیری در درس‌های صوفی بزرگ، ابوالعباس احمد مرسی (متوفی 686ق) جانشین [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]] (متوفی 656ق) شرکت می‌کرد و در تشکیل سلسله شاذلیه نیز سهمی داشت. وی قصیده بلندی در 142 بیت در مدح ابوالعباس مرسی سرود و او را در وفات شیخ و مرادش [[شاذلی، ابوالحسن|ابوالحسن شاذلی]] تعزیت گفت<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= ر.ک: همان]</ref>.


به گفته [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]]، او ده سال در بیت‌المقدس زیست و سپس به مدینه رفت. سیزده سال نیز در مکه به تعلیم قرآن اشتغال داشت و در همان جا قصیده معروف «برده» را سرود. سپس به مصر بازگشت و شغل دیوانی برگزید و مباشرت و حسابداری شهر شرقیه، از توابع بلبیس، را عهده‌دار گشت. از دوران تصدی او به این سمت، قصاید و اشعار فراوانی در دیوانش باقی مانده و قصیده طولانی و مشهور «نونیه» را نیز در شکایت از مستخدمان دولتی و مباشران حکومتی سروده است. او از 659 تا 663ق، این شغل را برعهده داشت، سپس به قاهره و اسکندریه رفت و مکتب‌خانه‌ای برای تعلیم قرآن کریم باز کرد و به شعر و شاعری نیز پرداخت<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان]</ref>.
به گفته [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]]، او ده سال در بیت‌المقدس زیست و سپس به مدینه رفت. سیزده سال نیز در مکه به تعلیم قرآن اشتغال داشت و در همان جا قصیده معروف «برده» را سرود. سپس به مصر بازگشت و شغل دیوانی برگزید و مباشرت و حسابداری شهر شرقیه، از توابع بلبیس، را عهده‌دار گشت. از دوران تصدی او به این سمت، قصاید و اشعار فراوانی در دیوانش باقی مانده و قصیده طولانی و مشهور «نونیه» را نیز در شکایت از مستخدمان دولتی و مباشران حکومتی سروده است. او از 659 تا 663ق، این شغل را برعهده داشت، سپس به قاهره و اسکندریه رفت و مکتب‌خانه‌ای برای تعلیم قرآن کریم باز کرد و به شعر و شاعری نیز پرداخت<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان]</ref>.
خط ۵۰: خط ۵۴:


بررسی دیوان اشعارش نشان می‌دهد که از جهت مادی در تنگنا بوده و خانواده‌ای پراولاد داشته و به‌سختی روزگار می‌گذرانده است و به سبب جثه کوچک و جسم نحیفش، گاه مورد تمسخر و طعن دیگران واقع می‌شده است<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان]</ref>.
بررسی دیوان اشعارش نشان می‌دهد که از جهت مادی در تنگنا بوده و خانواده‌ای پراولاد داشته و به‌سختی روزگار می‌گذرانده است و به سبب جثه کوچک و جسم نحیفش، گاه مورد تمسخر و طعن دیگران واقع می‌شده است<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان]</ref>.
==سال وفات==
بوصیری عمری دراز یافت؛ سال درگذشت او را از 694 تا 697ق، در قاهره یا اسکندریه ذکر کرده‌اند. او را در پایین گورستان مقطم و نزدیک قبر امام شافعی به خاک سپردند<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان، ص584]</ref>.


==آثار==
==آثار==
خط ۷۱: خط ۷۸:


از معدود کسانی که شاعر برای آنان مرثیه سروده، بهاءالدین بن حنای وزیر (متوفی 677ق) است<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان]</ref>.
از معدود کسانی که شاعر برای آنان مرثیه سروده، بهاءالدین بن حنای وزیر (متوفی 677ق) است<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان]</ref>.
==سال وفات==
بوصیری عمری دراز یافت؛ سال درگذشت او را از 694 تا 697ق، در قاهره یا اسکندریه ذکر کرده‌اند. او را در پایین گورستان مقطم و نزدیک قبر امام شافعی به خاک سپردند<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details?id=11911&&searchText= همان، ص584]</ref>.


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۸۲: خط ۸۶:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[العمدة في إعراب البردة قصيدة البوصيري]]
[[العمدة في إعراب البردة قصيدة البوصيري]]


خط ۸۷: خط ۹۳:


[[سنن إبن ماجة]]
[[سنن إبن ماجة]]
[[قصیده برده (با شرح و معنی لغات و دو ترجمۀ منظوم)]]


[[مختصر کتاب الکواکب الدرية في مدح خير البرية المسماة بالبردة]]
[[مختصر کتاب الکواکب الدرية في مدح خير البرية المسماة بالبردة]]
خط ۹۲: خط ۱۰۰:
[[ديوان البوصيري]]
[[ديوان البوصيري]]


[[مدحت‌نامه پیامبر وحی]]
[[مدحت‌نامه پیامبر وحی (خلاصة المناقب)]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
 
[[رده:شاعران]]
[[رده: تیر(98)]]
 
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]]