پرش به محتوا

العنوان في القراءات السبع: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(لینک درون متنی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
| شابک =977-5291-76-3
| شابک =977-5291-76-3
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =24145
| کد پدیدآور =10703
| کد پدیدآور =10703
| پس از =
| پس از =
خط ۳۳: خط ۳۳:
   
   
==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
این‎ کتاب‎ در واقع‎ مختصری‎ از کتاب‎ دیگر نویسنده به‎ نام‎ «الاكتفاء في‎ القراءات»‎ است‎ که‎ مؤلف‎ در آن‎ اختلاف‎ قرائات‎ هفت‎گانه‎ را به‎طور موجز به‎ تحریر آورده‎ است‎. رواج‎ این‎ کتاب‎ تا بدانجا بود که‎ در منابع‎، گاه‎ از اسماعیل‎ به‎صورت‎ صاحب‎ العنوان‎ و یا مؤلف‎ العنوان‎ یاد شده‎ است. العنوان‎ از متون‎ عمده‎ و متداول‎ در قرائات‎ بوده است. به‎ گفته قسطلانى‎، مردم‎ مصر عنایت‎ زیادی‎ بدان‎ داشتند، چنان‎که‎ تا پیش‎ از ظهور [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني‎ شاطبى‎ (شاطبیه‎)]] طلاب‎ قرائت‎ به‎ حفظ العنوان‎ مى‎پرداختند. ابن‎ جزری‎ در النشر، این‎ کتاب‎ را پس‎ از شاطبیه‎ یکى‎ از منابع‎ اساسى‎ خود شمرده و طرق‎ روایى‎ خود را به‎ آن‎ یادآور شده‎ است‎<ref>ر.ک: زرنگار، احمد، ص‎652-651</ref>‎.  
این‎ کتاب‎ در واقع‎ مختصری‎ از کتاب‎ دیگر نویسنده به‎ نام‎ «الاكتفاء في‎ القراءات»‎ است‎ که‎ مؤلف‎ در آن‎ اختلاف‎ قرائات‎ هفت‎گانه‎ را به‎طور موجز به‎ تحریر آورده‎ است‎. رواج‎ این‎ کتاب‎ تا بدانجا بود که‎ در منابع‎، گاه‎ از اسماعیل‎ به‎صورت‎ صاحب‎ العنوان‎ و یا مؤلف‎ العنوان‎ یاد شده‎ است. العنوان‎ از متون‎ عمده‎ و متداول‎ در قرائات‎ بوده است. به‎ گفته قسطلانى‎، مردم‎ مصر عنایت‎ زیادی‎ بدان‎ داشتند، چنان‎که‎ تا پیش‎ از ظهور [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني‎ شاطبى‎ (شاطبیه‎)]] طلاب‎ قرائت‎ به‎ حفظ العنوان‎ مى‎پرداختند. ابن‎ جزری‎ در النشر، این‎ کتاب‎ را پس‎ از شاطبیه‎ یکى‎ از منابع‎ اساسى‎ خود شمرده و طرق‎ روایى‎ خود را به‎ آن‎ یادآور شده‎ است‎<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/9479 ر.ک: زرنگار، احمد، ص‎652-651]</ref>‎.  


محقق اثر در مقدمه به اهمیت کتاب اشاره کرده و چنین نوشته است: «علما از زمان تألیف آن تا نگارش شاطبیه بر العنوان اعتماد می‎کردند و طلبه‎ها را به حفظ آن امر می‎کردند. سپس عرصه بین این کتاب و شاطبیه تقسیم شد و مانند دو اسب مسابقه گروهی این و گروهی آن را حفظ می‎کردند و برخی نیز هر دو را حفظ می‎کردند. به جهت این اهمیت علما در شرح العنوان و بیان مبهمات آن و یا تفاوت‎های آن با شاطبیه کتاب‎هایی نوشتند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>‎.  
محقق اثر در مقدمه به اهمیت کتاب اشاره کرده و چنین نوشته است: «علما از زمان تألیف آن تا نگارش شاطبیه بر العنوان اعتماد می‎کردند و طلبه‎ها را به حفظ آن امر می‎کردند. سپس عرصه بین این کتاب و شاطبیه تقسیم شد و مانند دو اسب مسابقه گروهی این و گروهی آن را حفظ می‎کردند و برخی نیز هر دو را حفظ می‎کردند. به جهت این اهمیت علما در شرح العنوان و بیان مبهمات آن و یا تفاوت‎های آن با شاطبیه کتاب‎هایی نوشتند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/6 ر.ک: مقدمه محقق، ص6]</ref>‎.  


وی در بررسی پیشینه تحقیقی کتاب، به طبع قدیم با تحقیق زهیر زاهد و خلیل عطیه اشاره کرده است. وی به جهت اهمیت کتاب نزد اهل قرائت، تصمیم به بازبینی آن می‎گیرد که خطاهای فراوان در آیات و نیز اشتباهاتی از ناحیه علم قرائت و اشتباهات چاپی مشاهده می‎کند؛ پس به تحقیق و تصحیح آن بر مبنای چهار نسخه خطی از آن اقدام می‎کند<ref>ر.ک: همان، ص7-6</ref>‎. وی این اشتباهات و صحیح آنها را در ضمن جداولی در ابتدای کتاب ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص28-25</ref>‎.  
وی در بررسی پیشینه تحقیقی کتاب، به طبع قدیم با تحقیق زهیر زاهد و خلیل عطیه اشاره کرده است. وی به جهت اهمیت کتاب نزد اهل قرائت، تصمیم به بازبینی آن می‎گیرد که خطاهای فراوان در آیات و نیز اشتباهاتی از ناحیه علم قرائت و اشتباهات چاپی مشاهده می‎کند؛ پس به تحقیق و تصحیح آن بر مبنای چهار نسخه خطی از آن اقدام می‎کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/6 ر.ک: همان، ص7-6]</ref>‎. وی این اشتباهات و صحیح آنها را در ضمن جداولی در ابتدای کتاب ارائه کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/25 ر.ک: همان، ص28-25]</ref>‎.  


در مدخل کتاب، تاریخ علم قرائت از زمان ایجاد در عهد نبوی تا زمان تألیف کتاب العنوان به‎صورت مختصر بیان شده است. در این‎ مسئله که اولین نویسنده در علم قرائات که بوده، اختلاف نظر شدیدی است؛ ابن جزری، ابوعبید قاسم بن سلام را اولین نویسنده در علم قرائات دانسته است؛ ابن مجاهد «السبعة في القراءات» را در نیمه قرن چهارم نوشت. پس از آن علی بن عمر [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] اولین کسی بود که اصول را قبل از فرش الحروف وضع کرد. در قرن پنجم امام دانی اندلسی کتب ارزشمند «جامع البيان» و «التيسير» و المفردات و... را نوشت. همدانی «الغاية»، شاطبی «الشاطبية» و در آخر ابوطاهر «العنوان» را نوشت<ref>ر.ک: همان، ص11</ref>‎.  
در مدخل کتاب، تاریخ علم قرائت از زمان ایجاد در عهد نبوی تا زمان تألیف کتاب العنوان به‎صورت مختصر بیان شده است. در این‎ مسئله که اولین نویسنده در علم قرائات که بوده، اختلاف نظر شدیدی است؛ ابن جزری، ابوعبید قاسم بن سلام را اولین نویسنده در علم قرائات دانسته است؛ ابن مجاهد «السبعة في القراءات» را در نیمه قرن چهارم نوشت. پس از آن علی بن عمر [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] اولین کسی بود که اصول را قبل از فرش الحروف وضع کرد. در قرن پنجم امام دانی اندلسی کتب ارزشمند «جامع البيان» و «التيسير» و المفردات و... را نوشت. همدانی «الغاية»، شاطبی «الشاطبية» و در آخر ابوطاهر «العنوان» را نوشت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref>‎.  


پس از آن شرح حال نویسنده کتاب، ولادت و وفات، اساتید، شاگردان، تألیفات و مطالب دیگری در معرفی نویسنده ذکر شده است. سپس العنوان و اهمیت آن و اهتمام علما به آن و مباحث دیگری مطرح و به ذکر اسانید کتاب ختم شده است<ref>ر.ک: همان، ص8-7</ref>‎.  
پس از آن شرح حال نویسنده کتاب، ولادت و وفات، اساتید، شاگردان، تألیفات و مطالب دیگری در معرفی نویسنده ذکر شده است. سپس العنوان و اهمیت آن و اهتمام علما به آن و مباحث دیگری مطرح و به ذکر اسانید کتاب ختم شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/7 ر.ک: همان، ص8-7]</ref>‎.  


