۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - '' به '') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| تعداد جلد =13 | | تعداد جلد =13 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =6255 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =6255 | ||
| کتابخوان همراه نور =10162 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۴۷: | خط ۴۸: | ||
كتاب، از لحاظ استشهاد به آيات قرآن و احاديث نبوى و اشعار عرب، بسيار غنى است و بهخصوص اشعارى كه در اين كتاب مورد استشهاد قرار گرفته و شمار آنها نزدیک به هزار بيت است، دستمايه [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر بغدادى]] در تأليف كتاب بزرگ «[[خزانة الأدب و غاية الأرب|خزانة الادب]]» شده است كه خود در واقع شرح گستردهاى است بر شواهد شعرى استرآبادى. | كتاب، از لحاظ استشهاد به آيات قرآن و احاديث نبوى و اشعار عرب، بسيار غنى است و بهخصوص اشعارى كه در اين كتاب مورد استشهاد قرار گرفته و شمار آنها نزدیک به هزار بيت است، دستمايه [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر بغدادى]] در تأليف كتاب بزرگ «[[خزانة الأدب و غاية الأرب|خزانة الادب]]» شده است كه خود در واقع شرح گستردهاى است بر شواهد شعرى استرآبادى. | ||
پارهاى از عبارات «[[ | پارهاى از عبارات «[[نهجالبلاغة (صبحی صالح)|نهجالبلاغة]]» نيز در شرح استرآبادى مورد استشهاد قرار گرفته است. | ||
[[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر]]، شواهد شرح استرآبادى را با شماره آورده است و فارغ از متن، به تحليل صرفى و نحوى شواهد پرداخته و اقوال نحوى راجع به آن را بيان كرده است. وى، پس از طرح مسائل فرعى ابيات، به منبعشناسى اشعار و گويندگان آنها اشاره مىكند و شرح حال بسيارى از نويسندگان و شاعران را به دست مىدهد. عبدالقادر، همچنين نظر لغويان را درباره شواهد، مورد مطالعه قرار مىدهد و با ذكر ابيات ديگر قصيدهها، راجع به آنها - اعم از اشعار دوره جاهلى و دوره اسلامى - بحث مىكند. بنا بر اين، ديگر نمىتوان اين كتاب را تنها بهعنوان شرح شواهد دانست، زيرا روايات بىشمار در زمينه اخبار و اشعار عرب جاهلى و اسلامى، از «[[خزانة الأدب و غاية الأرب|خزانة الادب]]»، دايرةالمعارفى ادبى ساخته است كه ديگر هيچ اديبى از آن نمىتواند بىنياز باشد. مؤلف، در مقدمه كتاب، برنامه و نيز منابع كار خود را به تفصيل معرفى كرده است. | [[بغدادی، عبدالقادر بن عمر|عبدالقادر]]، شواهد شرح استرآبادى را با شماره آورده است و فارغ از متن، به تحليل صرفى و نحوى شواهد پرداخته و اقوال نحوى راجع به آن را بيان كرده است. وى، پس از طرح مسائل فرعى ابيات، به منبعشناسى اشعار و گويندگان آنها اشاره مىكند و شرح حال بسيارى از نويسندگان و شاعران را به دست مىدهد. عبدالقادر، همچنين نظر لغويان را درباره شواهد، مورد مطالعه قرار مىدهد و با ذكر ابيات ديگر قصيدهها، راجع به آنها - اعم از اشعار دوره جاهلى و دوره اسلامى - بحث مىكند. بنا بر اين، ديگر نمىتوان اين كتاب را تنها بهعنوان شرح شواهد دانست، زيرا روايات بىشمار در زمينه اخبار و اشعار عرب جاهلى و اسلامى، از «[[خزانة الأدب و غاية الأرب|خزانة الادب]]»، دايرةالمعارفى ادبى ساخته است كه ديگر هيچ اديبى از آن نمىتواند بىنياز باشد. مؤلف، در مقدمه كتاب، برنامه و نيز منابع كار خود را به تفصيل معرفى كرده است. |
ویرایش