پرش به محتوا

طب و طبیب و تشریح: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '‌‌' به '‌'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - '‌‌' به '‌')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حسن‌‌زاده آملی، حسن]] (نویسنده)
[[حسن‌زاده آملی، حسن]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏R‎‏ ‎‏111‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ط‎‏2
| کد کنگره =‏R‎‏ ‎‏111‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ط‎‏2
خط ۲۱: خط ۲۱:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخوان همراه نور =12445
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۶: خط ۲۷:
}}
}}
   
   
'''طب و طبيب و تشريح'''، مجموعه‌اى از دو مقاله پيرامون جايگاه و ارزش دانش پزشکى و نيز فن تشريح است كه به زبان فارسى و به قلم [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن‌زاده آملى]] به رشته تحرير درآمده است.
'''طب و طبيب و تشريح'''، مجموعه‌اى از دو مقاله پيرامون جايگاه و ارزش دانش پزشکى و نيز فن تشريح است كه به زبان فارسى و به قلم [[حسن‌زاده آملی، حسن|آيت‌الله حسن‌زاده آملى]] به رشته تحرير درآمده است.
از انگيزه نگارش بخش اول آن، گزارشى در اين اثر نيامده است، ولى گويا بخش دوم آن - كه درباره تشريح است - در پاسخ به نامه دكتر امامى ميبدى، دبير گردهمايى آناتوميست‌ها به تحرير درآمده است. دكتر امامى در نامه خود به آيت‌الله حسن‌زاده مى‌نويسد: «عموم مورخين و شرق‌شناسان غربى، اطباء مسلمانان را متهم مى‌كنند كه چون اسلام تشريح جسد را منع كرده است، مسلمانان تشريح نمى‌دانسته‌اند و به تبع آن جراحان خوبى نبوده‌اند. حقير به‌عنوان معلم آناتومى و علاقه‌مند به مطالعه و بررسى تاريخ طب و تشريح در ايران و اسلام چنين تصورى را باطل مى‌دانم و تا حدودى اطمينان دارم كه چنين نبوده است، ليكن بررسى موضوع، نيازمند كار كارشناسى اهل خبره است»<ref>طب و طبيب و تشريح، ص 36</ref>وى سپس از ايشان درخواست مى‌كند تا در اين موضوع مقاله‌اى بنويسند<ref>همان، ص 36</ref>
از انگيزه نگارش بخش اول آن، گزارشى در اين اثر نيامده است، ولى گويا بخش دوم آن - كه درباره تشريح است - در پاسخ به نامه دكتر امامى ميبدى، دبير گردهمايى آناتوميست‌ها به تحرير درآمده است. دكتر امامى در نامه خود به آيت‌الله حسن‌زاده مى‌نويسد: «عموم مورخين و شرق‌شناسان غربى، اطباء مسلمانان را متهم مى‌كنند كه چون اسلام تشريح جسد را منع كرده است، مسلمانان تشريح نمى‌دانسته‌اند و به تبع آن جراحان خوبى نبوده‌اند. حقير به‌عنوان معلم آناتومى و علاقه‌مند به مطالعه و بررسى تاريخ طب و تشريح در ايران و اسلام چنين تصورى را باطل مى‌دانم و تا حدودى اطمينان دارم كه چنين نبوده است، ليكن بررسى موضوع، نيازمند كار كارشناسى اهل خبره است»<ref>طب و طبيب و تشريح، ص 36</ref>وى سپس از ايشان درخواست مى‌كند تا در اين موضوع مقاله‌اى بنويسند<ref>همان، ص 36</ref>


۶۱٬۱۸۹

ویرایش