پرش به محتوا

ثلاث رسائل في الاعتقاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد')
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[سليم، عمرو عبد المنعم]] (گردآورنده و محقق)
[[سليم، عمرو عبدالمنعم]] (گردآورنده و محقق)


[[عشاري، محمد بن علي]] (راوي)
[[عشاري، محمد بن علي]] (راوي)


[[تميمي، عبد الواحد بن عبد العزيز]](نویسنده)
[[تميمي، عبدالواحد بن عبدالعزيز]](نویسنده)


[[وراق، يحيي بن حامد]] (راوي)
[[وراق، يحيي بن حامد]] (راوي)
خط ۳۴: خط ۳۴:
}}
}}
   
   
'''‏ثلاث رسائل في الاعتقاد'''، تألیف [[سليم، عمرو عبد المنعم|عمرو عبدالمنعم سلیم]]، کتابی است با موضوع کلامی که در یک جلد به نگارش درآمده است.
'''‏ثلاث رسائل في الاعتقاد'''، تألیف [[سليم، عمرو عبدالمنعم|عمرو عبدالمنعم سلیم]]، کتابی است با موضوع کلامی که در یک جلد به نگارش درآمده است.


محتوای کتاب، مشتمل بر سه رساله مجزّا است که رساله اول، باورهای اعتقادی [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعی]] در باب توحید را به روایت ابوطالب عشاری بیان می‎کند؛ رساله دوم، به باورهای [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد بن حنبل]] در باب اصول و فروع دین می‎پردازد (با املای [[تميمي، عبد الواحد بن عبد العزيز|ابوالفضل عبدالواحد بن عبدالعزیز تمیمی]]) و رساله سوم، اثر [[وراق، يحيي بن حامد|ابوعبدالله یحیی بن حامد وراق]] با نقل از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد بن حنبل]]، در باب احکام امامان و پیشوایان امت است (اعم از احکامی که به نفع آنهاست و احکامی که به ضرر آنهاست).
محتوای کتاب، مشتمل بر سه رساله مجزّا است که رساله اول، باورهای اعتقادی [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعی]] در باب توحید را به روایت ابوطالب عشاری بیان می‎کند؛ رساله دوم، به باورهای [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد بن حنبل]] در باب اصول و فروع دین می‎پردازد (با املای [[تميمي، عبدالواحد بن عبدالعزيز|ابوالفضل عبدالواحد بن عبدالعزیز تمیمی]]) و رساله سوم، اثر [[وراق، يحيي بن حامد|ابوعبدالله یحیی بن حامد وراق]] با نقل از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد بن حنبل]]، در باب احکام امامان و پیشوایان امت است (اعم از احکامی که به نفع آنهاست و احکامی که به ضرر آنهاست).


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۱: خط ۵۱:
رساله اول، در باب باورهای اعتقادی [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعی]] است. این بخش در واقع جزئی از اعتقادات [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعی]] در باب اسماء و صفات خداوند متعال است که در اثبات آن از طریق کتاب و سنت صحیحه که موافقت با مذهب صحابه سلف دارد، مشی شده است. اعتقاد بزرگان سلف در مورد اسماء و صفات الهی این بوده که ذات خداوند متعال از هرگونه تشبیه و تمثیلی منزه و بری است و صفات او از هر تأویل و تحریفی پاک است و اینکه هیچ چیزی مثل و مانند ذات احدیت او متصور نیست<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.
رساله اول، در باب باورهای اعتقادی [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعی]] است. این بخش در واقع جزئی از اعتقادات [[شافعی، محمد بن ادریس|امام شافعی]] در باب اسماء و صفات خداوند متعال است که در اثبات آن از طریق کتاب و سنت صحیحه که موافقت با مذهب صحابه سلف دارد، مشی شده است. اعتقاد بزرگان سلف در مورد اسماء و صفات الهی این بوده که ذات خداوند متعال از هرگونه تشبیه و تمثیلی منزه و بری است و صفات او از هر تأویل و تحریفی پاک است و اینکه هیچ چیزی مثل و مانند ذات احدیت او متصور نیست<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5</ref>.


بخش دوم از کتاب در باب باورهای اعتقادی [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد حنبل]] است که به املاء [[تميمي، عبد الواحد بن عبد العزيز|ابوالفضل عبدالواحد بن عبدالعزیز تمیمی]] درآمده است. اعتقادت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد حنبل]] در مورد وحدانیت خداوند متعال چنین است که خداوند متعال واحد مطلق است و هیچ عدد و جزئی برای او متصور نیست و از هر جهت یکی است. خداوند قابل توصیف نیست تا اینکه توصیف‎کنندگان امکان توصیف او را داشته باشند<ref>ر.ک: متن رساله دوم، ص18</ref>.
بخش دوم از کتاب در باب باورهای اعتقادی [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد حنبل]] است که به املاء [[تميمي، عبدالواحد بن عبدالعزيز|ابوالفضل عبدالواحد بن عبدالعزیز تمیمی]] درآمده است. اعتقادت [[ابن حنبل، احمد بن محمد|امام احمد حنبل]] در مورد وحدانیت خداوند متعال چنین است که خداوند متعال واحد مطلق است و هیچ عدد و جزئی برای او متصور نیست و از هر جهت یکی است. خداوند قابل توصیف نیست تا اینکه توصیف‎کنندگان امکان توصیف او را داشته باشند<ref>ر.ک: متن رساله دوم، ص18</ref>.


وی در باب صفات خداوند متعال گفته است که خداوند متعال دارای قدرت و علم و سمع و بصر است؛ همان طور که آیاتی از قرآن کریم بر این ادعا دلالت دارد: '''هُوَ الْحَيُّ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُو''' ﴿غافر: 65﴾ و '''وَ كَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ‎ءٍ مُقْتَدِراً''' ﴿الكهف: 45﴾ و '''وَ كَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‎ءٍ عَلِيماً''' ﴿الأحزاب: 40﴾ و '''وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ''' ﴿الشورى: 11﴾<ref>ر.ک: همان، ص19-20</ref>.
وی در باب صفات خداوند متعال گفته است که خداوند متعال دارای قدرت و علم و سمع و بصر است؛ همان طور که آیاتی از قرآن کریم بر این ادعا دلالت دارد: '''هُوَ الْحَيُّ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُو''' ﴿غافر: 65﴾ و '''وَ كَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْ‎ءٍ مُقْتَدِراً''' ﴿الكهف: 45﴾ و '''وَ كَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‎ءٍ عَلِيماً''' ﴿الأحزاب: 40﴾ و '''وَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ''' ﴿الشورى: 11﴾<ref>ر.ک: همان، ص19-20</ref>.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش