۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس: تفاوت میان نسخه‌ها
ابوحاتم رازی، محمد بن ادریس (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۰۱
، ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
نام کاملش محمد بن ادریس بن منذر بن داود بن مهران حنظلی رازی است.<ref>ر.ک: الدومی، منذر سلیم محمود، ص6</ref> | نام کاملش محمد بن ادریس بن منذر بن داود بن مهران حنظلی رازی است.<ref>ر.ک: الدومی، منذر سلیم محمود، ص6</ref> | ||
بعضی نسبت حنظلی وی را مأخوذ از محله درب حنظله ری دانستهاند و برخی دیگر گفتهاند که وی از موالی تمیم بن حنظله به شمار میرفته است.<ref>رفیعی، علی، ج5، ص310</ref> | بعضی نسبت حنظلی وی را مأخوذ از محله درب حنظله ری دانستهاند و برخی دیگر گفتهاند که وی از موالی تمیم بن حنظله به شمار میرفته است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5369 رفیعی، علی، ج5، ص310]</ref> | ||
==تولد و وفات == | ==تولد و وفات == | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
ابوحاتم سفرهای علمی زیادی داشته که پسرش عبدالرحمن چهارتا از این سفرها را نقل میکند. او در آخرین سفر همراه پدرش بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref> | ابوحاتم سفرهای علمی زیادی داشته که پسرش عبدالرحمن چهارتا از این سفرها را نقل میکند. او در آخرین سفر همراه پدرش بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref> | ||
ایشان در 213ق از ری خارج شد و سفرهای علمی خود را آغاز کرد و در این سفرها که 7سال طول کشید، به شهرهای مختلف عراق، حجاز، شام و مصر مسافرت نمود و در بازگشت به ری توشهای از علم و دانش به همراه داشت. بار دیگر در 242ق از ری خارج شد و در 245ق به ری بازگشت. وی در 255ق راهی سفر حج شد و در مسیر خود در شهرهای مختلف عراق و غرب ایران توقف کرد. به نظر میرسد که بازگشت او به ری در 257ق بوده باشد.<ref>رفیعی، علی، ج5، ص310</ref> | ایشان در 213ق از ری خارج شد و سفرهای علمی خود را آغاز کرد و در این سفرها که 7سال طول کشید، به شهرهای مختلف عراق، حجاز، شام و مصر مسافرت نمود و در بازگشت به ری توشهای از علم و دانش به همراه داشت. بار دیگر در 242ق از ری خارج شد و در 245ق به ری بازگشت. وی در 255ق راهی سفر حج شد و در مسیر خود در شهرهای مختلف عراق و غرب ایران توقف کرد. به نظر میرسد که بازگشت او به ری در 257ق بوده باشد.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5369 رفیعی، علی، ج5، ص310]</ref> | ||
== در کلام دیگران == | == در کلام دیگران == | ||
ابوحاتم را فردی آشنا و چیرهدست در تشخیص صحت و سقم حدیث و جرح و تعدیل روات و ناقلان آثار و توانا در حفظ حدیث دانستهاند. او به گفته پسرش تنها از یکی از استادان خود به نام ابننفیل حدود 13000 حدیث شنیده و نوشته بوده است. مقام و منزلت علمی وی چنان بود که طالبان علم برای استماع حدیث به نزد او میشتافتند چنانکه وقتی در بغداد به نقل حدیث پرداخت کسانی چون ابن ابی الدنیا، قاضی محاملی، محمد بن مخلد دوری، احمد بن منصور رمادی و ابراهیم بن اسحاق حربی از او حدیث شنیدند.<ref>همان، ص310-311</ref> | ابوحاتم را فردی آشنا و چیرهدست در تشخیص صحت و سقم حدیث و جرح و تعدیل روات و ناقلان آثار و توانا در حفظ حدیث دانستهاند. او به گفته پسرش تنها از یکی از استادان خود به نام ابننفیل حدود 13000 حدیث شنیده و نوشته بوده است. مقام و منزلت علمی وی چنان بود که طالبان علم برای استماع حدیث به نزد او میشتافتند چنانکه وقتی در بغداد به نقل حدیث پرداخت کسانی چون ابن ابی الدنیا، قاضی محاملی، محمد بن مخلد دوری، احمد بن منصور رمادی و ابراهیم بن اسحاق حربی از او حدیث شنیدند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5369 همان، ص310-311]</ref> | ||
حجاج بن شاعر درباره ایشان گفته در مشرق اسلامی مانند ابوزرعه و ابوحاتم و ابن واره و ابوجعفر دارمی نیامده است. نسائی او را ثقه خواند و ابن خراش درباره وی گفته: از اهل امانتداری و معرفت بود. ابوالحسن قطان درباره وی میگوید: «ما رأیت مثل أبی حاتم الرازی، لا بالعراق، و لا بالیمن، و لا بالحجاز».<ref>ر.ک: الدومی، منذر سلیم محمود، ص8</ref> | حجاج بن شاعر درباره ایشان گفته در مشرق اسلامی مانند ابوزرعه و ابوحاتم و ابن واره و ابوجعفر دارمی نیامده است. نسائی او را ثقه خواند و ابن خراش درباره وی گفته: از اهل امانتداری و معرفت بود. ابوالحسن قطان درباره وی میگوید: «ما رأیت مثل أبی حاتم الرازی، لا بالعراق، و لا بالیمن، و لا بالحجاز».<ref>ر.ک: الدومی، منذر سلیم محمود، ص8</ref> | ||
== در منابع شیعی== | == در منابع شیعی== | ||
ابوحاتم در منابع شیعه امامیه نیز موردتوجه قرار گرفته است. طوسی کتابی را به وی نسبت داده است، بدون اینکه توضیحی درباره موضوع آن بدهد. همچنین از بزرگان امامیه کسانی چون سعد بن عبدالله اشعری و عبدالله بن جعفر حمیری از وی روایت کردهاند.<ref>رفیعی، علی، ج5، ص311</ref> | ابوحاتم در منابع شیعه امامیه نیز موردتوجه قرار گرفته است. طوسی کتابی را به وی نسبت داده است، بدون اینکه توضیحی درباره موضوع آن بدهد. همچنین از بزرگان امامیه کسانی چون سعد بن عبدالله اشعری و عبدالله بن جعفر حمیری از وی روایت کردهاند.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5369 رفیعی، علی، ج5، ص311]</ref> | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
# تفسير القرآن. بخشی از آن که شامل تفسیر قسمتی از سوره مائده تا قسمتی از سوره انفال است، در کتابخانه محمودیه مدینه موجود است؛ | # تفسير القرآن. بخشی از آن که شامل تفسیر قسمتی از سوره مائده تا قسمتی از سوره انفال است، در کتابخانه محمودیه مدینه موجود است؛ | ||
# الزهد، که نسخهای از آن در کتابخانه ظاهریه محفوظ است؛ | # الزهد، که نسخهای از آن در کتابخانه ظاهریه محفوظ است؛ | ||
# همچنین کتابی با عنوان الضعفاء و الکذابین و المتروکین وجود دارد که پاسخ پرسشهایی است از ابوزرعه و ابوحاتم رازی درباره راوین ضعیف و کذاب و متروک که ابوعثمان سعید بن عمار بردعی آن را گرد آورده است.<ref>رفیعی، علی، ج5، ص311</ref> | # همچنین کتابی با عنوان الضعفاء و الکذابین و المتروکین وجود دارد که پاسخ پرسشهایی است از ابوزرعه و ابوحاتم رازی درباره راوین ضعیف و کذاب و متروک که ابوعثمان سعید بن عمار بردعی آن را گرد آورده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/5369 رفیعی، علی، ج5، ص311]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||