نویسنده کتابش را با اشاره به سبب تألیف و نیز علت اختصار در نگارش آغاز کرده است. او از ذکر اسانید کتاب خودداری کرده و آن را به کتاب دیگرش «الاكتفاء» حواله داده است؛ چراکه بنای بر توسع در ذکر اسانید نداشته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص63</ref>‎؛ البته محقق کتاب برای راحتی خواننده این اسانید را در ابتدای کتاب ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص50-30</ref>‎.
نویسنده کتابش را با اشاره به سبب تألیف و نیز علت اختصار در نگارش آغاز کرده است. او از ذکر اسانید کتاب خودداری کرده و آن را به کتاب دیگرش «الاكتفاء» حواله داده است؛ چراکه بنای بر توسع در ذکر اسانید نداشته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/63 ر.ک: متن کتاب، ص63]</ref>‎؛ البته محقق کتاب برای راحتی خواننده این اسانید را در ابتدای کتاب ذکر کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/30 ر.ک: مقدمه محقق، ص50-30]</ref>‎.


نویسنده پس از آن، ائمه قرائت را ذکر کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69</ref>‎.  
نویسنده پس از آن، ائمه قرائت را ذکر کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/69 ر.ک: متن کتاب، ص69]</ref>‎.  


سپس قراء سبعه و روات مشهور هریک از آنها را (که در مجموع چهارده نفرند) ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص71-69</ref>‎ و در فصل بعد اصطلاحاتی را که در کتاب به‎کار برده، معنا کرده است؛ مثلاً منظور از حرمیان، ابن کثیر و نافع و ابنان ابن کثیر و ابن عامر است<ref>ر.ک: همان، ص72</ref>‎.  
سپس قراء سبعه و روات مشهور هریک از آنها را (که در مجموع چهارده نفرند) ذکر کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/69 ر.ک: همان، ص71-69]</ref>‎ و در فصل بعد اصطلاحاتی را که در کتاب به‎کار برده، معنا کرده است؛ مثلاً منظور از حرمیان، ابن کثیر و نافع و ابنان ابن کثیر و ابن عامر است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/72 ر.ک: همان، ص72]</ref>‎.  


در ابواب اصلی کتاب، ابتدا اصول قرائت و سپس فرش الحروف را مطرح کرده و اختلاف در کلمات را سوره به سوره بحث کرده است. ابوطاهر بسمله و فاتحة الكتاب را در اول کتاب نیاورده، بلکه به ابتدای فرش الحروف منتقل کرده است. وی کتاب را با باب تکبیر به پایان رسانیده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص21</ref>‎.  
در ابواب اصلی کتاب، ابتدا اصول قرائت و سپس فرش الحروف را مطرح کرده و اختلاف در کلمات را سوره به سوره بحث کرده است. ابوطاهر بسمله و فاتحة الكتاب را در اول کتاب نیاورده، بلکه به ابتدای فرش الحروف منتقل کرده است. وی کتاب را با باب تکبیر به پایان رسانیده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/21 ر.ک: مقدمه محقق، ص21]</ref>‎.  


ویژگی‎های العنوان:  
ویژگی‎های العنوان:  
# نویسنده برخلاف ترتیب رایج در کتب قرائات، برخی مباحث را مقدم و برخی را مؤخر کرده است. او برخلاف علمای قرائت که مباحثی مانند فواتح سور را به‎همراه باب مد آورده‎اند و نیکوتر نیز همین است، فواتح سور را بر باب مد مقدم نموده و به دنبال آن هاء کنایه و سپس باب مد را آورده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص‎80-76</ref>‎.  
# نویسنده برخلاف ترتیب رایج در کتب قرائات، برخی مباحث را مقدم و برخی را مؤخر کرده است. او برخلاف علمای قرائت که مباحثی مانند فواتح سور را به‎همراه باب مد آورده‎اند و نیکوتر نیز همین است، فواتح سور را بر باب مد مقدم نموده و به دنبال آن هاء کنایه و سپس باب مد را آورده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/76 ر.ک: متن کتاب، ص‎80-76]</ref>‎.  
# او باب ادغام کبیر ابوعمرو بصری را ذکر نکرده و در برخی ابواب نیز به‎گونه‎ای مباحث را مختصر بیان کرده که سبب ابهام باب شده، ولذا ابن جزری در کتابش «تحفة الإخوان» در رابطه با باب مد چنین نوشته است: «و عبارتش در نهایت اشکال است».  
# او باب ادغام کبیر ابوعمرو بصری را ذکر نکرده و در برخی ابواب نیز به‎گونه‎ای مباحث را مختصر بیان کرده که سبب ابهام باب شده، ولذا ابن جزری در کتابش «تحفة الإخوان» در رابطه با باب مد چنین نوشته است: «و عبارتش در نهایت اشکال است».  
# ابوطاهر جز در موارد نادری نظر خود را ذکر نکرده است. محقق، معتقد است که این شیوه پسندیده‎ای است؛ چراکه قرائت سنت پیروی است که یکی از دیگری می‎گیرد و نویسنده نیز بر آنچه از مشایخش دریافت کرده تمرکز کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص21</ref>‎.  
# ابوطاهر جز در موارد نادری نظر خود را ذکر نکرده است. محقق، معتقد است که این شیوه پسندیده‎ای است؛ چراکه قرائت سنت پیروی است که یکی از دیگری می‎گیرد و نویسنده نیز بر آنچه از مشایخش دریافت کرده تمرکز کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/21 ر.ک: مقدمه محقق، ص21]</ref>‎.  
   
