المزار: تفاوت میان نسخه‌ها

| کتابخانۀ دیجیتال نور =  

کتاب با مقدمه سید مرتضی موحد ابطحی آغاز شده است. وی در ابتدای این مقدمه زیارت ضریح مؤمنین و سلام بر آنها و طلب استغفار برای آنها را سنت نبوی دانسته است. سپس حضور در مشاهد مقدسه و مکان‌هایی که رسول‌الله(ص) و اوصیای آن حضرت دفن شده‌اند را پس از زیارت بیت‌الله الحرام، تعظیم شعائر الهی و از مصادیق «المودة في القربی» - که خداوند آن را اجر رسالت دانسته - شمرده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص2-1</ref>.  

بدون اختلاف، مسئله بنای قبور اولیا و صالحین و تعظیم آنها نزد امت‌های پیشین، از شیوه‌های معروف بوده است؛ همان گونه که در کتب تراجم و تاریخ از بسیاری از قبور به‌عنوان اماکنی که به آنها تبرک می‌جسته‌اند یاد شده است.<ref> ر.ک: همان، ص2</ref>. زائر جز خداوند را نمی‌خواند و جز بندگان خدا را ذکر نمی‌کند؛ چراکه آنها زنده‌اند و نزد پروردگار روزی می‌خورند<ref> ر.ک: همان، ص3</ref>.

ابطحی پس از این مباحث، معرفی مختصری از شهید اول به عمل آورده و تفصیل در معرفی ایشان و اقوال علما درباره وی و تألیفات و داستان شهادتش را به تحقیقاتش در کتاب دیگر شهید «الأربعين» حواله داده است.<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>.

اولین باب کتاب، پس از خطبه با ذکر آداب زیارت پیامبر اکرم(ص) از دور و نزدیک آغاز شده است. پس از آن زیارت حضرت فاطمه زهرا(س) نزد روضه مبارکه ذکر شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20-10</ref>.  

در فصل دوم و سوم این باب، زیارت چهار امام بقیع و زیارت امیرالمؤمنین(ع) و امام حسین(ع) ذکر شده است. پس از آن زیارت آدم و نوح(ع) و سپس مجدداً زیارات امیرالمؤمنین در روز غدیر خم، 27 رجب و در آخر زیارت امین الله از جابر جعفی نقل شده است.<ref>ر.ک: همان، ص110-24</ref>.  

در فصل چهارم، قریب به هفتاد صفحه از کتاب به زیارت امام حسین(ع) در روزها و ماه‌های مختلف اختصاص یافته که حکایت از اهمیت زیارت آن حضرت دارد. این فصل با روایتی از صفوان بن مهران جمال شروع شده که آداب زیارت امام حسین(ع) را از امام صادق(ع) سؤال می‌کند و آن حصرت شیوه زیارت کامله آن حضرت را تشریح می‌کند که با سه روز روزه پیش از حرکت آغاز می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>.  

در فصول پنجم تا آخر باب اول نیز زیارت حضرت موسی بن جعفر(ع) تا امام زمان(عج) ذکر شده است.<ref>ر.ک: ص214-118</ref>. در خاتمه باب نیز زیاراتی ذکر شده که از آن جمله می‌توان به زیارت مختصر جامعی که در همه مشاهد مشرفه می‌توان خواند و زیارت سلمان فارسی اشاره نمود<ref>ر.ک: همان، ص218-214</ref>.

در باب دوم کتاب، آداب حضور در مساجد و نمازها و ادعیه واردشده در آنها مطرح شده است. این باب با آداب ورود به کوفه آغاز شده است. نویسنده کوفه را مکانی مقدس دانسته، ولذا چنین می‌نویسد: به هنگام ورود به کوفه «فاخلع نعليك» (طه: 12)؛ چراکه کوفه حرم الهی و حرم رسول‌الله(ص) و امیرالمؤمنین(ع) است. غسل از جمله آداب مندوبه دخول به کوفه است.<ref>ر.ک: همان، ص225</ref>.

مسجد جامع کوفه، از مهم‌ترین مساجد جهان اسلام است که به روایت از امیرالمؤمنین(ع)، ورودی بزرگ آن که به باب الفیل مشهور است، باغی از باغ‌های بهشت است.<ref>ر.ک: همان، ص229</ref>. این مسجد اعمال مفصلی دارد، لذا در بزرگ‌ترین فصل این باب نمازها و ادعیه در مکان‌های مختلف این مسجد چون صحن مسجد، دکه صادق و دکه قضا ذکر شده است.<ref>ر.ک: همان، ص253-229</ref>.

از فصل سوم تا آخر نیز فضیلت، نماز و ادعیه مساجد سهله، صعصعه، غنی، جعفی و بنی‌کاهل تبیین شده است.<ref>ر.ک: همان، ص276-254</ref>.

در خاتمه این باب نیز زیارت مسلم بن عقیل، هانی بن عروه و مختار در سه فصل آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص283-278</ref>.