۶۱٬۱۸۹
ویرایش
درآمدی بر مستندات قرآنی فلسفه سیاسی امام خمینی رحمه‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
درآمدی بر مستندات قرآنی فلسفه سیاسی امام خمینی رحمه‌الله (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۴
، ۱ ژوئن ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'خمینی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران' به 'موسوی خمینی، سید روح‌الله'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'خمینی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران' به 'موسوی خمینی، سید روح‌الله') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''درآمدى بر مستندات قرآنى فلسفه سياسى امام خمينى(ره)''' از آثار ارزنده [[حجةالاسلام دكتر نجف لك‌زايى]](متولد زابل 1348ش) است كه در آن كوشيده است مؤلفه‌هاى اصلى فلسفه سياسى [[ | '''درآمدى بر مستندات قرآنى فلسفه سياسى امام خمينى(ره)''' از آثار ارزنده [[حجةالاسلام دكتر نجف لك‌زايى]](متولد زابل 1348ش) است كه در آن كوشيده است مؤلفه‌هاى اصلى فلسفه سياسى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) را شناسايى و مشخص كند و مستندات و ريشه‌هاى آن را در آيات قرآن كريم بشناساند. اين پژوهش نشانگر اين نظر است كه تمام فعالیت‌های سياسى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) در دوران زندگیش در جهت اجرا و تحقق اهداف متعالى قرآن بود و در نتيجه فلسفه سياسى او نيز قرآنى و الهى به معناى حقيقى كلمه است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
اين اثر از يك درآمد و پنج فصل به ترتيب ذيل تشكيل شده است: 1- مفاهيم و چارچوب نظرى، 2- هستى‌شناسى سياسى از منظر قرآن كريم و [[ | اين اثر از يك درآمد و پنج فصل به ترتيب ذيل تشكيل شده است: 1- مفاهيم و چارچوب نظرى، 2- هستى‌شناسى سياسى از منظر قرآن كريم و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره)، 3- انسان‌شناسى سياسى از منظر قرآن كريم و [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره)، 4- نظام سياسى اسلام از منظر امام و قرآن، 5- اهداف و كارويژه‌هاى نظام سياسى اسلام از ديدگاه قرآن و امام. نویسنده از منابع علمى متعددى از آثار قديم و جديد بهره گرفته و كتاب را به قلمى روان و شيوا به رشته تحرير درآورده است. مؤلف اثر حاضر را بر اساس روش تحقيق علمى سامان داده و پرسش اصلى تحقيق را مطرح و به آن پاسخ داده و در پايان به نتيجه‌هايى ارزشمند دست يافته است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مورد مباحث اين اثر چند نكته گفتنى است: | در مورد مباحث اين اثر چند نكته گفتنى است: | ||
#نویسنده در مقدمه‌اش -كه آن را در سال 1384ش در قم نوشته- با يادآورى پيشينه تحقيق و اظهار تأسف از اين مطلب كه مفسران قرآن به موضوع سياست به‌صورت كامل و شايسته توجه نكرده‌اند؛ افزوده است كه به نظر مى‌رسد مهمترين خصايص فكرى [[ | #نویسنده در مقدمه‌اش -كه آن را در سال 1384ش در قم نوشته- با يادآورى پيشينه تحقيق و اظهار تأسف از اين مطلب كه مفسران قرآن به موضوع سياست به‌صورت كامل و شايسته توجه نكرده‌اند؛ افزوده است كه به نظر مى‌رسد مهمترين خصايص فكرى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره)، كه او را به بزرگ‌ترين احياگر دين اسلام در جهان معاصر تبديل كرد توجه به قرآن بود. امام مقاصد قرآن را دريافت و براى تحقق آنها به پا خاست.<ref>مقدمه، ص 26</ref> | ||
#بنا بر نظر و پژوهش نویسنده، اساساً قرآن چون كتاب هدايت است تمام آياتش سياسى است قرآن تماماً براى هدايت، مديريت و سياست است. قرآن يك كل به هم پيوسته است. در منظر [[ | #بنا بر نظر و پژوهش نویسنده، اساساً قرآن چون كتاب هدايت است تمام آياتش سياسى است قرآن تماماً براى هدايت، مديريت و سياست است. قرآن يك كل به هم پيوسته است. در منظر [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) اسلام تمامش سياست است و اگر كسى منكر اين مدعا باشد يا اسلام را نشناخته است يا سياست را و حتى دستورى اخلاقى مثل «إنما المؤمنون إخوة» نيز سياسى است.<ref>همان، ص 20</ref> | ||
#مقصود نویسنده از اصطلاح فلسفه سياسى، پرسش‌هاى پايدار و ابدى بشر است كه «گلن تيندر» در كتاب «تفكر سياسى» آن را به‌صورت 29 پرسش نشان داده است ولى نویسنده اثر حاضر 19 پرسش از آن پرسش‌ها را مهمتر دانسته و در اينجا ذكر كرده است.<ref>همان، ص 33-34</ref> | #مقصود نویسنده از اصطلاح فلسفه سياسى، پرسش‌هاى پايدار و ابدى بشر است كه «گلن تيندر» در كتاب «تفكر سياسى» آن را به‌صورت 29 پرسش نشان داده است ولى نویسنده اثر حاضر 19 پرسش از آن پرسش‌ها را مهمتر دانسته و در اينجا ذكر كرده است.<ref>همان، ص 33-34</ref> | ||
#نویسنده، نظر سيد على قادرى درباره انديشه سياسى [[ | #نویسنده، نظر سيد على قادرى درباره انديشه سياسى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) و طبقه‌بندى معرفت‌هاى سياسى را نقد كرده و افزوده است تقسيم معرفت سياسى به حوزه‌هاى پنج‌گانه مذكور، امرى سليقه‌اى و فاقد مبناى روش‌شناختى منطقى و قابل دفاع است. از همين‌رو به عنوان مثال معلوم نيست حوزه علم سياست چرا از حوزه تحليل سياسى جدا شده است!... و سرانجام تأكيد كرده است كه هر فرهنگ و تمدنى بايد علوم انسانى بومى متناسب با خودش را داشته باشد و بنا بر نظر [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) مسلمانان بايد سياست اسلامى مأخوذ از كتاب و سنت را سرلوحه زندگى سياسى خودشان قرار دهند<ref>همان، ص 38- 42</ref> | ||
#نویسنده نكته جالبى را در مورد نقش پيامبران الهى در فعالیت‌های سياسى [[ | #نویسنده نكته جالبى را در مورد نقش پيامبران الهى در فعالیت‌های سياسى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) يادآور شده است: گفتنى است كه [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] بارها و بارها داستان موسى(ع) و فرعون را مطرح كرده و از آن نتيجه گرفته است كه رهبران الهى در هر عصر و زمانى بايد در مقابل طواغيت قيام و مبارزه كنند. انبيا الگوهاى زندگى [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) به‌ويژه زندگى مبارزاتى ايشان بوده‌اند<ref>همان، ص 91- 92</ref> | ||
#نویسنده يادآور شده است كه مبارزه با موانع كمال اگر در سطح فردى باشد جهاد اكبر ناميده مى‌شود. جهاد اكبر تلاشى است كه از سوى تك‌تك انسانها در جهت جايگزينى فضايل به جاى رذايل صورت مى‌گيرد.... ولى جهاد اصغر تلاشى است كه از سوى حكومت با همراهى مردم در جهت مبارزه با موانع كمال در سطح اجتماع چه در داخل يك كشور و چه در سطح بين‌المللى و ميان چند كشور صورت مى‌گيرد. انقلاب اسلامى، مبارزه‌اى بود كه [[ | #نویسنده يادآور شده است كه مبارزه با موانع كمال اگر در سطح فردى باشد جهاد اكبر ناميده مى‌شود. جهاد اكبر تلاشى است كه از سوى تك‌تك انسانها در جهت جايگزينى فضايل به جاى رذايل صورت مى‌گيرد.... ولى جهاد اصغر تلاشى است كه از سوى حكومت با همراهى مردم در جهت مبارزه با موانع كمال در سطح اجتماع چه در داخل يك كشور و چه در سطح بين‌المللى و ميان چند كشور صورت مى‌گيرد. انقلاب اسلامى، مبارزه‌اى بود كه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) براى مبارزه با موانع كمال‌طلبى مردم مسلمان ايران به راه انداخت. دولت استبدادى شاه، مهمترين مانع بيرونى كمال‌طلبى مردم ايران بود. چنانكه مبارزه با آمريكا به عنوان ديكتاتور و مستبدّ جهانى با همين منطق قابل توجيه است.<ref>همان، ص 126</ref> | ||
