۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الزهد (ابوحاتم رازی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR59499J1.jpg | عنوان =الزهد | عنوان‌های دیگر = | پدیدآو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''الزهد'''، اثر حافظ ابوحاتم رازی (متوفی 277ق) کتابی است یکجلدی به زبان عربی با موضوع احادیث و روایات اسلامی. همانطور که از نام کتاب هم پیداست، روایات ابواب مختلف این کتاب درباره زهد است و در آن تفسیر آیات قرآنی مربوط به این موضوع هم ارائه شده است. این اثر به تحقیق منذر سلیم محمود دومی رسیده است. ظاهراً اصل این کتاب حجیمتر از این بوده که الآن در دست ماست. | '''الزهد'''، اثر [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|حافظ ابوحاتم رازی]] (متوفی 277ق) کتابی است یکجلدی به زبان عربی با موضوع احادیث و روایات اسلامی. همانطور که از نام کتاب هم پیداست، روایات ابواب مختلف این کتاب درباره زهد است و در آن تفسیر آیات قرآنی مربوط به این موضوع هم ارائه شده است. این اثر به تحقیق [[محمود، منذر سلیم|منذر سلیم محمود]] دومی رسیده است. ظاهراً اصل این کتاب حجیمتر از این بوده که الآن در دست ماست. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
بسیاری از مسلمانان در معنا یا موضوع زهد دچار اشتباه میشوند و ازاینرو محقق کتاب میگوید لازم دیدم این کتاب را که از شخصیتی مانند ابوحاتم صادر شده را در این موضوع انتشار دهم. تا جایی که محقق مطلع است این اولین کتابی است که از ابوحاتم چاپ شده است. البته کتابهای بسیار دیگری نیز از وی چاپ شده ولی آنها را فرزندش عبدالرحمن از وی نقل کرده است ولی این کتاب به قلم خود ابوحاتم است و تفاوت اساسی و مهم این اثر با دیگر آثارش در همینجاست. ابوحاتم در این کتاب فقط از اساتید عدولش روایت نقل میکند و فوایدی در علم رجال و... را نیز در این کتاب شاهدیم.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4</ref> | بسیاری از مسلمانان در معنا یا موضوع زهد دچار اشتباه میشوند و ازاینرو محقق کتاب میگوید لازم دیدم این کتاب را که از شخصیتی مانند [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|ابوحاتم]] صادر شده را در این موضوع انتشار دهم. تا جایی که محقق مطلع است این اولین کتابی است که از [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|ابوحاتم]] چاپ شده است. البته کتابهای بسیار دیگری نیز از وی چاپ شده ولی آنها را فرزندش عبدالرحمن از وی نقل کرده است ولی این کتاب به قلم خود [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|ابوحاتم]] است و تفاوت اساسی و مهم این اثر با دیگر آثارش در همینجاست. [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|ابوحاتم]] در این کتاب فقط از اساتید عدولش روایت نقل میکند و فوایدی در علم رجال و... را نیز در این کتاب شاهدیم.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص4</ref> | ||
این کتاب از صد و پنج نص تشکیل شده که مصنف آنها را از بیست شیخ از شیوخ و اساتید عادلش ذکر کرده است. از میان این نصوص تعداد سیزده حدیث وجود دارد و نودودو حدیث باقیمانده از آثار از انبیاء(ع) و صحابه و تابعین است. همانطور که از نام کتاب هم پیداست، روایات ابواب مختلف این کتاب درباره زهد است و در آن تفسیر آیات قرآنی مربوط به این موضوع هم ارائه شده است. | این کتاب از صد و پنج نص تشکیل شده که مصنف آنها را از بیست شیخ از شیوخ و اساتید عادلش ذکر کرده است. از میان این نصوص تعداد سیزده حدیث وجود دارد و نودودو حدیث باقیمانده از آثار از انبیاء(ع) و صحابه و تابعین است. همانطور که از نام کتاب هم پیداست، روایات ابواب مختلف این کتاب درباره زهد است و در آن تفسیر آیات قرآنی مربوط به این موضوع هم ارائه شده است. | ||
محقق در سند هر خبر یا اثری بحث کرده و در متابعات و شواهدش دقت نموده است. وی متذکر میشود که ظاهراً اصل این کتاب حجیمتر از این بوده که الآن در دست ماست و شاهد بر این امر هم این است که روی جلد نسخه خطی کتاب نوشته شده: «فیه من کتاب الزهد عن ابی حاتم» که نشانگر این است که این، بخشی از کتاب الزهد ابوحاتم رازی است. همچنین تعداد شیوخی که وی در این اثر از آنان روایت میکند کمتر از تعداد شیوخی است که برای خودش ذکر کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref> | محقق در سند هر خبر یا اثری بحث کرده و در متابعات و شواهدش دقت نموده است. وی متذکر میشود که ظاهراً اصل این کتاب حجیمتر از این بوده که الآن در دست ماست و شاهد بر این امر هم این است که روی جلد نسخه خطی کتاب نوشته شده: «فیه من کتاب الزهد عن ابی حاتم» که نشانگر این است که این، بخشی از کتاب الزهد [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|ابوحاتم رازی]] است. همچنین تعداد شیوخی که وی در این اثر از آنان روایت میکند کمتر از تعداد شیوخی است که برای خودش ذکر کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref> | ||
