الشافي في العقائد و الأخلاق و الأحكام: تفاوت میان نسخه‌ها

اما آخرين باب اين كتاب در صفت و درجات عقل مى‌باشد و اولين حديثش از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است.<ref> الشافی فی العقاید و الاخلاق و الاحکام، ج۱، ص۳۵</ref>  

قياس و مذمت آن و نيز وجود مطلب در تمام زمينه‌ها، در دين اسلام و كتاب و سنّت ديگر مطالب بازگو شده در اين بخش مى‌باشند.<ref> همان، ص۷۱</ref>  

فيض در اين كتاب به پاره‌اى از مباحث توحيدى و اعتقادى اشاره كرده كه حدوث عالم و اثبات محدث و نيز توحيدى بودن فطرت انسان‌ها و تعريف معرفت و نقض و ابطال تشبيه، رؤيت و متصف نمودن خداوند به غير آنچه كه در موردش آمده و مطالبى راجع به اسما و صفات الهى از آن جمله مى‌باشند.<ref> همان، ص۱۳۳</ref>  

اولين چيزى كه خداوند خلق نموده و ابتداى خلقت و اخذ ميثاق از انسان‌ها و هم‌چنين عرش و كرسى و مفهوم واقعى آنها، شروع خلقت اجسام و ترتيب آنها، اصناف خلق و اجرام سماوى و احكام نجوم و همين طور زلزله، بادها و باران و حقيقت آنها در كنار توضيحات مفيدى راجع به قضا و قدر، مطالب اين كتاب را تشكيل داده‌اند.<ref> همان، ص۱۸۱</ref>  

مؤلف، در اين كتاب به اثبات نبى و امام پرداخته و احاديث مذكور در اين باب را نقل كرده است. خالى نبودن زمين از حجّت و فرق بين رسول و نبى و امام، طبقات انبيا و رسل و علت تخصيص بعضى معجزات به بعضى از پيامبران و چندين مطلب ديگر، مباحث اين كتاب را به خود اختصاص داده‌اند.<ref> همان، ص۲۴۷</ref>  

فيض، نام اين كتاب را ايمان و مقابل آن، معين كرده است كه نشانه توسعه معناى مقابل ايمان است كه چيزى فراتر از كفر مى‌باشد. معنى ايمان، دعائم اسلام، اختلاف معنى ايمان به حسب زمان، درجات ايمان و منازل آن، طبقات مردم به حسب ارواح و چندين مطلب ديگر مطالبى هستند كه مؤلف در اين كتاب مطرح نموده است.<ref> همان، ص۳۹۹</ref>  

مؤلف، با استفاده از روايات، محدوده فضايل و رذايل را مشخص كرده و از يقين، رضا به قضاى الهى، خوف و رجا، حسن ظن به خداوند، اعتراف به تقصير، اطاعت و تقوا، اداى فرايض و چند مطلب ديگر سخن گفته است.<ref>همان، ص۴۸۷</ref>  

از جمله نشانه‌هاى عظمت اسلام و حقانيت و جهان شمولى آن اهميتى است كه براى مسائل حقوق و آداب معاشرت قائل شده است. مؤلف در اين‌جا پيرامون مطلب فوق رواياتى را جمع كرده و به توضيحشان پرداخته است كه جوامع معاشرت، نيكى به و الدين، صله رحم، حسن همسايگى، تقيه، كتمان، اهتمام به امور مسلمانان، اصلاح بين مردم و... از آن جمله مى‌باشند.<ref> همان، ص۶۱۶</ref>  

مؤلف، مواعظى را از خدا، پيامبر(ص)، [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، حسنين (عليهما‌السلام)، [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و ابوذر ذكر كرده و شرح داده است.<ref> همان، ص۸۰۳</ref>  

مؤلف نيز رواياتى را درباره وصيت، علل مرگ، قبض روح، سؤال قبر، عذاب قبر، مكان ارواح مؤمنين، مكان ارواح كفّار، حكم حساب و كتاب اطفال، شفاعت، صفات بهشت و... جمع كرده و براى خوانندگان مطالبش شرح نموده است.<ref> همان، ص۸۶۹</ref>  

فيض كاشانى، جامع منقول و معقول بوده كه در كنار اخلاق و عرفان يك فقيه نام‌دار و صاحب نظر نيز به شمار مى‌رود، براى همين در جلد دوم كتاب به بازگويى پاره‌اى از مباحث فقهى پرداخته كه اولين آنها نماز است؛ وى در دو بخش ابواب صلاة و ابواب لواحق صلاة به تبيين اين واجب الهى پرداخته است.<ref>همان، ج۲، ص۹۳۵.</ref>  

كتاب مطاعم و مشارب همان كتاب اطعمه و اشربه كتب فقهى است. كتاب فراق و عدد نيز كه يازدهمين كتاب از جلد دوم شافى است همان طلاق و عدّه مى‌باشد. تجهيز ميّت و ارث هم دو باب جداگانه آخرين كتاب مى‌باشند.<ref> همان، ج۲، ص۱۵۶۷</ref>