الوجوه و النظائر لألفاظ كتاب‌الله العزيز: تفاوت میان نسخه‌ها

در اين كتاب، از باب «الف» تا باب «شين» در جلد اول و مابقى آن، در جلد دوم جاى گرفته است. در ابتداى هر باب نيز الفاظى كه در آن باب مورد بحث و بررسى قرار گرفته، ذكر شده است؛ به‌عنوان مثال، از جمله الفاظى كه در باب «الف» ذكر شده، عبارتند از: اسم، أمر، أحد، أحاط، أحصى، استحيا، إتيان، أسفل، إتخذ، أهل، أولى، أجل، آيات، أرسل، أم، أب، أذى، اتباع، إناث، إتمام، إدراك، إقامة، أعناق، إثم، أكنة، إنسان، إسراف، أسفار، أمانة، امرأة، أفواه، أخلد، إثخان، أواب، أذان، آل، إلا، اعبدوا، الإفك و.<ref>متن كتاب، ج1، ص4</ref>

پيرامون اهميت و ارزش كتاب حاضر، توجه به اين نكته ضرورى است كه از جمله علوم قرآنى، وجوه و نظاير كلمات قرآنى مى‌باشد و اگرچه اين علم، تاكنون به‌صورت علمى مستقل شناخته نشده است، اما بعضى بر آنند كه از متفرعات علم تفسير است؛ چنان‌كه در تفاسير متقدمين چون «[[كشف الأسرار في شرح الاستبصار|كشف الأسرار]]» و غير آن، گاه مواردى مشاهده مى‌شود كه مفسر قبلا وجوه و معانى مختلف كلمه‌اى را مورد بحث قرار داده و آنگاه به تفسير آيه مزبور پرداخته است. اما بعدها با گسترش معارف قرآنى، كتبى مستقل در اين باب نگارش يافت. مقاتل بن سليمان، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]]، ابن دامغانى، ابن فارسی و... از جمله اولين گردآورندگان وجوه و نظاير قرآن هستند و از جمله مهم‌ترين كتبى كه در اين زمينه نگارش يافته، اثر حاضر مى‌باشد.