مصنف در این کتاب به ترتیب ماده کتابش بر اساس روش معاجم شیوخش (اساتید رواییاش) تمایل دارد؛ مثلاً او از روایات ابونعیم شروع کرده (1، 2، 3) سپس با حسن بن طریف (4، 5، ...، 13) پس از او با اویسی، ... تا اینکه به اصبغ بن فرج (103، 104، 105) ختم مینماید. البته او همواره خود را ملتزم بر این امر نکرده مثلاً گاهی مسندات هدبه را با ذکر مسندات ابن صخر قطع میکند یا مسندات سعید بن سوید را با مسندات محمد بن خالد نیلی. از اینروست که وی ملتزم به مسانید صحابه یا تابعین یا مشابه این موارد نیست. آنچه وی از انس بن مالک ذکر میکند در شمارههای (11، 37 و 105) است و همچنین از بکر بن عبدالله مزنی در شمارههای (38 و 83) و... . وی همچنین به ترتیب موضوعی ملتزم نیست مثلاً در شمارههای 14 و 46 و 58 درباره زهد پیامبر(ص) روایت نقل میکند و در شمارههای 2، 12، 18 و 19 به ذکر روایات درباره دنیا و متعلقات آن میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص14</ref> | مصنف در این کتاب به ترتیب ماده کتابش بر اساس روش معاجم شیوخش (اساتید رواییاش) تمایل دارد؛ مثلاً او از روایات ابونعیم شروع کرده (1، 2، 3) سپس با حسن بن طریف (4، 5، ...، 13) پس از او با اویسی، ... تا اینکه به اصبغ بن فرج (103، 104، 105) ختم مینماید. البته او همواره خود را ملتزم بر این امر نکرده مثلاً گاهی مسندات هدبه را با ذکر مسندات ابن صخر قطع میکند یا مسندات سعید بن سوید را با مسندات محمد بن خالد نیلی. از اینروست که وی ملتزم به مسانید صحابه یا تابعین یا مشابه این موارد نیست. آنچه وی از انس بن مالک ذکر میکند در شمارههای (11، 37 و 105) است و همچنین از بکر بن عبدالله مزنی در شمارههای (38 و 83) و... . وی همچنین به ترتیب موضوعی ملتزم نیست مثلاً در شمارههای 14 و 46 و 58 درباره زهد پیامبر(ص) روایت نقل میکند و در شمارههای 2، 12، 18 و 19 به ذکر روایات درباره دنیا و متعلقات آن میپردازد<ref>ر.ک: همان، ص14</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
مُشوّق منذر سلیم محمود دومی برای تحقیق این اثر شیخ صلاحالدین بن احمد إدلبی بوده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref> | مُشوّق منذر سلیم محمود دومی برای تحقیق این اثر شیخ صلاحالدین بن احمد إدلبی بوده است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref> | ||
نسخه مورد اعتماد در این کتاب که اصل در آن قرار گرفته، یک نسخه خطی از نسخ خطی کتابخانه ظاهریه است که سماع آن مربوط به سال 506ق است. صاحب این نسخه خطی ابن صابر سلمی، پس از سماع دو حدیث ذکر کرده که محقق آن دو حدیث را هم در جای خودش باقی گذاشته ولی آنها را بهصورت «ح1» و «ح2» شمارهگذاری کرده تا از سایر احادیث کتاب که از ابوحاتم است، متمایز باشد.<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref> | نسخه مورد اعتماد در این کتاب که اصل در آن قرار گرفته، یک نسخه خطی از نسخ خطی کتابخانه ظاهریه است که سماع آن مربوط به سال 506ق است. صاحب این نسخه خطی ابن صابر سلمی، پس از سماع دو حدیث ذکر کرده که محقق آن دو حدیث را هم در جای خودش باقی گذاشته ولی آنها را بهصورت «ح1» و «ح2» شمارهگذاری کرده تا از سایر احادیث کتاب که از [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|ابوحاتم]] است، متمایز باشد.<ref>ر.ک: همان، ص14-15</ref> | ||
در صفحه عنوان کتاب اینچنین آمده است: «فیه من کتاب الزهد عن أبی حاتم محمد بن إدریس بن المنذر الحنظلی روایة أبی طاهر محمد بن الحسین بن محمد بن إبراهیم الحنائی عن القاضی أبی الحسن عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن أحمد الحباری عن والده عن أبی الحسن علی بن إبراهیم بن سلمة الفقیه عنه. سماع لعبد الرحمن بن أحمد بن علی بن صابر السلمی و لابنه أبی المعالی عبدالله».<ref>ر.ک: همان، ص15</ref> | در صفحه عنوان کتاب اینچنین آمده است: «فیه من کتاب الزهد عن [[ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس|أبی حاتم محمد بن إدریس بن المنذر الحنظلی]] روایة أبی طاهر محمد بن الحسین بن محمد بن إبراهیم الحنائی عن القاضی أبی الحسن عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن أحمد الحباری عن والده عن أبی الحسن علی بن إبراهیم بن سلمة الفقیه عنه. سماع لعبد الرحمن بن أحمد بن علی بن صابر السلمی و لابنه أبی المعالی عبدالله».<ref>ر.ک: همان، ص15</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||