۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
شيوه [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] در تفسير آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات قرآن و سنت نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مىداند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است. | شيوه [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] در تفسير آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات قرآن و سنت نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مىداند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است. | ||
از خصوصيات ديگر روش [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] نقل و نقد اقوال مفسرين از صحابه و تابعين و غير آنهاست. [[ابن مسعود، احمد بن علی|ابن مسعود]]، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابى بن كعب، مجاهد، محمد بن اسحاق، عكرمه، حسن بصرى، سعيد بن جبير، ضحاك، كلبى، ربيع بن انس، قتاده و مقاتل بن سليمان از جمله مفسرانى هستند كه از آنها نقل مىنمايد. اقوال [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] را نيز مورد توجه داده و گاه نقد مىنمايد. <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/136 مانند: متن کتاب، ص136]</ref> | از خصوصيات ديگر روش [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] نقل و نقد اقوال مفسرين از صحابه و تابعين و غير آنهاست. [[ابن مسعود، احمد بن علی|ابن مسعود]]، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابى بن كعب، مجاهد، محمد بن اسحاق، عكرمه، حسن بصرى، سعيد بن جبير، ضحاك، كلبى، ربيع بن انس، قتاده و مقاتل بن سليمان از جمله مفسرانى هستند كه از آنها نقل مىنمايد. اقوال [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] را نيز مورد توجه داده و گاه نقد مىنمايد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/136 مانند: متن کتاب، ص136]</ref> | ||
تشريح مطالب از ديگر نكات تفسير [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] است، از اين جهت بحثهاى موضوعى را مطرح مىكند و وجوه و شقوق مختلف آنها را بيان مىدارد؛ مانند: بحث هدايت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/40 هما، ص40]</ref> و توحيد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/28 همان، ص28]</ref>، كه با تعبير «فصل» متعرض آنها مىگردد.ايشان از آيات قرآن جهت مطرح نمودن مباحث كلامى، بهرهگيرى فراوانى دارد؛ به عنوان نمونه در تفسير سوره حمد بحث نبوت و توحيد را در وجوه مختلف و مواضع گوناگون بيان مىكند. | تشريح مطالب از ديگر نكات تفسير [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] است، از اين جهت بحثهاى موضوعى را مطرح مىكند و وجوه و شقوق مختلف آنها را بيان مىدارد؛ مانند: بحث هدايت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/40 هما، ص40]</ref> و توحيد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/28 همان، ص28]</ref>، كه با تعبير «فصل» متعرض آنها مىگردد.ايشان از آيات قرآن جهت مطرح نمودن مباحث كلامى، بهرهگيرى فراوانى دارد؛ به عنوان نمونه در تفسير سوره حمد بحث نبوت و توحيد را در وجوه مختلف و مواضع گوناگون بيان مىكند. | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] براى او مهم و قابل توجه است و هر از گاهى درصدد بيان آن بر مىآيد؛<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/22 مانند: همان، ص22]</ref> | اقوال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] براى او مهم و قابل توجه است و هر از گاهى درصدد بيان آن بر مىآيد؛<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/22 مانند: همان، ص22]</ref> | ||
بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه دارد؛ <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/147 مانند: همان، ص147]</ref> | بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه دارد؛<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/12560/1/147 مانند: همان، ص147]</ref> | ||
مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد ادبيات، نحو و لغت در تبيين مفردات قرآن كريم به خدمت گرفته شود. معانى لغوى را از زهرى، [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]، زجاج و ديگران نقل مىكند و از شعر عربى براى استشهاد بر معناى لغوى استفاده مىنمايد و البته در روش استفاده از آيات ديگر قرآن براى تفسير فرازها و آيات حتى در بخش لغت، تلاش فراوانى دارد. | مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابیبکر|ابن قيم]] جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد ادبيات، نحو و لغت در تبيين مفردات قرآن كريم به خدمت گرفته شود. معانى لغوى را از زهرى، [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]]، زجاج و ديگران نقل مىكند و از شعر عربى براى استشهاد بر معناى لغوى استفاده مىنمايد و البته در روش استفاده از آيات ديگر قرآن براى تفسير فرازها و آيات حتى در بخش لغت، تلاش فراوانى دارد. |
ویرایش