۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
به باور وى، دعاهاى وارده از معصومين(ع) با مضامين عاليهاى كه دارند، تنها يك مقصد را تعقيب نمىكنند، بلكه چندين هدف را در پى دارند كه البته هركس به اندازه معرفت و استعدادش از دعا و راز و نياز با خدا بهره مىگيرد و حس خداجويى و خداخواهى و عرفان دينى خويش را اشباع مىكند.<ref>همان، ص8</ref> | به باور وى، دعاهاى وارده از معصومين(ع) با مضامين عاليهاى كه دارند، تنها يك مقصد را تعقيب نمىكنند، بلكه چندين هدف را در پى دارند كه البته هركس به اندازه معرفت و استعدادش از دعا و راز و نياز با خدا بهره مىگيرد و حس خداجويى و خداخواهى و عرفان دينى خويش را اشباع مىكند.<ref>همان، ص8</ref> | ||
به اعتقاد وى، ذكر خدا اگرچه امرى فردى است و ذاكر و سالك خود | به اعتقاد وى، ذكر خدا اگرچه امرى فردى است و ذاكر و سالك خود بهتنهایى، با نام خدا و ياد او بسرمىبرد و در گوشه خلوت شايد حضور قلب بيشترى داشته باشد، ولى از پارهاى از احاديث استفاده مىشود كه مجالس ذكر و دعا و در ميان جمع بودن نيايش و تضرع كردن و با مؤمنان همنوا شدن، به رحمت و استجابت نزدیک تر است؛ چنانكه در مجالس غفلت و لهو و لعب نشستن و با غافلان همصدا شدن، انسان را از رحمت دور و به خشم و قهر الهى دچار مىكند.<ref>همان، ص14</ref> | ||
وى در پاسخ به اين سؤال كه مقصود از ذكر خدا و ذكر كثير كه اين همه به آن توصيه و تأكيد شده چيست و اين كدام ذكر است؟ چنين پاسخ مىدهد كه بدون شك ذكر خدا شامل هر ذكرى است كه خدا را به ياد بياورد، ولى در بعضى روايات به مصاديقى براى ذكر كثير اشاره شده است كه بهعنوان مصداق اكمل و اتم آمده و دليل بر انحصار نيست كه از جمله آنها، تسبيح حضرت فاطمه زهرا(س) مىباشد.<ref>همان، ص15</ref> | وى در پاسخ به اين سؤال كه مقصود از ذكر خدا و ذكر كثير كه اين همه به آن توصيه و تأكيد شده چيست و اين كدام ذكر است؟ چنين پاسخ مىدهد كه بدون شك ذكر خدا شامل هر ذكرى است كه خدا را به ياد بياورد، ولى در بعضى روايات به مصاديقى براى ذكر كثير اشاره شده است كه بهعنوان مصداق اكمل و اتم آمده و دليل بر انحصار نيست كه از جمله آنها، تسبيح حضرت فاطمه زهرا(س) مىباشد.<ref>همان، ص15</ref> | ||
وى معتقد است كه دعا، داراى ابعاد گوناگونى بوده و افزون بر جنبه عبادى و راز و نياز و عرض حاجت به پيشگاه خداوند، آثار ديگرى دارد كه مهمترين آنها، بعد تعليم و تلقين آن است. به نظر وى، بسيارى از | وى معتقد است كه دعا، داراى ابعاد گوناگونى بوده و افزون بر جنبه عبادى و راز و نياز و عرض حاجت به پيشگاه خداوند، آثار ديگرى دارد كه مهمترين آنها، بعد تعليم و تلقين آن است. به نظر وى، بسيارى از دعاهایى كه از طريق معصومين(ع) به دست ما رسيده، تنها يك تقاضاى شخصى و مناجات فردى نيست، بلكه دنيايى از عرفان و تعليم و تربيت است.<ref>همان، ص25</ref> | ||
وى به اين نكته اشاره دارد كه دعا، بهترين و ارجمندترين عبادت است و عبادت چه در متن و چه در آداب و شرايط، توقيفى است؛ يعنى بايستى آن را از طريق اولياى دين آموخت؛ چرا كه آنها بهتر مىدانند كه چگونه با خدا سخن گويند و چگونه از خدا حاجت بخواهند؛ لذا وى آداب و شرايط دعا را از كتاب «المحجة البيضاء»، تأليف [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]] بازگو كرده است.<ref>همان، ص29</ref> | وى به اين نكته اشاره دارد كه دعا، بهترين و ارجمندترين عبادت است و عبادت چه در متن و چه در آداب و شرايط، توقيفى است؛ يعنى بايستى آن را از طريق اولياى دين آموخت؛ چرا كه آنها بهتر مىدانند كه چگونه با خدا سخن گويند و چگونه از خدا حاجت بخواهند؛ لذا وى آداب و شرايط دعا را از كتاب «المحجة البيضاء»، تأليف [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]] بازگو كرده است.<ref>همان، ص29</ref> |
ویرایش