معجم التداوي بالأعشاب و النبات الطبية: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قيم]]، در فصل اول، از ادويه و اغذيه مفردى همچون اثمد، بطيخ، تمر، ثوم، جمار، حناء، خبز، دهن، ذريره، رطب، سفرجل، شونيز و... سخن گفته است. وى، هرچند در ابتدا مى‌گويد: «مفرداتى را ذكر خواهد كرد كه روايتى در مورد آنها نقل شده باشد»، ولى در بعضى از مفردات، روايتى را ذكر نمى‌كند؛ از باب نمونه مى‌توان به واژه‌هاى اثمد<ref>معجم التداوى، ص 9</ref>، بسر <ref>همان، ص 15</ref>، تلبينه <ref>همان، ص 20</ref> و... اشاره كرد.

هرچند وى در جمع بين پزشکى و روايات، تا حدى توفيق يافته است، ولى بر خلاف مدعایش، چندان مطلب جديدى را كه در كتاب‌هاى ديگر نباشد، در اين اثر ذكر نكرده است. آنچه وى ذكر مى‌كند، از كتاب‌هاى طبى‌اى است كه بسيارى از آنها در دسترس است؛ بنابراين، اين اثر از لحاظ مباحث پزشکى، مطلب نوينى ندارد؛ بااين‌حال، از آنجا كه ابن قيم، حديث‌شناسى بااطلاع است، پيرامون احاديثى كه نقل مى‌كند، گاه نكات سودمندى را ذكر مى‌نمايد؛ نكاتى پيرامون صحت و سقم احاديث <ref>معجم التداوى، ص 10 و 12 و 13 و 14 و 16 و 21 و...</ref>، بررسى احاديث جعلى <ref>همان، ص 11 و 17 و 36 و 39 و...</ref> و...