پرش به محتوا

عطار، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

 
(۳۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{کاربردهای دیگر|عطار (ابهام‌زدایی)}}
[[پرونده:NUR00393.jpg|بندانگشتی|مرقد عطار در نزدیکی نیشابور]]
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = فریدالدین محمد عطار نیشابوری
|-
| تصویر = NUR00393.jpg
! نام!! data-type="authorName" |عطار، محمد بن ابراهیم
| اندازه تصویر =
|-
| توضیح تصویر = مرقد عطار در نزدیکی نیشابور
|نام‌های دیگر
| نام کامل = فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری
| data-type="authorOtherNames" | ش‍ی‍خ‌ ع‍طار
| نام‌های دیگر = شیخ عطار، عطار، فریدالدین محمد، عطار نیشابوری، عطار نیشابوری
| لقب = فریدالدین
| تخلص = عطار، فرید
| نسب =
| نام پدر = ابوبکر ابراهیم عطار نیشابوری
| ولادت = 513ق یا 537ق
| محل تولد = روستای کدکن یا شادیاخ نیشابور
| کشور تولد = ایران
| محل زندگی = نیشابور
| رحلت = 627ق
| شهادت = در حمله مغول به نیشابور
| مدفن = نیشابور
| طول عمر =
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان =
| دین = اسلام
| مذهب =
| پیشه = شاعر، عارف، داروفروش (عطار)، پزشک
| درجه علمی =
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = عرفان، تصوف، شعر
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[مجدالدین بغدادی]] | [[نجم‌الدین کبری]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان =
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[دیوان عطار]] | [[تذکرة الأولیاء]] | [[منطق الطیر عطار]] | [[الهی‌نامه]] | [[اسرارنامه]] | [[مصیبت‌نامه]]}}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE00393AUTHORCODE
}}


ع‍طار، ف‍ری‍دال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د
'''فریدالدین محمد عَطّار نیشابوری''' (513 یا 537-627ق)، یکی از بزرگ‌ترین شعرا و عارفان نام‌آور ایران در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری قمری است. وی با آثاری همچون «[[منطق الطیر عطار|منطق‌الطیر]]»، «[[تذکرة الأولیاء|تذکرة‌الاولیاء]]» و «[[الهی‌نامه]]»، تأثیر شگرفی بر ادبیات عرفانی فارسی گذاشت و سرمشق عرفای بزرگی مانند [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] قرار گرفت.


ع‍طار، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ اب‍وب‍ک‍ر
==ولادت==
فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار نیشابوری در سال 513 یا 537 قمری در روستای  کَدکَن یا شادیاخ از توابع نیشابور به دنیا آمد.<ref> ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص240</ref> پدرش ابوبکر ابراهیم، به شغل عطاری (داروفروشی) اشتغال داشت<ref> ر.ک: حسینی کازرونی، احمد، ص117</ref> و در این کار بسیار ماهر بود. دوران کودکی عطار با فاجعه طغیان غزها همراه شد که منجر به قتل‌عام، ویرانی و رنج‌های بسیار در نیشابور گردید. این حوادث تلخ، تأثیر عمیقی بر روحیه حساس او گذاشت و بعدها در اشعارش نمود یافت.


ع‍طار ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌، ف‍ری‍دال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د
==تحصیلات==
عطار از همان کودکی به مدارس علمیه نیشابور راه یافت و به تحصیل مقدمات علوم زمان خود پرداخت. او در علوم دینی از جمله تفسیر قرآن، حدیث و فقه تحصیل کرد و به تدریج به درس‌های عمیق‌تری در زمینه حکمت، کلام، نجوم و فنون ادبی روی آورد. علاوه بر این، وی نزد پدرش حرفه عطاری و طبابت را فراگرفت و در این زمینه‌ها نیز مهارت یافت. گفته شده که وی از محضر مشایخ بزرگی همچون [[مجدالدین بغدادی]] و [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدین کبری]] بهره برده است.<ref> [https://www.cgie.org.ir/fa/news/266777 ر.ک: عبدالجبار کاکایی: دیدگاه‎ اجتماعی عطار، هنوز اثرگذار است، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، 1401/1/27]</ref>


