مجتهدی نجفی، شمس‌الدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

! نام!! data-type='authorName'|شمس الدین مجتهدی نجفی محمد

|data-type='authorOtherNames'| شمس الدین، محمد  

|data-type='authorfatherName'|

|data-type='authorbirthDate'|1302 ش  

|data-type='authorBirthPlace'|

|data-type='authorDeathDate'|

|data-type='authorTeachers'|

|data-type='authorWritings'|فرهنگ اصیل، تفسیر آموزشی قرآن، گفتار شیعه در اصول و فروع

|-class='articleCode'

|data-type='authorCode'|AUTHORCODE11654AUTHORCODE

'''شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی'''(زادۀ ۱۳۰۲ هجری شمسی) معروف به محمد مجتهدی النجفی روحانی مسلمان، مرجع تقلید شیعی، با دیدگاهی کاملاً متفاوت و آرای مختلف فقهی، اصولی و تفسیری و پاسخگویی به موارد اختلافی فتاوای فقهای گذشته و حال، صاحب مکتب فقهی تلفیق و تقریب سنتی و نوگرایی و مجتهد جامع‌الشرائط و طراز اول معاصر شناخته می‌شود.

==اوان زندگی==

شمس الدین محمد مجتهدی در سال ۱۳۰۲ یا ۱۳۰۴ هجری شمسی به دنیا آمده است. وی متولد پنجشنبه نیمه شعبان ۱۳۴۱ یا ۴۲ قمری مصادف با

۱۷ آوریل ۳-۱۹۲۲ میلادی است.  

=== دوران کودکی و تحصیل ===

آغاز تحصیل را در مکتبخانهٔ مادر و سپس پدر از [[قرآن کریم]]، [[ادبیات]]، [[تجوید]]، گلستان و [[بوستان سعدی]]، [[نصاب‌الصبیان]]، الفیه ابن مالک، مقدمات، مطول، مغنی و… شروع نموده‌است.

مثل الفیه، گلستان، [[مقامات حریری]]، شرح جامی و [[شمسیه]]، جامع‌المقدمات، قوانین، شرح لمحه، منطق منظومه، شرح‌الاشراق، شوارق الابهام و… را در حوزه با اساتید مبرزی چون شیخ یحیی مدرسی، دین‌محمدی زنجانی، سید مجتبی انگورانی، حاج شیخ عبدالکریم خوئینی و… می‌گذراند که هر یک مانند پدرشان آیت‌الله مجتهدی، ازشاگردان روحانیون نجف آقا سید محمدکاظم یزدی صاحب عروه، آخوند خراسانی صاحب کفایه و همدورهٔ سید محمدحجت کوه‌کمره‌ای بوده‌اند؛ ولی ذوق و استعداد شمس‌الدین محمد مجتهدی، تنها محدود به فقه و اصول نمی‌ماند، [[ریاضیات]]، [[هندسه]] و [[نجوم]]، [[شعر]] و سروده‌های اجتماعی، اشعار کلاسیک قدیم و جدید، بخصوص در ارتباط با بعضی از اقوام و بستگان نزدیک مثل دایی و عموها، پدربزرگ و … که هریک چون حسینی و

ابوالقاسم مجتهدی از اعاظم و ملجاء کثیر مراجعات مردم بودند اثر گذاشته و به رشد و تعالی کم‌نظیری می‌رسد که بعضی از فضلا و خطبا، نشریات و جراید آن دوره، اشعار این شمس‌الدین محمد را نقل و منتشر می‌کنند.

== حزب دموکرات و حزب کمونیست ایران ==

شمس‌الدین محمد مجتهدی نوجوان، از نزدیک می‌بیند که انحراف افکار عمومی آنچنان بالا گرفته که در طلبه‌ها و [[روحانیون]] تأثیر القائات کمونیستی و التقاطی پیدا شده و بعضی را در لباس روحانیت به شیفتگی [[سید جعفر پیشه‌وری]]، [[حزب عدالت]]، [[حزب کمونیست ایران]] و بعدها فرقهٔ دموکرات و جدایی طلب کشانده که یکی از وعاظ بالای منبر از مردم می‌خواهد با سلام و صلوات برای [[لنین]] و [[استالین]] دعا کنند.

اشعار شمس‌الدین محمد مجتهدی مورد تحمل حزب دموکرات و برخی روحانیون طرفدار سید جعفر پیشه‌وری و لنین و حزب کمونیست ایران واقع نمی‌شود بخصوص که به تدریج از شمس‌الدین محمد مجتهدی نوجوان یا جوان اشعاری پخته و آراسته با ظرائف ادبی و قالب‌های متداول شعر و موسیقی در نشریات منتشر می‌شود که خانواده را با تهدید قتل و [[ترور]] دار و دسته حزب دموکرات و … روبرو می‌سازد تا به ناچار ادامه تحصیل او را در نجف اشرف کمی جلو می‌سازد و همراه با مادر و پدر و برادرانش که آنها قبلاً در حوزهٔ نجف، سوابق آموزشی داشتند راهی عراق می‌شوند که این مقارن ۱۳۶۳ قمری و ۱۳۲۳ شمسی است.

شمس الدین مجتهدی نجفی نیز در نجف از حوزه و درس بزرگانی چون آقا سید ابوالحسن اصفهانی، کمال استفاده را می‌برد ولی با درگذشت استاد به سال ۱۳۲۵شمسی و ۱۳۶۵ قمری و کسالت مادر، ایشان هم به اخوانش درحوزهٔ قم و هم درسی و مباحثه با فضلائی چون شیخ جعفر سبحانی تبریزی و دروس بروجردی، حجت، روح‌الله خمینی، علامه طباطبایی و… می‌پیوندد.

همان‌طور که حضور فرزندان روحانی نجم الدین مجتهدی و نوادگان ابوالقاسم مجتهدی، بصورت اخوان در عموم مباحث و درس‌های فقه و اصول اغلب فقها و مراجع حوزهٔ نجف مورد توجه بود، درقم نیز با تشویق و استقبال بزرگانی چون العظمی بروجردی و حجت و … روبرو می‌شوند و بعنوان عیادت از پدرشان، به دیدار احترام می‌آیند که بخشی از خاطرات سالهای ۱۳۳۰ را نشان می‌دهد؛ ولی اشعار شمس الدین مجتهدی نجفی در سالهای ۱۳۲۶ و ۱۳۲۸ تا حدود سالهای ۱۳۳۸ کاملاً پیداست درتأثیر کشف الاسرار روح‌الله خمینی است که همین مجتهدی نجفی و اساتید هم دوره‌ای ایشان نقل می‌کنند که وقتی آقای خمینی به اصرار و درخواست امثال ما به تدریس برخی کتابها و بعضی از درس عالی پرداخت، به ما چند نفر نگاهی کرد و به سادگی گفت من این کتاب و این بحث را قبلاً نه خوانده و نه مباحثه داشته‌ام، امروز با شما به بحث می‌پردازم که همین صداقت و صفا و راستی روح‌الله خمینی‌ها را بیشتر جذب کرد و از دیگران هم دعوت کردیم وبه تدریج پا گرفت.

طبق سنت عادی نخبگان، شمس‌الدین مجتهدی نجفی نیز به حوزهٔ قم، اکتفا نمی‌کند، همان‌طور که در عراق، فقط به حوزهٔ نجف اشرف، محدود نمی‌ماند و از حوزه کربلا و سامرا، فقها و مراجع واساتید بسیاری را خوشه چینی نموده و از بعضی مفصلاً یادداشت و تقریر مباحث و حتی برخی اجازات اجتهاد و روایاتها و دریافت نموده و با شعر و مشاهیر عربی و اتفاقات بغداد، حله و بصره نیز آشنا می‌شود که برخی سفرها به دوستی با امثال سید مرتضی عسگری و خاطرات و همکاریها می‌انجامد. در ایران نیز، از قم به تهران، اصفهان، اراک، خراسان، تبریز، مرند، زنجان و… وگلچینی از بزرگان حوزه‌ها و دانشگاه‌ها و انس و الفت با فرزانگانی چون حاج آقارحیم ارباب، میرزا مهدی آشتیانی، شیخ محمد علی شاه آبادی، محمد تقی آملی، علی اکبر مرندی،حسین خادمی، [[مهدی الهی قمشه ای]]، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، علامه ابوالحسن شعرانی، جلال الدین همایی، تا حتی بانوی مجتهده امین کشیده که اواخر دههٔ ۱۳۳۰ نسخه ای از اجتهاد ایشان و نامهٔ محمد کاظم شیرازی را در رساله و کتابش، گفتار شیعه در اصول و فروع آورده و در تهران منتشر می‌کند.

آقا سید ابوالحسن اصفهانی، سید جمال الدین گلپایگانی، سید محسن حکیم، محمد حسین کاشف الغطاء، سیدعبدالهادی شیرازی، حسین حلّی، فاضل قائنی، شیخ صدرا بادکوبه‌ای،عبدالکریم‌زنجانی، سید محمود شاهرودی، میرزاآقااصطهباناتی، شیخ محمدکاظم شیرازی، سید حسین حمامی، میرزاباقرزنجانی،مرتضی طالقانی، فیض گنابادی، میرزاحسن بجنوردی، سیدعبدالله شیرازی، سیدعبدالاعلی سبزواری و… که اجازات اجتهاد و سوابق و مکاتبات از اغلب این بزرگان در کتابها و رساله‌های علمی شمس الدین محمد مجتهدی نجفی بارها طی سالهای ۱۳۲۸تا ۱۳۵۸ منتشر شده‌است. همین شیوه را در قم نیز داشته یا حتی از حوزهٔ کربلا یا برخی حوزه‌ها در سفرهایی که نموده، استفاده شمس‌الدین محمد مجتهدی، جامع و متنوع بوده که دیگر اساتیدشان را می‌توان در ایران، قم، تهران، یا کربلا و … چنین برشمرد: سیدهادی میلانی،حسین قمی و بهبهانی در کربلا،سیدصدرالدین صدر، سیدمحمدتقی خوانساری، نجفی مرعشی،سید روح الله خمینی،سیدمحمدرضاگلپایگانی ،سیدعلی یثربی، سیداحمدخوانساری، شیخ محمدعلی شاه آبادی، سیدابوالحسن رفیعی قزوینی، محمدتقی آملی، میرزامهدی آشتیانی،ابوالحسن شعرانی و …

== گرایش فرزندانی از بزرگان حوزه به کمونیسم عراق ==

بویژه آنکه مشکلات بعضی از خانواده اکابر حوزه، فقط این گرایش‌های التقاطی هم نبوده که دستبرد و اختلاس وجوهات شرعیه، استفاده نامناسب از خمس و زکات سهم امام علی (ع) موقوفات و سهم سادات و … نیزمایه نگرانی و محل انتقاد جدی مصلحان روحانی چون شمس‌الدین‌محمد مجتهدی النجفی است که از ۱۳۲۸ تا ۱۳۳۸ علاوه‌برمذاکرات خصوصی و محرمانه با مراجع وقت نجف و قم، به صورت کتاب و مقالات در آثار ایشان و دیگران مثل سید محمود طالقانی، دکتربهشتی و علامه طبابایی است.

== اصلاح نظام مرجعیت و روحانیت ==

طبق آرا و فتاوی شمس‌الدین محمد مجتهدی نجفی، برفرض اگر از قیل و قال اعاظم فقه و اصول نیز بگذریم و شبهات و سئوالات پیرامون اصل خمس و زکات و همچنین فلسفه و اهداف این دوراهم در عصر غیبت امام زمان (ع) برای فقها و مراجع جامع‌الشرایط شیعه بپذیریم و همهٔ ابهامات برحق علمی و فقهی را نیز پاسخ گوئیم، باز هم این روش اخذ و موارد وصول و دریافت تا شیوه‌های خرج و برج، فراوان محل اشکالات جدی و نیازمند اصلاح و تحولات اساسی است.