۱۴۴٬۶۹۷
ویرایش
پندنامه: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی'
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| کد کنگره =PIR 5022 /خ9 1376 | | کد کنگره =PIR 5022 /خ9 1376 | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
شعر | شعر فارسی - قرن 6ق. | ||
| ناشر =زوار | | ناشر =زوار | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک =964-401-261-5 | | شابک =964-401-261-5 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10918 | ||
| کتابخوان همراه نور =10918 | |||
| کد پدیدآور =00393 | | کد پدیدآور =00393 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
از ديد قواعد | از ديد قواعد سبکی و دستورى زبان فارسى، ويژگىهاى كاربردهاى پيشينيان بهطور كامل دراين اثر وجود دارد. واژه «مَر» براى تأكيد همراه با مفعول صريح، مانند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''مر تو را آن كس كه فردا جان دهد''|2=''غم مخور آخر تو را يك نان دهد''}} | {{ب|''مر تو را آن كس كه فردا جان دهد''|2=''غم مخور آخر تو را يك نان دهد''}} | ||
| خط ۸۲: | خط ۸۳: | ||
#ابن يوسف شيرازى در فهرست كتب خطى مجلس شوراى اسلامى يا كليّات عطّار(1126)، در رديف پنجمين، نسبت «پندنامه» را به وى مىپذيرد و صفحه 275 تا 291 آن مجموعه را به او منسوب مىداند؛ | #ابن يوسف شيرازى در فهرست كتب خطى مجلس شوراى اسلامى يا كليّات عطّار(1126)، در رديف پنجمين، نسبت «پندنامه» را به وى مىپذيرد و صفحه 275 تا 291 آن مجموعه را به او منسوب مىداند؛ | ||
#استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] در جستوجو در احوال و آثار فريد الدّين عطار نيشابورى، با رد كردن انتساب برخى از منظومهها به عطار نيشابورى، مانند«بلبلنامه» و «بىسرنامه»، «ترجمة الاحاديث» يا «مواعظ» و «جوهر الذّات» و «حلاجنامه» يا «منصورنامه» و يا «هيلاجنامه» و «خياطنامه» و... نامى از «پندنامه» نمىبرد و مىتوان گفت درستى انتساب اين كتاب را به وى مىپذيرد؛ | #استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] در جستوجو در احوال و آثار فريد الدّين عطار نيشابورى، با رد كردن انتساب برخى از منظومهها به عطار نيشابورى، مانند«بلبلنامه» و «بىسرنامه»، «ترجمة الاحاديث» يا «مواعظ» و «جوهر الذّات» و «حلاجنامه» يا «منصورنامه» و يا «هيلاجنامه» و «خياطنامه» و... نامى از «پندنامه» نمىبرد و مىتوان گفت درستى انتساب اين كتاب را به وى مىپذيرد؛ | ||
#[[نورانی وصال، عبدالوهاب|دكتر نورانى وصال]] در مقدمه | #[[نورانی وصال، عبدالوهاب|دكتر نورانى وصال]] در مقدمه «مصیبتنامه»، مهمترين كتابهاى عطار را چنين برمىشمرَد: «اسرارنامه»، «الهىنامه»، «پندنامه»، «خسرونامه»، «اشترنامه»، «مصیبتنامه»، «منطق الطير»، «ديوان قصائد و غزليات» و «تذكرة الاولياء»؛ | ||
#احمد گلچين معانى، در جلد هفتم فهرست كتب خطى آستان قدس رضوى، مىگويد: «پندنامه، منظومه اخلاقى است بر وزن مثنوى مولانا، اثر مشهور شيخ فريد الدّين عطار نيشابورى كه در حدود 850 بيت است و بيش از هر كتاب عطار به طبع رسيده و به تازى و تركى و هندى نيز ترجمه شده... امين احمد رازى در تذكره هفت اقليم[آن را] ولدنامه ذكر كرده است، حاجى خليفه در [[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] [آن را] پسرنامه خوانده است و اختيار نام ولدنامه، يا پسرنامه از اينجاست كه در اين مثنوى ابيات زيادى خطاب به پسر وجود دارد و آنچه كه معروف است پندنامه مىباشد»؛ | #احمد گلچين معانى، در جلد هفتم فهرست كتب خطى آستان قدس رضوى، مىگويد: «پندنامه، منظومه اخلاقى است بر وزن مثنوى مولانا، اثر مشهور شيخ فريد الدّين عطار نيشابورى كه در حدود 850 بيت است و بيش از هر كتاب عطار به طبع رسيده و به تازى و تركى و هندى نيز ترجمه شده... امين احمد رازى در تذكره هفت اقليم[آن را] ولدنامه ذكر كرده است، حاجى خليفه در [[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]] [آن را] پسرنامه خوانده است و اختيار نام ولدنامه، يا پسرنامه از اينجاست كه در اين مثنوى ابيات زيادى خطاب به پسر وجود دارد و آنچه كه معروف است پندنامه مىباشد»؛ | ||
#دكتر تفضّلى در مجموعه فهرست كتب خطى مجلس شوراى اسلامى، پندنامه را از شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|فريدالدين عطار نيشابورى]] مىداند. | #دكتر تفضّلى در مجموعه فهرست كتب خطى مجلس شوراى اسلامى، پندنامه را از شيخ [[عطار، محمد بن ابراهیم|فريدالدين عطار نيشابورى]] مىداند. | ||
| خط ۸۹: | خط ۹۰: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''بدان خود را كه پند من شفيع است''|2='' | {{ب|''بدان خود را كه پند من شفيع است''|2=''مصیبتنامهام اين دم رفيع است''}} | ||
{{ب|''بدان خود را كه اين هفده كتب را''|2=''نهادم بر طريق علم الاسما''}} | {{ب|''بدان خود را كه اين هفده كتب را''|2=''نهادم بر طريق علم الاسما''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
افزون بر اين، وى در منظومههاى | افزون بر اين، وى در منظومههاى مصیبتنامه، منطق الطير، الهىنامه و... به توصيف پيامبران و اصحاب پيامبر(ص) مىپردازد و در اين كتاب(پندنامه) نيز همين شيوه ديده مىشود. بزرگان و محققان و شارحان آثار رجال نامدار، مانند حاج شيخ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آغابزرگ طهرانى]] در «الذّريعة» و [[شوشتری، سید نورالله بن شریفالدین|قاضى نوراللّه شوشترى]] در «مجالس المؤمنين» و [[مدرس، محمدعلی|ميرزا محمد على مدرس]] تبريزى در «ريحانة الادب» و... پندنامه را از شيخ عطّار دانستهاند و بىهيچ شكى، آن را به وى منسوب دانستهاند. | ||
ج) نسخه شناسى | ج) نسخه شناسى | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۲: | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||