۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
در کودکی حافظ قرآن شد و پس از آن به فراگیری نحو عربی و استماع و کتابت حدیث آغاز کرد. در نظامیۀ بغداد نیز به تحصیل علم پرداخت و در دورهای نسبتاً طولانی در زادگاهش نزد کسانی چون ابن جوزی، عبدالوهاببن سُکَینۀ بغدادی و ذاکربن کامل خفّاف دانش آموخت و حدیث شنید. سپس به حجاز رفت و در 607ق در مکه و چندی در مدینه استماع حدیث کرد. در 608ق وارد شام شد و در آنجا نزد ابوالیمن کندی به تحصیل علم پرداخت. در همین سفر در حلب نیز اندکی درنگ کرد و در راه بازگشت به بغداد، از شیوخ حرّان، موصل، تکریت و جز آنها نیز حدیث شنید. | در کودکی حافظ قرآن شد و پس از آن به فراگیری نحو عربی و استماع و کتابت حدیث آغاز کرد. در نظامیۀ بغداد نیز به تحصیل علم پرداخت و در دورهای نسبتاً طولانی در زادگاهش نزد کسانی چون ابن جوزی، عبدالوهاببن سُکَینۀ بغدادی و ذاکربن کامل خفّاف دانش آموخت و حدیث شنید. سپس به حجاز رفت و در 607ق در مکه و چندی در مدینه استماع حدیث کرد. در 608ق وارد شام شد و در آنجا نزد ابوالیمن کندی به تحصیل علم پرداخت. در همین سفر در حلب نیز اندکی درنگ کرد و در راه بازگشت به بغداد، از شیوخ حرّان، موصل، تکریت و جز آنها نیز حدیث شنید.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5037 انصاری، حسن، همان]</ref> | ||
ابن نجار در 609ق در موطن خود بود، اما اندکی بعد روی به شرق نهاد و در شهرهای همدان و اصفهان به طلب دانش برخاست و سپس به خراسان رفت و در نیشابور از کسانی چون مؤیدبن محمد طوسی و در مرو از عبدالرحیم، فرزند عبدالکریم سمعانی بهرهها برد و در بازگشت به بغداد در بسطام، دامغان، ری، ساوه، همدان و شهرهای دیگر از مشایخ عصر حدیث شنید و به تکمیل تحصیلات خود پرداخت. اقامت ابن نجار در این نوبت در بغداد نیز دیری نپایید و یک سال بعد راه سفر در پیش گرفت و برای بار دوم به بلاد جبل روی نهاد و به نهاوند و سپس به اصفهان درآمد و چندی در آن شهر اقامت گزید. به نظر میرسد او در همین دوره، باز به خراسان رفته باشد. چون مغولان بر اصفهان چیره شدند، ابن نجار به بغداد بازگشت (620ق) و سپس راه شام در پیش گرفت و در انجا مدتی به تدریس و تحدیث پرداخت. در 621ق به مصر رفت و از مشایخ آنجا و اسکندریه بهره جست. در مصر الملکالکامل ایوبی وی را نواخت و از او خواست در آنجا اقامت گزیند، اما نپذیرفت. | ابن نجار در 609ق در موطن خود بود، اما اندکی بعد روی به شرق نهاد و در شهرهای همدان و اصفهان به طلب دانش برخاست و سپس به خراسان رفت و در نیشابور از کسانی چون مؤیدبن محمد طوسی و در مرو از عبدالرحیم، فرزند عبدالکریم سمعانی بهرهها برد و در بازگشت به بغداد در بسطام، دامغان، ری، ساوه، همدان و شهرهای دیگر از مشایخ عصر حدیث شنید و به تکمیل تحصیلات خود پرداخت. اقامت ابن نجار در این نوبت در بغداد نیز دیری نپایید و یک سال بعد راه سفر در پیش گرفت و برای بار دوم به بلاد جبل روی نهاد و به نهاوند و سپس به اصفهان درآمد و چندی در آن شهر اقامت گزید. به نظر میرسد او در همین دوره، باز به خراسان رفته باشد. چون مغولان بر اصفهان چیره شدند، ابن نجار به بغداد بازگشت (620ق) و سپس راه شام در پیش گرفت و در انجا مدتی به تدریس و تحدیث پرداخت. در 621ق به مصر رفت و از مشایخ آنجا و اسکندریه بهره جست. در مصر الملکالکامل ایوبی وی را نواخت و از او خواست در آنجا اقامت گزیند، اما نپذیرفت.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5037 انصاری، حسن، همان]</ref> | ||
آنچه در مورد مسیر سفرهای ابن نجار گفته شد، برداشتی از اطلاعات داده شده توسط ابن شعار در عقودالجمان و تکمیل آن توسط منابع دیگر بود، اما در برخی منابع از گذار وی بر شهرهایی چون غور و یمن نیز سخن رفته است. ابن نجار سرانجام پس از سالها سفر در 624ق در بغداد رحل اقامت افکند. مدت زمان این سفرها را، منابع به اختلاف 27 یا 28 سال آوردهاند، اما با توجه به تاریخ آغاز سفرها و سال بازگشت او به بغداد، باید گفت که این ارقام جز تحریفی از اعداد 17 یا 18 نیست. وی در طول سفرهایش علاوه بر شنیدن حدیث و فراگیری معارف اسلامی به ادب نیز میپرداخته و از محضر شاعران بسیاری استفاده می برده و در عین حال از جمعآوری اطلاعات رجالی و تاریخی برای تألیف کتابهایش به ویژه ذیل تاریخ بغداد،غافل نمانده است. | آنچه در مورد مسیر سفرهای ابن نجار گفته شد، برداشتی از اطلاعات داده شده توسط ابن شعار در عقودالجمان و تکمیل آن توسط منابع دیگر بود، اما در برخی منابع از گذار وی بر شهرهایی چون غور و یمن نیز سخن رفته است. ابن نجار سرانجام پس از سالها سفر در 624ق در بغداد رحل اقامت افکند. مدت زمان این سفرها را، منابع به اختلاف 27 یا 28 سال آوردهاند، اما با توجه به تاریخ آغاز سفرها و سال بازگشت او به بغداد، باید گفت که این ارقام جز تحریفی از اعداد 17 یا 18 نیست. وی در طول سفرهایش علاوه بر شنیدن حدیث و فراگیری معارف اسلامی به ادب نیز میپرداخته و از محضر شاعران بسیاری استفاده می برده و در عین حال از جمعآوری اطلاعات رجالی و تاریخی برای تألیف کتابهایش به ویژه ذیل تاریخ بغداد،غافل نمانده است.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5037 انصاری، حسن، همان]</ref> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
مشايخ او به 3000 شيخ و 400 نفر زن مى رسد. | مشايخ او به 3000 شيخ و 400 نفر زن مى رسد. | ||
ابن نجار دورۀ پایانی عمر خود را در بغداد به تدریس و تألیف گذراند و پس از تأسیس مدرسۀ مستنصریه (631ق) به تدریس در آنجا گمارده شد. | ابن نجار دورۀ پایانی عمر خود را در بغداد به تدریس و تألیف گذراند و پس از تأسیس مدرسۀ مستنصریه (631ق) به تدریس در آنجا گمارده شد.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5037 انصاری، حسن، همان]</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
سرانجام وی در 643ق در بغداد از دنیا رفت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/6174/1/21 ابن نجار، محمد بن محمود، ص21]</ref> و در گورستان بابالحرب دفن شد. در رثای او مرثیههای بسیاری سرودند. بنا به وصیت او کتابخانهاش وقف مدرسۀ نظامیه | سرانجام وی در 643ق در بغداد از دنیا رفت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/6174/1/21 ابن نجار، محمد بن محمود، ص21]</ref> و در گورستان بابالحرب دفن شد. در رثای او مرثیههای بسیاری سرودند. بنا به وصیت او کتابخانهاش وقف مدرسۀ نظامیه گردید.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5037 انصاری، حسن، همان]</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
ابن نجار، محمد بن محمود، الدر الثمینه فی اخبار المدینه، شرکة دارالارقم بن ابیالارقم، بیروت، لبنان | ابن نجار، محمد بن محمود، الدر الثمینه فی اخبار المدینه، شرکة دارالارقم بن ابیالارقم، بیروت، لبنان | ||
انصاری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، جلد5، ص35-38، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374 | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده: مرداد(98)]] |
ویرایش