   
==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
کتاب، پیش از این نیز در سال (1406ق‎/ 1986م‎) به‎ کوشش‎ زهیر زاهد و خلیل‎ عطیه‎ در بیروت ‎به ‎طبع‎ رسیده‎ است <ref>ر.ک: زرنگار، احمد، ص651</ref>‎. بر العنوان‎ شرح‎هایى‎ نیز نوشته‎ شده‎ که‎ نمونه آن‎ شرحى‎ از رشیدالدین ‎عبدالظاهر بن ‎نشوان ‎(متوفی 649ق‎) است‎. همچنین‎ ابن‎ جزری‎ در رساله‎ای‎ با عنوان‎ تحفة الإخوان‎ به ‎بررسى‎ اختلافات‎ میان‎ دو متن‎ پررواج‎ قرائت‎: العنوان‎ و شاطبیه‎ پرداخته‎ است‎ <ref>ر.ک: همان، ص‎652-651؛ مقدمه محقق، ص16</ref>‎.  
کتاب، پیش از این نیز در سال (1406ق‎/ 1986م‎) به‎ کوشش‎ زهیر زاهد و خلیل‎ عطیه‎ در بیروت ‎به ‎طبع‎ رسیده‎ است <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/9479 ر.ک: زرنگار، احمد، ص651]</ref>‎. بر العنوان‎ شرح‎هایى‎ نیز نوشته‎ شده‎ که‎ نمونه آن‎ شرحى‎ از رشیدالدین ‎عبدالظاهر بن ‎نشوان ‎(متوفی 649ق‎) است‎. همچنین‎ ابن‎ جزری‎ در رساله‎ای‎ با عنوان‎ تحفة الإخوان‎ به ‎بررسى‎ اختلافات‎ میان‎ دو متن‎ پررواج‎ قرائت‎: العنوان‎ و شاطبیه‎ پرداخته‎ است‎ <ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/9479 ر.ک: همان، ص‎652-651]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24145/1/16 مقدمه محقق، ص16]</ref>‎.  


محقق کتاب پنج نسخه از کتاب را با قرار دادن یک نسخه به‎عنوان اصل با یکدیگر مقابله کرده و اختلافات آنها را مشخص نموده است. وی در پاورقی‎های کتاب برخی اعلام علم قرائت را معرفی کرده است. همچنین شماره آیات و سور قرآن کریم و برخی نوشته‎های شیخ را توضیح داده است.  
محقق کتاب پنج نسخه از کتاب را با قرار دادن یک نسخه به‎عنوان اصل با یکدیگر مقابله کرده و اختلافات آنها را مشخص نموده است. وی در پاورقی‎های کتاب برخی اعلام علم قرائت را معرفی کرده است. همچنین شماره آیات و سور قرآن کریم و برخی نوشته‎های شیخ را توضیح داده است.  
خط ۶۸: خط ۶۸:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب.  
# مقدمه و متن کتاب.  
# زرنگار، احمد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج8، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1377.
# [https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/9479 زرنگار، احمد، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج8، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1377].
   
   
== وابسته‌ها ==
== وابسته‌ها ==
خط ۷۴: خط ۷۴:
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:علوم قرآنی]]
   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:علم قرائت و تجوید]]
[[رده:قربانی-باقی زاده]]
 
[[رده:علم قرائت]]
 
[[رده: آثار کلی علم قرائت]]
 
[[رده:25 بهمن الی 24 اسفند(97)]]
 
[[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]
[[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش