التطبيق الصرفي: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده قبل از اين كتاب، اثر ديگرى به نام «التطبيقي النحوي» را تأليف كرده و سپس به اين نتيجه رسيده است كه برای فهم علم نحو، آگاهى از علم لغت و صرف سودمند بوده و به همين منظور، اقدام به تدوين كتاب حاضر نموده است.<ref>مقدمه نویسنده، ص5</ref>

وى معتقد است اينكه قدما علم صرف را جداى از علم نحو قرار داده و آموختن آن را قبل از نحو دانسته‌اند، به دليل فهم صحيح علم صرف بوده است.<ref>مقدمه، ص5</ref>

در مقدمه نویسنده، ضمن اشاره به اهميت و جايگاه علم صرف، انگيزه نویسنده از تأليف كتاب، بيان شده است.<ref>مقدمه نویسنده، ص5</ref>

نویسنده پيش از آغاز مطالب، در مباحثى مقدماتى، ابتدا به تعريف علم صرف و محدوده آن و سپس به بحث از موارد زير پرداخته: جايگاه علم صرف بين علوم، سبقت صرف بر نحو، اسم متمكن، فعل متصرف، ميزان صرفى و قلب مكانى.<ref>مدخل، ص7 - 17</ref>

با آنكه به اعتقاد برخى، جايگاه و رتبه اسامى در علم صرف، مقدم بر افعال مى‌باشد، بااين‌حال، نویسنده باب اول كتاب خود را، به افعال و مشتقات اختصاص داده و از جمله مباحث آن مى‌توان به: صحيح و معتل؛ مجرد و مزيد؛ اسناد افعال به ضماير؛ تأكيد فعل به وسيله نون؛ مصادر؛ اسم فاعل؛ صيغه مبالغه؛ صفت مشبهه؛ اسم مفعول؛ اسم مكان و زمان؛ تعجب و تفضيل اشاره كرد.<ref>متن كتاب، ص19</ref>

در باب دوم، از اسامى و تقسيمات آن سخن رفته است. تقسيم اسم به صحيح، مقصور، ممدود و منقوص، جمع مكسر، تصغير و نسب از جمله اين تقسيمات مى‌باشد.<ref>همان، ص95</ref>