Attar of Nishapur
==فعالیت‌ها==
|-
عطار در ابتدا به شغل پدرش، عطاری و طبابت، مشغول بود. اما بر اساس داستان مشهوری، دیدار با درویشی که در برابر چشمانش جان سپرد، موجب دگرگونی روحی او شد و وی را به سوی عرفان و تصوف سوق داد. پس از این واقعه، او دکان عطاری را رها کرد و به خدمت عارف معروف زمان، رکن‌الدین اکاف، رفت و به ریاضت و مجاهدت با نفس پرداخت. عطار سپس سفرهای گسترده‌ای به مناطق مختلف از جمله مکه، هند، عراق، شام و مصر انجام داد و در این سفرها با بسیاری از مشایخ و عرفای زمان خود دیدار کرد. پس از بازگشت به نیشابور، به گوشه‌گیری پرداخت و تمام وقت خود را به سرودن اشعار و تألیف آثار منظوم و منثور عرفانی اختصاص داد. اشعار او که سرشار از مفاهیم بلند عرفانی است، به زبانی ساده و گیرا سروده شده و تأثیر عمیقی بر شاعران پس از او، به ویژه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، گذاشته است.
|نام پدر
| data-type="authorfatherName" |ابوبکر ابراهیم عطار نیشابوری
|-
|متولد
| data-type="authorbirthDate" |513ق یا 537ق
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |روستای كدكن يا شادياخ نیشابور
|-
|رحلت
| data-type="authorDeathDate" |627 ق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[دیوان عطار]]  


[[تذکرة الأولیاء (زوار)]]
نمونه‌هایی از اشعار ایشان:
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00393AUTHORCODE
|}
</div>


'''فريدالدين ابوحامد محمد بن ابوبكر ابراهيم بن اسحاق عطّار نيشابورى''' (537-627ق)، يكى از شعرا و عارفان نام‌آور ايران در اواخر قرن ششم و اوايل قرن هفتم است.
{{شعر}}
{{ب|''ای دل اگر عاشقی در پی دلدار باش''|2=''بر در دل روز و شب منتظر یار باش''}}
{{ب|''دلبر تو دایما بر در دل حاضر است''|2=''رو در دل بر گشای حاضر و بیدار باش''}}
{{ب|''دیدۀ جان روی او تابنبیند عیان''|2=''در طلب روی او روی به دیوار باش''}}
{{ب|''ناحیت دل گرفت لشکر غوغای نفس''|2='' پس تو اگر عاشقی عاشق هوشیار باش''}}
{{پایان شعر}}
---------------------------
{{شعر}}
{{ب|'' گر مرد رهی میان خون باید رفت''|2=''از پای فتاده سرنگون باید رفت''}}
{{ب|''تو پای به راه در نه و هیچ مپرس ''|2=''هم راه بگویدت که چون باید رفت''}}
{{پایان شعر}}


== ولادت ==
==وفات==
برخى از تاريخ‌نويسان، سال ولادت او را 513ق و بعضى سال ولادتش را 537ق مى‌دانند.
فریدالدین عطار نیشابوری در سال 627 قمری (در قولی 632 یا 616ق)و در جریان حمله مغولان به نیشابور، به شهادت رسید.<ref> ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص240</ref> نقل شده است که سربازی مغول ضربه‌ای شمشیر بر دوش او وارد کرد و وی در پی همین جراحت جان سپرد. شیخ بهاءالدین در کتاب معروف خود کشکول، این واقعه را چنین تعریف مى‌کند که وقتى لشکر تاتار به نیشابور رسید، اهالى نیشابور را قتل عام کردند و ضربت شمشیرى توسط یکى از مغولان بر دوش شیخ خورد که شیخ با همان ضربت از دنیا رفت و نقل کرده‌اند که چون خون از زخمش جارى شد، شیخ دانست که مرگش نزدیک است.


او در قريه‌ى كدكن يا شادياخ كه در آن زمان از توابع شهر نيشابور بوده، به دنيا آمد. از دوران كودكى او اطلاعى در دست نيست، جز اين‌كه پدرش در شهر شادياخ به شغل عطّارى مشغول بوده كه بسيار هم در اين كار ماهر بود و بعد از وفات پدر، فريدالدين كار پدر را ادامه داد و به شغل عطارى مشغول گرديد.
آرامگاه او در نزدیکی شهر نیشابور واقع شده و در طول تاریخ، به ویژه در دوره تیموریان به دستور امیر علیشیر نوایی، وزیر سلطان حسین بایقرا، مرمت و تعمیر شد.


او در اين هنگام نيز طبابت مى‌كرده و اطلاعى در دست نمى‌باشد كه نزد چه كسى طبابت را فرا گرفت، او به شغل عطّارى و طبابت مشغول بوده تا زمانى كه آن انقلاب روحى در وى به وجود آمد و در اين مورد داستان‌هاى مختلفى بيان شده كه معروف‌ترين آن اين است كه روزى عطّار در دكان خود مشغول به مطالعه بود كه درويشى به آنجا رسيد و چند بار با گفتن جمله‌ى چيزى براى خدا بدهيد، از عطّار كمك خواست؛ ولى او به درويش چيزى نداد. درويش به او گفت: اى خواجه تو چگونه مى‌خواهى از دنيا بروى؟ عطّار گفت: همان‌گونه كه تو از دنيا مى‌روى. درويش گفت: تو مانند من مى‌توانى بميرى؟ عطّار گفت: بله، درويش كاسه‌ى چوبى خود را زير سر نهاد و با گفتن كلمه‌ى الله از دنيا برفت. عطّار چون اين را ديد شديداً متغيّر و از دكّان خارج شد و راه زندگى خود را براى هميشه تغيير داد. او بعد از مشاهده‌ى حال درويش و موت اختيارى او، دست از كسب و كار كشيد و به خدمت شيخ الشيوخ عارف ركن‌الدين رفت كه در آن زمان عارفِ معروفى بود و به دست او توبه كرد و به رياضت و مجاهدت با نفس مشغول شد و چند سال در خدمت اين عارف بود.
==بزرگداشت==
روز 25 فروردین در تقویم ایران به عنوان روز ملی عطار نامگذاری شده است. هر ساله در این روز در نیشابور و آرامگاه وی مراسم بزرگداشتی همراه با برنامه‌های عطارشناسی شامل گلباران آرامگاه، ارائه پژوهش‌ها، نمایشگاه کتاب و خوشنویسی و شب شعر برگزار می‌شود.<ref> [https://www.tabnak.ir/fa/tags/12477/1/%D8%B9%D8%B7%D8%A7%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1%DB%8C ر.ک: در مورد عطار نیشابوری در ویکی تابناک بخوانید، سایت خبری تحلیلی تابناک]</ref>


عطّار سپس قسمتى از عمر خود را به رسم سالكان طريقت، در سفر گذراند و از مكّه تا ماوراءالنّهر به مسافرت پرداخت و در اين سفرها، بسيارى از مشايخ و بزرگان زمان خود را زيارت كرد و در همين سفرها بود كه به خدمت مجدالدين بغدادى رسيد. گفته شده در هنگامى كه شيخ به سنّ پيرى رسيده بود، بهاءالدين محمّد، پدر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدين بلخى]] با پسر خود به عراق سفر مى‌كرد كه در مسير خود به نيشابور رسيد و توانست به زيارت شيخ عطار برود. شيخ نسخه‌اى از اسرارنامه‌ى خود را به [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدّين]] كه در آن زمان كودكى خردسال بود داد.


عطّار مردى پركار و فعّال بود. چه در آن زمان كه به شغل عطارى و طبابت اشتغال داشته و چه در دوران پيرى خود كه به گوشه‌گيرى از خلقِ زمانه پرداخته و به سرودن و نوشتن آثار منظوم و منثور خود مشغول بوده است.
==آثار==
آثار عطار نیشابوری به دو دسته منظوم و منثور تقسیم می‌شود:


== وفات ==
===آثار منظوم===
در مورد وفات او نيز گفته‌هاى مختلفى بيان شده است. برخى از تاريخ‌نويسان، سال وفات او را 627ق و برخى ديگر سال وفات او را 632 و 616ق دانسته‌اند؛ ولى بنابر تحقيقاتى كه انجام گرفته، بيشتر محققان سال وفات او را 627ق ذكر كرده‌اند. در مورد چگونگى مرگ او نيز گفته شده كه او در هنگام يورش مغولان به شهر نيشابور، توسط يك سرباز مغول، به شهادت رسيده است. شيخ بهاءالدين در كتاب معروف خود كشكول، اين واقعه را چنين تعريف مى‌كند كه وقتى لشكر تاتار به نيشابور رسيد، اهالى نيشابور را قتل عام كردند و ضربت شمشيرى توسط يكى از مغولان بر دوش شيخ خورد كه شيخ با همان ضربت از دنيا رفت و نقل كرده‌اند كه چون خون از زخمش جارى شد، شيخ دانست كه مرگش نزدیک است.
* دیوان اشعار (شامل غزلیات، قصاید و رباعیات)
* منطق‌الطیر (مقامات الطیور)
* الهی‌نامه (خسرونامه)
* اسرارنامه
* مصیبت‌نامه
* مختارنامه (مجموعه رباعیات)


مقبره شيخ در نزدیکى شهر نيشابور قرار دارد و چون در عهد تيموريان، مقبره او خراب شده بود، به فرمان امير على شيرنوايى، وزير سلطان حسين بايقرا، مرمت و تعمير شد.
===آثار منثور===
تذکرة‌الاولیا (شرح حال و سرگذشت نود و هفت تن از اولیا و مشایخ تصوف)<ref> ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص241</ref>


== آثار ==
آثار شيخ به دو دسته‌ى منظوم و منثور تقسيم مى‌شود. آثارِ منظوم او عبارت است از: ديوان اشعار او كه شامل غزليات، قصايد و رباعيّات است. مثنويات او عبارت است از: الهى‌نامه، اسرارنامه، مصيبت‌نامه، وصلت‌نامه، بلبل‌نامه، بى‌سرنامه، منطق‌الطّير، جواهرالذات، حيدرنامه، مختارنامه، خسرونامه، اشترنامه و مظهرالعجايب.


از ميان اين مثنوى‌هاى عرفانى، بهترين و شيواترين آن‌ها كه به نام تاج مثنوى‌هاى او به شمار مى‌آيد، منطق الطير است كه موضوع آن، بحث پرندگان از يك پرنده داستانى به نام سيمرغ است كه منظور از پرندگان، سالكان راه حقّ و مراد از سيمرغ، وجودِ حقّ مى‌باشد كه عطّار در اين منظومه، با نيروى تخيّل خود و به كار بردن رمزهاى عرفانى، به زيباترين وجه، سخن مى‌گويد. اين منظومه يكى از شاهكارهاى زبان فارسى است. يكى از معروفترين اثر منثور عطّار، تذكر الاولياست كه در اين كتاب، عطار به معرفى 72 تن از اولياء، مشايخ و عرفاى صوفيه پرداخته است.
==پانويس ==
<references />


==منابع مقاله==
#حسینی کازرونی، احمد، شرح حال شاعران بزرگ ادب فارسی همراه با ویژگی‌ها و نمونه اشعار، تهران: ارمغان، 1378.
#حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران از رودکی تا بهار، تهران: کومش، 1381
#[https://www.tabnak.ir/fa/tags/12477/1/%D8%B9%D8%B7%D8%A7%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B1%DB%8C سایت خبری تحلیلی تابناک]
#[https://www.cgie.org.ir/fa/news/266777 مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]
{{شعر و شاعری}}


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
خط ۷۵: خط ۱۱۲:


[[تذکرة الأولیاء (زوار)]]  
[[تذکرة الأولیاء (زوار)]]  
[[تذكرة الأولياء (رینولد الن‌ نیکلسون)]]
[[تذكرة الأولياء (عطار نیشابوری)]]
[[گزیده تذکرة الاولیاء]]


[[دیوان عطار]]  
[[دیوان عطار]]  


[[دیوان عطار (نسخه دیگر)]]
[[دیوان عطار (نسخه دیگر)]]
[[دیوان غزلیات شیخ فریدالدین نیشابوری]]


[[مختارنامه (مجموعه رباعیات عطار)]]  
[[مختارنامه (مجموعه رباعیات عطار)]]  


[[مصيبت‌نامه]]  
[[مصیبت‌نامه]]
 
[[اشترنامه]]


[[منطق الطیر عطار]]
[[منطق الطیر عطار]]


[[منطق‌الطیر (مقدمه سلماسی زاده)]]  
[[منطق‌الطیر (مقدمه سلماسی زاده)]]  
[[راز پرواز: شرح منطق‌الطیر عطار]]


[[شرح راز منطق الطیر عطار]]  
[[شرح راز منطق الطیر عطار]]  


[[پند نامه (مجموعه‌ای از آثار شیخ فرید الدین عطار نیشابوری)]]  
[[پند نامه (مجموعه‌ای از آثار شیخ فریدالدین عطار نیشابوری)]]  


[[اسرار نامه]]  
[[اسرارنامه]]  


[[خسرو نامه شیخ فرید الدین عطار نیشابوری]]  
[[خسرو نامه شیخ فریدالدین عطار نیشابوری]]  


[[مظهر العجایب و مظهر الاسرار]]  
[[مظهر العجایب و مظهر الاسرار]]  
خط ۱۱۴: خط ۱۶۳:
[[منطق الطیر (نسخه خطی)]]  
[[منطق الطیر (نسخه خطی)]]  


[[الهی نامه، پند نامه و اسرار نامه]]  
[[الهی نامه، پند نامه و اسرارنامه]]  


[[مختار نامه شیخ فرید الدین عطار نیشابوری]]
[[مختار نامه شیخ فریدالدین عطار نیشابوری]]  
 
[[دیوان غزلیات شیخ فرید الدین نیشابوری]]  


[[منطق الطير(عطار نيشابوري)]]  
[[منطق الطير(عطار نيشابوري)]]  
خط ۱۲۸: خط ۱۷۵:
[[گزيده تذکرة الأولياء]]  
[[گزيده تذکرة الأولياء]]  


[[پير نيشابور، گزيده اي از مثنويهاي عطار]]  
[[پير نيشابور، گزيده‌ای از مثنویهای عطار]]  


[[منطق الطیر (بر اساس نسخه پاریس)]]  
[[منطق الطیر (بر اساس نسخه پاریس)]]  


[[تذکره الاولیاء: بر اساس نسخه رینولد آلن نیکلسون]]  
[[تذکرة الأولیاء: بر اساس نسخه رینولد آلن نیکلسون]]  


[[تذکرة الاولياء عطار نيشابوري از روي نسخه نيکلسون]]  
[[تذکرة الاولياء عطار نيشابوري از روي نسخه نيکلسون]]  
خط ۱۳۸: خط ۱۸۵:
[[خلاصه منطق‌ الطير]]  
[[خلاصه منطق‌ الطير]]  


[[اسرار نامه]]  
[[اسرارنامه]]  


[[بی سر نامه (مجموعه آثار عطار نیشابورى)]]  
[[بی سر نامه (مجموعه آثار عطار نیشابورى)]]  
خط ۱۵۶: خط ۲۰۳:
[[الهی نامه]]  
[[الهی نامه]]  


[[فرهنگ نوادر و لغات و ترکیبات آثار عطار نیشابوری]]
[[آشنایی با مکتب کبرویه]]
[[سعدالدّین حموی (زندگی، سلوک و اندیشه)]]
[[نجم کبری]]
[[تأویلات باطنی در شهود معنوی رنگ و نور]]
[[مکاتبات عرفانی بین سید احمد حائری و شیخ محمدحسین غروی در شرح دو بیت عطار]]


[[علاءالدوله سمنانی پیر عارفان]]


[[داستا‌ن‌ها و پیام‌های شیخ عطار در اسرارنامه و مصیبت‌نامه]]




[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:25 اسفند الی 24 فروردین]]
[[رده:شاعران]]
[[رده:بازنگری شده(آبان)]]