#نویسنده تأكيد كرده است كه نظريه مشروعيت اسلامى و شيعى [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (ره) كه مبتنى بر آموزه‌هاى قرآنى است از نوع نظريه‌هاى مشروعيت الهى است. در اين نظريه انسانها هيچ يك بر ديگرى ولايت و حق سلطه سياسى ندارند. تنها خدا به عنوان خالق انسان حق ذاتى براى فرمان دادن به انسان را دارد. خداوند از طريق انبيا، امامان و فقهاى واجد شرايط (شرط فقاهت و عدالت) دستورهاى خود را در اختيار انسانها قرار داده است... حكومت دينى دو پايه دارد: از سويى مشروعيت خود را از خدا و از سوى ديگر قدرت خود را جهت تحقق عينى از مردم مى‌گيرد<ref>همان، ص 164</ref> | #نویسنده تأكيد كرده است كه نظريه مشروعيت اسلامى و شيعى [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (ره) كه مبتنى بر آموزه‌هاى قرآنى است از نوع نظريه‌هاى مشروعيت الهى است. در اين نظريه انسانها هيچ يك بر ديگرى ولايت و حق سلطه سياسى ندارند. تنها خدا به عنوان خالق انسان حق ذاتى براى فرمان دادن به انسان را دارد. خداوند از طريق انبيا، امامان و فقهاى واجد شرايط (شرط فقاهت و عدالت) دستورهاى خود را در اختيار انسانها قرار داده است... حكومت دينى دو پايه دارد: از سويى مشروعيت خود را از خدا و از سوى ديگر قدرت خود را جهت تحقق عينى از مردم مى‌گيرد<ref>همان، ص 164</ref> | ||
#پژوهش نویسنده در اثر حاضر در مورد غايت نظام سياسى اسلام به اين نتيجه رسيده است كه مهمترين هدف نظام سياسى اسلام كه براى تحقق آن حركت مى‌كند تكامل انسان و سير الى الله است. ساير اهداف كمك‌كننده آن هدف مهم است چرا كه هدف از آمدن انبيا و رهبرى الهى و تحقق نظام دينى، تربيت و تهذيب انسان براى رسيدن به مقام قرب است: ''' «يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاَقِيهِ» '''<ref>انشقاق/ 6</ref><ref>همان، ص 184- 185</ref> | #پژوهش نویسنده در اثر حاضر در مورد غايت نظام سياسى اسلام به اين نتيجه رسيده است كه مهمترين هدف نظام سياسى اسلام كه براى تحقق آن حركت مى‌كند تكامل انسان و سير الى الله است. ساير اهداف كمك‌كننده آن هدف مهم است چرا كه هدف از آمدن انبيا و رهبرى الهى و تحقق نظام دينى، تربيت و تهذيب انسان براى رسيدن به مقام قرب است: ''' «يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاَقِيهِ» '''<ref>انشقاق/ 6</ref><ref>همان، ص 184- 185</ref> | ||
#نویسنده در پايان مطالبش، به نتيجه‌گيرى پرداخته و از جمله چنين نوشته است: [[ | #نویسنده در پايان مطالبش، به نتيجه‌گيرى پرداخته و از جمله چنين نوشته است: [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]](ره) به پرسش‌هاى فرازمانى حوزه فلسفه سياسى پاسخ‌هايى داده است كه تماماً مبتنى بر آموزه‌هاى قرآنى است. هدف نظام سياسى اسلامى نيز متفاوت با ديگر نظام‌ها است. نظام سياسى اسلامى در برخى كارويژه‌ها با ديگر نظام‌هاى سياسى اشتراك دارد از قبيل تأمين امنيت، رفاه، نظم، بهداشت، گسترش تعليم و تربيت و ساير امور مربوط به زندگى دنيوى. اما تفاوت آنجا است كه نظام اسلامى موظف است زمينه‌هاى عبادت را فراهم كند. نظام اسلامى نظم، امنيت، رفاه، بهداشت و تعليم و تربيت را برقرار و تأمين مى‌كند تا مردم بدون هيچ مشكلى به عبادت خداوند متعال بپردازند: ''' "الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِى الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاَة وَ آتَوُا الزَّكَاة وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ لِلَّهِ عَاقِبَة الْأُمُورِ» '''<ref>حج/ 41</ref><ref>همان، ص 187- 190</ref> | ||
وضعيت كتاب | وضعيت كتاب | ||