۶۱٬۱۸۹
ویرایش
قاطعة اللجاج في تحقیق حق الخراج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو'
جز (جایگزینی متن - '<ref> ' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
تقسیم بندی منظم و دسته بندی مرتب اقسام زمین‌ها، و مطالب کتاب همراه با متن روان و استحکام ادلۀ فقهی، از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب می‌باشند. | تقسیم بندی منظم و دسته بندی مرتب اقسام زمین‌ها، و مطالب کتاب همراه با متن روان و استحکام ادلۀ فقهی، از مهم‌ترین ویژگی‌های کتاب می‌باشند. | ||
وی در این کتاب از اقوال اکثر فقهای قبل از خود نظیر شیخ طوسی، محقق حلی، علامه حلی، | وی در این کتاب از اقوال اکثر فقهای قبل از خود نظیر شیخ طوسی، محقق حلی، علامه حلی، ابوالصلاح حلبی و دیگران، از کتاب‌های متعدد آنان استفاده کرده و بارها با استناد به اقوال آنان به اثبات نظریات خود پرداخته است با این حال وی تمام کتاب‌هایی را که نیاز داشته است در دسترس او نبوده است به عنوان نمونه وی در صفحۀ ۸۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ۸۳</ref> می‌نویسد: | ||
و لم یحضرنی فی الوقت کلام الاصحاب سوی هذا المقدار من الکتب فانقل کلام الباقین، لکن فیما اوردناه غنیة و بلاغ لاولی الالباب، فان کلام الباقین لا یخرج عن کلام الباقین لا یخرج عن کلام من حکیناه کلامهم. | و لم یحضرنی فی الوقت کلام الاصحاب سوی هذا المقدار من الکتب فانقل کلام الباقین، لکن فیما اوردناه غنیة و بلاغ لاولی الالباب، فان کلام الباقین لا یخرج عن کلام الباقین لا یخرج عن کلام من حکیناه کلامهم. | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمین‌های مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمین‌های مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمین‌های ایران و بحرین را از انفال دانسته است. | از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمین‌های مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمین‌های مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمین‌های ایران و بحرین را از انفال دانسته است. | ||
وی حتی حدود این زمین‌ها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمین‌های عراق به نقل از | وی حتی حدود این زمین‌ها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمین‌های عراق به نقل از ابوعبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا. | ||
یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبد العالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی می‌نویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف. | یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبد العالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی می‌نویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف. | ||