۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الرسائل الأصولية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'دسترس' به 'دسترس') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
}} | }} | ||
'''الرسائل | '''الرسائل الأصولیة'''، اثر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|آیت‌الله محمدباقروحيد بهبهانى]] و مشتمل بر هشت رساله عربى است. اين رساله‌ها، هر كدام، در يك موضوع خاص اصولى است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
#:خبر واحد ثقه، گاهى همراه با قراين مفيد علم است، در اين‌صورت از باب افاده علم و قطع، حجّت است و بحث معروف حجيّت خبر واحد، در جايى است كه خبر مورد نظر، محفوف به چنين قراينى نباشد كه مشهور علماى اماميه به حجيّت آن اعتقاد دارند. | #:خبر واحد ثقه، گاهى همراه با قراين مفيد علم است، در اين‌صورت از باب افاده علم و قطع، حجّت است و بحث معروف حجيّت خبر واحد، در جايى است كه خبر مورد نظر، محفوف به چنين قراينى نباشد كه مشهور علماى اماميه به حجيّت آن اعتقاد دارند. | ||
#رسالة اصالة البرائة | #رسالة اصالة البرائة | ||
#:در اينكه وظيفه مكلّف، در وقت شك در تكليف، تمسّك به برائت است، ترديدى بين | #:در اينكه وظيفه مكلّف، در وقت شك در تكليف، تمسّك به برائت است، ترديدى بين اصولیون وجود ندارد؛ نهایت اختلافى كه بين آنها مطرح است، در مصدر اين وظيفه مى‌باشد كه آيا شرع است يا شرع و عقل مى‌باشد. [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، نظريه دوم را پذيرفته و با آن همراهى نموده است. ايشان، با تكيه بر قاعده عقلی «قبح عقاب بلا بيان»، توفيق يافت نظريّه برائت عقلى را به روشى كاملاً علمى و فنّى تثبت نمايد و شايد بتوان گفت مبارزه فكرى [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، عليه مكتب اخبارى، در پى طرح اين قالب و روش عقلى وى براى اثبات اصالة البرائة بوده است. | ||
#رسالة الاستصحاب | #رسالة الاستصحاب | ||
#:[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، بعد از تعريف استصحاب، آن را بر دو قسم تقسيم مى‌كند: استصحاب متعلّق حكم شرعى، استصحاب نفس حكم شرعى. ايشان، سپس، به اختلاف آراء در حجيّت استصحاب پرداخته، آن‌گاه مسائل بعدى را پى مى‌گيرد. | #:[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]]، بعد از تعريف استصحاب، آن را بر دو قسم تقسيم مى‌كند: استصحاب متعلّق حكم شرعى، استصحاب نفس حكم شرعى. ايشان، سپس، به اختلاف آراء در حجيّت استصحاب پرداخته، آن‌گاه مسائل بعدى را پى مى‌گيرد. | ||