۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فصول: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''فصول'''، اثر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، رساله نسبتا کوچکی است به زبان فارسی در باب کلام و اعتقادات شیعی که بههمراه ترجمه تازی آن از رکنالدین محمد بن علی گرگانی استرآبادی (زنده در 697 و 728ق)، توسط [[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]]، چاپ و عرضه شده است. | '''فصول'''، اثر [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، رساله نسبتا کوچکی است به زبان فارسی در باب کلام و اعتقادات شیعی که بههمراه ترجمه تازی آن از رکنالدین محمد بن علی گرگانی استرآبادی (زنده در 697 و 728ق)، توسط [[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]]، چاپ و عرضه شده است. | ||
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] این فصول را چنانکه از دیباچه ترجمه تازی و دیباچه گزارش سیوری برمیآید، به نام «الفصول في الأصول» نامیده، ولی در فهرستها همان فصول خوانده شده است<ref>دائرةالمعارف طهور</ref>. | [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] این فصول را چنانکه از دیباچه ترجمه تازی و دیباچه گزارش سیوری برمیآید، به نام «الفصول في الأصول» نامیده، ولی در فهرستها همان فصول خوانده شده است<ref>[http://www.tahoor.com/fa/Article/View/116624 دائرةالمعارف طهور]</ref>. | ||
===اهمیت کتاب=== | ===اهمیت کتاب=== | ||
آنچه باعث اهمیت کتاب میشود، این است که میتوان آراء کلامی [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] را در آن جستجو نمود<ref>سلیمانی بهبهانی، عبدالرحیم؛ کیایی، سید قاسم، ص136</ref>. | آنچه باعث اهمیت کتاب میشود، این است که میتوان آراء کلامی [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] را در آن جستجو نمود<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/70065/136 سلیمانی بهبهانی، عبدالرحیم؛ کیایی، سید قاسم، ص136]</ref>. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با دیباچهای از مصحح، آغاز شده است. | کتاب با دیباچهای از مصحح، آغاز شده است. | ||
این اثر، رسالهای است در اثبات پنج اصل اعتقادی که در چهار فصل تنظیم شده است: فصل اول: توحید؛ فصل دوم: عدل؛ فصل سوم: نبوت و امامت و فصل چهارم: معاد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] ابتدا همان فصل نخستین را که در توحید است نگاشته، سپس به درخواست دوستی، دیگر فصلها را بر آن افزوده است. هر فصل نیز به عناوین جزئیتری مانند: اصل، تقسیم، هدایه، تبصره، فایده و لطیفه، تقسیم میشود<ref>ر.ک: محمودی، ملیحه، ص36</ref>. | این اثر، رسالهای است در اثبات پنج اصل اعتقادی که در چهار فصل تنظیم شده است: فصل اول: توحید؛ فصل دوم: عدل؛ فصل سوم: نبوت و امامت و فصل چهارم: معاد. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] ابتدا همان فصل نخستین را که در توحید است نگاشته، سپس به درخواست دوستی، دیگر فصلها را بر آن افزوده است. هر فصل نیز به عناوین جزئیتری مانند: اصل، تقسیم، هدایه، تبصره، فایده و لطیفه، تقسیم میشود<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/51601/36 ر.ک: محمودی، ملیحه، ص36]</ref>. | ||
متن فارسی کتاب در یک صفحه و ترجمه عربی آن، در صفحه بعد آمده است. | متن فارسی کتاب در یک صفحه و ترجمه عربی آن، در صفحه بعد آمده است. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
در دیباچه، علاوه بر ارائه توضیح مختصری پیرامون کتاب، به شرحهای نوشتهشده پیرامون آن، اشاره گردیده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص4-9</ref>. | در دیباچه، علاوه بر ارائه توضیح مختصری پیرامون کتاب، به شرحهای نوشتهشده پیرامون آن، اشاره گردیده است<ref>ر.ک: دیباچه، ص4-9</ref>. | ||
این کتاب در عین کمی حجم، دربردارنده تمامی ابواب اصول دین شیعی است. نویسنده قبل از پرداختن به مسائل کلامی، به تبیین برخی مباحث فلسفی مورد نیاز همچون: بداهت تصوری و تصدیقی وجود، تقسیم وجود به واجب و ممکن، احتیاج ممکن به علت و... پرداخته است... از جمله آراء کلامی نویسنده در این کتاب، حشر وحوش است<ref>ر.ک: سلیمانی بهبهانی، عبدالرحیم؛ کیایی، سید قاسم، ص136</ref>. | این کتاب در عین کمی حجم، دربردارنده تمامی ابواب اصول دین شیعی است. نویسنده قبل از پرداختن به مسائل کلامی، به تبیین برخی مباحث فلسفی مورد نیاز همچون: بداهت تصوری و تصدیقی وجود، تقسیم وجود به واجب و ممکن، احتیاج ممکن به علت و... پرداخته است... از جمله آراء کلامی نویسنده در این کتاب، حشر وحوش است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/70065/136 ر.ک: سلیمانی بهبهانی، عبدالرحیم؛ کیایی، سید قاسم، ص136]</ref>. | ||
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] در این کتاب از فیلسوفان و اشعریان جبری خرده گرفته و اندیشه معتزلیان و امامیان را استوار بداشت. این کتاب همانند کتاب «قواعد العقائد» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] است که یک دوره کلام شیعی در آن آورده، اما کوچکتر از آن میباشد. خواجه در این کتاب درست به روش کلامیان رفته و رشته آشنایی خویش را با فیلسوفان گسسته است<ref>دائرةالمعارف طهور</ref>. | [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] در این کتاب از فیلسوفان و اشعریان جبری خرده گرفته و اندیشه معتزلیان و امامیان را استوار بداشت. این کتاب همانند کتاب «قواعد العقائد» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه]] است که یک دوره کلام شیعی در آن آورده، اما کوچکتر از آن میباشد. خواجه در این کتاب درست به روش کلامیان رفته و رشته آشنایی خویش را با فیلسوفان گسسته است<ref>[http://www.tahoor.com/fa/Article/View/116624 دائرةالمعارف طهور]</ref>. | ||
[[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|طوسی]]، گذشته از بسیاری از مسائل در زمینه آفریده شدن عقول از خداوند و مسئله صدور کثیر از واحد، بر فیلسوفان تاخته است... یکی از شاهکارهای او در آن، یاری از آیین دوازده امامیان میباشد و گرچه پیش از او [[ابراهیم بن نوبخت|ابواسحاق ابراهیم نوبختی]] دانشمند نیمه نخستین سده چهارم در «[[الياقوت في علم الكلام|الياقوت]]» و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[علمالهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[کراجکی، محمد بن علی|کراجکی]] و [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] و دیگران کتابها نوشته و این آیین را مدلل ساختهاند، ولی گویا نوشتههای آنان بهروشنی و گزیدگی نگارشهای [[طوسی، محمد بن حسن|طوسی]] نباشد<ref>ر.ک: دیباچه، ص4-5</ref>. | [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|طوسی]]، گذشته از بسیاری از مسائل در زمینه آفریده شدن عقول از خداوند و مسئله صدور کثیر از واحد، بر فیلسوفان تاخته است... یکی از شاهکارهای او در آن، یاری از آیین دوازده امامیان میباشد و گرچه پیش از او [[ابراهیم بن نوبخت|ابواسحاق ابراهیم نوبختی]] دانشمند نیمه نخستین سده چهارم در «[[الياقوت في علم الكلام|الياقوت]]» و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[علمالهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[کراجکی، محمد بن علی|کراجکی]] و [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] و دیگران کتابها نوشته و این آیین را مدلل ساختهاند، ولی گویا نوشتههای آنان بهروشنی و گزیدگی نگارشهای [[طوسی، محمد بن حسن|طوسی]] نباشد<ref>ر.ک: دیباچه، ص4-5</ref>. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
[[رده:25 آبان الی 24 آذر96]] | [[رده:25 آبان الی 24 آذر96]] | ||
[[رده: تیر(98)]] | |||