۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
1. علم امام: يكى از مباحث مهم كلامى كه در قرون متمادى تا به امروز مورد بحث و مناقشه بوده است، علم امام مىباشد. آيا امام به غيب اطلاع دارد يا نه و آيا علم امام به غيب دائمى و هميشگى است يا در بعضى موارد امام از غيب منقطع مىشود؟ اينها، | 1. علم امام: يكى از مباحث مهم كلامى كه در قرون متمادى تا به امروز مورد بحث و مناقشه بوده است، علم امام مىباشد. آيا امام به غيب اطلاع دارد يا نه و آيا علم امام به غيب دائمى و هميشگى است يا در بعضى موارد امام از غيب منقطع مىشود؟ اينها، بحثهایى است كه در كلام شيعى مورد توجه است. مؤلف، اقوال متكلمين را در مورد احكام ائمه، به سه دسته تقسيم مىكند: گروهى، قائلند كه احكام ائمه(ع)، بر طبق ظواهر است نه بر طبق آنچه مىدانند؛ گروهى ديگر، قائلند كه احكام آنها بر طبق بواطن است نه بر اساس ظواهر و دستهاى، قائلند كه اگر خداوند بخواهد، ائمه، از غيب مطلع مىشوند و حكمى كه از آنها صادر مىشود، گاه بر اساس باطن است و گاه بر اساس ظاهر و اينكه آنها در چه مواردى از غيب مطلع مىشوند، مصالح و الطاف الهى آن را تعيين مىكند. او قول سوم را به عنوان قول حق انتخاب مىكند. | ||
2. خبر واحد: يكى از بحثهاى اصولى كه بعد از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] مطرح شد، حجيت خبر واحد است. قدماى شيعه حجيتى براى خبر واحد قائل نبودند. [[شيخ مفيد]] در اين زمينه مىگويد: «لا يجب العلم و العمل بشىء من اخبار الاحاد و لا يجوز لأحد أن يقطع بخبر الواحد فىالدين الا ان يقترن به ما يدل على صدق راويه على البيان و هذا مذهب جمهور الشيعة». | 2. خبر واحد: يكى از بحثهاى اصولى كه بعد از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] مطرح شد، حجيت خبر واحد است. قدماى شيعه حجيتى براى خبر واحد قائل نبودند. [[شيخ مفيد]] در اين زمينه مىگويد: «لا يجب العلم و العمل بشىء من اخبار الاحاد و لا يجوز لأحد أن يقطع بخبر الواحد فىالدين الا ان يقترن به ما يدل على صدق راويه على البيان و هذا مذهب جمهور الشيعة». | ||
3. سهو امام: يكى از مسائل قديمى كه در كلام شيعه موجب اختلاف شده است، مسئله سهو امام و نبى است. بعضى از علماى شيعه كه بيشتر به ظواهر روايات توجه داشتند، قائل شدهاند كه امام، هم سهو مىكند و هم نسيان، ولى [[شيخ مفيد]] در اين كتاب و در ديگر | 3. سهو امام: يكى از مسائل قديمى كه در كلام شيعه موجب اختلاف شده است، مسئله سهو امام و نبى است. بعضى از علماى شيعه كه بيشتر به ظواهر روايات توجه داشتند، قائل شدهاند كه امام، هم سهو مىكند و هم نسيان، ولى [[شيخ مفيد]] در اين كتاب و در ديگر كتابهایش اين را نمىپذيرد. او مىگويد: «انه لا يجوز منهم[الائمة(ع)] صغيرة الا ما قدمت ذكر جوازه على الانبياء و انه لا يجوز منهم سهو في شىء فىالدين و لا ينسون شيئا من الاحكام و على هذا مذهب سائر الامامية الا من شذ منهم و تعلق بظاهر روايات لها تأويلات على خلاف ظنه الفاسد من هذا الباب». | ||
== نسخهشناسى == | == نسخهشناسى == |
ویرایش