۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '<ref> ' به '<ref>') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
وی از آنچنان جایگاهی در حکومت صفویه برخوردار بوده که شاه طهماسب درباره اش نوشته است: انت احق بالملک لانک النائب عن الامام علیهالسّلام و انما اکون من عمالک اقوم باوامرک و نواهیک. | وی از آنچنان جایگاهی در حکومت صفویه برخوردار بوده که شاه طهماسب درباره اش نوشته است: انت احق بالملک لانک النائب عن الامام علیهالسّلام و انما اکون من عمالک اقوم باوامرک و نواهیک. | ||
صاحب حدائق نیز در مورد ادارۀ حکومت و گرفتن خراج توسط او مینویسد: رایت للشیخ احکاما و رسائل الی الممالک الشاهیة الی عمالها و اهل الاختیار فبها تتضمن العدل و کیفیة سلوک العمال مع الرعیة فی اخذ الخراج و کمیة و مقدار مدته.<ref> لؤلؤ البحرین، ص۱۵۳</ref> | صاحب حدائق نیز در مورد ادارۀ حکومت و گرفتن خراج توسط او مینویسد: رایت للشیخ احکاما و رسائل الی الممالک الشاهیة الی عمالها و اهل الاختیار فبها تتضمن العدل و کیفیة سلوک العمال مع الرعیة فی اخذ الخراج و کمیة و مقدار مدته.<ref>لؤلؤ البحرین، ص۱۵۳</ref> | ||
او با نیازی که در زمان خود به اثری در مورد خراج و مالیات احساس میکرد به تألیف کتاب گرانقدر «قاطعة اللجاج» پرداخت. | او با نیازی که در زمان خود به اثری در مورد خراج و مالیات احساس میکرد به تألیف کتاب گرانقدر «قاطعة اللجاج» پرداخت. | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمینهای مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمینهای مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمینهای ایران و بحرین را از انفال دانسته است. | از دیگر خصوصیات کتاب تعیین مصادیق زمینهای مفتوحة عنوة است وی در صفحۀ ۶۱ به تعیین مصادیق آن پرداخته و زمینهای مکه، عراق، شام، خراسان و بعضی از زمینهای ایران و بحرین را از انفال دانسته است. | ||
وی حتی حدود این زمینها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref> قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمینهای عراق به نقل از ابو عبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا. | وی حتی حدود این زمینها را مشخص نموده مثلاًدر صفحۀ ۶۳<ref>قاطعة اللجاج فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن ۶۳</ref> در مورد زمینهای عراق به نقل از ابو عبیده نظر عثمان بن حنیف را این گونه ذکر نموده است: و هی ما بین عبادان و موصل طولا و بین القادسیة و حلوان عرضا. | ||
یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبد العالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی مینویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف. | یا در صفحۀ ۶۹<ref>قاطعة اللجاج عبد العالی عاملی کرکی،ص فی تحقیق حل الخراج،علی بن حسین بن عبد العالی عاملی کرکی، ص۶۹</ref> به نقل از شرح نهایه قطب الدین راوندی مینویسد: ان الارضین هی من اقصی خراسان الی کرمان و خوزستان و همدان و قزوین و ما حوالیها اخذت بالسیف. |
ویرایش