پرش به محتوا

الاحتفال بذكری الأنبياء و عبادالله الصالحين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'مي‌' به 'می')
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی')
خط ۲۹: خط ۲۹:
فرقه وهابيت با هدفي ظاهرى كه عبارت از اخلاص در توحيد و جنگ با شرك و بدعت باشد، شكل يافته، اما با نگرشي واقع گرايانه بر اين جنبش از جهت اعتقادي، فكرى و عملى، در میيابيم كه هدفي ديگر را دنبال كرده و اهداف باطنى و پنهاني ديگری را مدّ نظر دارند كه با نيم نگاهي به كارنامه عملي آن، جز كشتار مسلمانان و افروختن آتش فتنه و جنگ، ميان صفوف مسلمانان در جهت خدمت به دشمنان اسلام چيز ديگری نمی‌توان يافت.
فرقه وهابيت با هدفي ظاهرى كه عبارت از اخلاص در توحيد و جنگ با شرك و بدعت باشد، شكل يافته، اما با نگرشي واقع گرايانه بر اين جنبش از جهت اعتقادي، فكرى و عملى، در میيابيم كه هدفي ديگر را دنبال كرده و اهداف باطنى و پنهاني ديگری را مدّ نظر دارند كه با نيم نگاهي به كارنامه عملي آن، جز كشتار مسلمانان و افروختن آتش فتنه و جنگ، ميان صفوف مسلمانان در جهت خدمت به دشمنان اسلام چيز ديگری نمی‌توان يافت.


وهابيت بزرگداشت تولد و وفات اولياء و رجال آسمانى و اجتماع در تولد و وفات آنان را بدعت و حرام مى‌دانند؛ گويى آنان دشمن سرسخت بزرگان دين واولياى الهى هستند.
وهابيت بزرگداشت تولد و وفات اولیاء و رجال آسمانى و اجتماع در تولد و وفات آنان را بدعت و حرام مى‌دانند؛ گويى آنان دشمن سرسخت بزرگان دين واولیاى الهى هستند.


ريشه اين اشتباه در يك كلمه خلاصه می‌شود و آن اين كه: برای شرك و توحيد و به خصوص مفهوم عبادت حد و مرزى تعيين نكرده‌اند؛ از اين جهت هر نوع بزرگداشت را عبادت و پرستش تصور نموده‌اند.
ريشه اين اشتباه در يك كلمه خلاصه می‌شود و آن اين كه: برای شرك و توحيد و به خصوص مفهوم عبادت حد و مرزى تعيين نكرده‌اند؛ از اين جهت هر نوع بزرگداشت را عبادت و پرستش تصور نموده‌اند.
خط ۳۸: خط ۳۸:
كتاب با فهرست و مقدمه‌اي نسبتاً كوتاه امّا فراخور با حجم كتاب آغاز گرديده و بدون هر گونه فصل و يا باب‌بندي و طي چند عنوان كلي، كتاب به پایان برده شده است.
كتاب با فهرست و مقدمه‌اي نسبتاً كوتاه امّا فراخور با حجم كتاب آغاز گرديده و بدون هر گونه فصل و يا باب‌بندي و طي چند عنوان كلي، كتاب به پایان برده شده است.


مؤلف با ارائه دلائل قائلان به استحباب احتفال (بزرگداشت) كتاب را آغاز نموده و به اين نكته اشاره نموده است كه غالب مناسك حج، بزرگداشت ياد انبياء و اولياء الهي می‌باشد و برای تاييد اين مطلب به آياتي از قرآن كريم استشهاد نموده است. (واتخذوا من مقام ابراهيم مصلي - ان الصفا و المشعر من شعائر الله) و نيز مظاهري؛ همچون: مقام ابراهيم؛ صفا و مروه؛ رمي جمرات و قرباني را نيز از مواردي دانسته است كه وجود آن در مناسك حج از مصاديق احتفال و بزرگداشت است كه علامه عسكري با توضيح پيرامون آن در جهت اثبات ادعای خود تلاش نموده و در ادامه به اين نكته ظريف اشاره نموده است كه توجه دادن خداوند سبحان به مقام حضرت ابراهيم و يا صفا و مشعر برای بركت و خيري است كه میتواند در هر بار توجه به آن عائد انسان شود چنان كه نظاير ديگری از آن را می‌توان در متون ديني سراغ گرفت از قبيل: تبرک از ماه رمضان تبرک از روز جمعه و...
مؤلف با ارائه دلائل قائلان به استحباب احتفال (بزرگداشت) كتاب را آغاز نموده و به اين نكته اشاره نموده است كه غالب مناسك حج، بزرگداشت ياد انبياء و اولیاء الهي می‌باشد و برای تاييد اين مطلب به آياتي از قرآن كريم استشهاد نموده است. (واتخذوا من مقام ابراهيم مصلي - ان الصفا و المشعر من شعائر الله) و نيز مظاهري؛ همچون: مقام ابراهيم؛ صفا و مروه؛ رمي جمرات و قرباني را نيز از مواردي دانسته است كه وجود آن در مناسك حج از مصاديق احتفال و بزرگداشت است كه علامه عسكري با توضيح پيرامون آن در جهت اثبات ادعای خود تلاش نموده و در ادامه به اين نكته ظريف اشاره نموده است كه توجه دادن خداوند سبحان به مقام حضرت ابراهيم و يا صفا و مشعر برای بركت و خيري است كه میتواند در هر بار توجه به آن عائد انسان شود چنان كه نظاير ديگری از آن را می‌توان در متون ديني سراغ گرفت از قبيل: تبرک از ماه رمضان تبرک از روز جمعه و...


علامه سيد‌‎مرتضي عسكري شواهد قرآني فوق را با رواياتي كه از متون روائي معتبر اهل سنت از قبيل [[صحيح مسلم]] و بخاري مثال آورده تحكيم نموده و با اين شواهد روائي در صدد شفاف سازی اين نكته برآمده است كه با وجود ادله قرآني و روائي معتبر نزد اهل سنت ديگر جايي برای انكار اين موضوع از سوي وهابيت باقي نمیماند كه اين موضوع را از مصاديق بدعت، شرك و يا تكفير و مشرك دانستن بخش بزرگی از مسلمانان بدانند.
علامه سيد‌‎مرتضي عسكري شواهد قرآني فوق را با رواياتي كه از متون روائي معتبر اهل سنت از قبيل [[صحيح مسلم]] و بخاري مثال آورده تحكيم نموده و با اين شواهد روائي در صدد شفاف سازی اين نكته برآمده است كه با وجود ادله قرآني و روائي معتبر نزد اهل سنت ديگر جايي برای انكار اين موضوع از سوي وهابيت باقي نمیماند كه اين موضوع را از مصاديق بدعت، شرك و يا تكفير و مشرك دانستن بخش بزرگی از مسلمانان بدانند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش