علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در آخرین بخش کتاب به تفسیر موضوعی پرداخته شده است. نویسنده در تبیین این موضوع به کلام استاد خویش [[صدر، محمدباقر|آیت‌الله صدر]] (ره) اشاره کرده و سه معنای «موضوعی بودن» را مطرح می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4636/2/345 ر.ک: متن کتاب، ص346-345]</ref>  

آخرین مبحث کتاب، قصه‌های قرآن است که در یک‌جهت بنیادین، با قصه‌هاى دیگر متفاوت، و از آن‌ها متمایز است. آن جهت بنیادین، عبارت است از هدف و منظورى که قرآن براى تحقق بخشیدن به آن، آمده است. توضیح آن‌که قرآن کریم، با لحاظ‍‌ این نکته که قصه‌نویسى و داستان‌سرایى خود یک کار ادبى، هنرى است، و موضوع جداگانه و شیوه‌هاى تعبیر ویژه خودش را دارد، به سراغ قصه‌گویى نرفته است. همچنین، قرآن کریم، این قصه‌ها را به‌منظور بازگویى تاریخ گذشتگان و ثبت اوضاع‌واحوال و امور اجتماعى آنان، چنان‌که مورخان عمل مى‌کنند، یادآور نشده است. «قصه»وقتى در قرآن کریم مطرح مى‌شود، معنایش این است که قصه و داستان، مى‌خواهد در مجموعه شیوه‌هایى که قرآن کریم در جهت تحقق بخشیدن به اهداف و مقاصد دینى خود پیش گرفته است، سهیم گردد، تا جایی که مى‌توان گفت: قصه یکى از مهم‌ترین شیوه‌هاى بیان در قرآن کریم است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4636/2/353 ر.ک: همان، ص353]</ref>؛<ref> همان، ص369</ref> بررسی داستان موسی(ع)، موضوع حروف مقطعه و دیدگاه‌های مختلف پیرامون آن‌ها و جانشینی حضرت آدم(ع) آخرین مباحث کتاب هستند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4636/2/379 ر.ک: متن کتاب، ص449-379]</ref>