۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سدرة المنتهی في تفسير قرآن المصطفی: تفاوت میان نسخه‌ها
لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'حسن زاده آملي، حسن' به 'حسن‌زاده آملی، حسن') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''سدرة المنتهی في تفسير قرآن المصطفی'''، مجموعه مباحث آیتالله حسن‌زاده آملی در تفسیر آیات سور مختلف قرآن کریم است که توسط گروهی از محققین از سایر آثار ایشان گردآوری و ارائه شده است. ویژگی مهم و بارز این تفسیر، صبغه باطنی و عرفانی آن است؛ به این معنا که بیشتر نـاظر بـه رمـزگشایی از بواطن آیات و مبتنی بر مبانی فلسفی و عرفانی اسـت. | '''سدرة المنتهی في تفسير قرآن المصطفی'''، مجموعه مباحث [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیتالله حسن‌زاده آملی]] در تفسیر آیات سور مختلف قرآن کریم است که توسط گروهی از محققین از سایر آثار ایشان گردآوری و ارائه شده است. ویژگی مهم و بارز این تفسیر، صبغه باطنی و عرفانی آن است؛ به این معنا که بیشتر نـاظر بـه رمـزگشایی از بواطن آیات و مبتنی بر مبانی فلسفی و عرفانی اسـت. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با تعلیقهای به قلم آیتالله حسن‌زاده آملی و نیز مقدمه مختصر ناشر آغاز شده است. مباحث کتاب بهترتیب پیرامون سورههای فاتحة الكتاب، بقره، آل عمران، نساء، مائده، انعام و تعدادی دیگری از سور قرآنی است. شیوه ارائه مطالب بدین صورت است که ابتدا آیهای از سوره ذکر و سپس در ذیل آن عنوان موضوع مرتبط با آیه ذکر شده و با مباحثی مرتبط با آن موضوع در آثار مختلف نویسنده تکمیل شده است. | کتاب با تعلیقهای به قلم [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیتالله حسن‌زاده آملی]] و نیز مقدمه مختصر ناشر آغاز شده است. مباحث کتاب بهترتیب پیرامون سورههای فاتحة الكتاب، بقره، آل عمران، نساء، مائده، انعام و تعدادی دیگری از سور قرآنی است. شیوه ارائه مطالب بدین صورت است که ابتدا آیهای از سوره ذکر و سپس در ذیل آن عنوان موضوع مرتبط با آیه ذکر شده و با مباحثی مرتبط با آن موضوع در آثار مختلف نویسنده تکمیل شده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
کتاب حـاضر، اولیـن تـفسیری است که از علامه حسن‌زاده آملی به چاپ رسیده است. گفتنی اسـت ازآنجاکه غالب آثار مؤلف، مشحون از تفسیر آیات قرآن است، برخی از شاگردان ایشان درصدد جمعآوری این تفاسیر و تـدوین آنها در قـالب کتابی مستقل با عنوان سدرة المنتهی برآمدهاند<ref>ر.ک: بینام، ص60</ref>. | کتاب حـاضر، اولیـن تـفسیری است که از [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] به چاپ رسیده است. گفتنی اسـت ازآنجاکه غالب آثار مؤلف، مشحون از تفسیر آیات قرآن است، برخی از شاگردان ایشان درصدد جمعآوری این تفاسیر و تـدوین آنها در قـالب کتابی مستقل با عنوان سدرة المنتهی برآمدهاند<ref>ر.ک: بینام، ص60</ref>. | ||
خود ایشان در این رابطه در تعلیقهاش که در سال 1387ش، بر کتاب حاضر نوشته، چنین توضیح میدهد: «تفسیر عظیمالشأن سدرة المنتهی در تفسیر قرآن حکیم کریم که سالیانی از بیان و قلم این خدوم علم، حسن حسن‌زاده آملی به نفوس شیِّقه الی الکمال، القا و اهدا شده است، مأدبهای الهی است که اینک با اسلوبی مرغوب و نظمی مطلوب به همت والای تنی چند از عزیزان فاضل و نائل به معارف الهی به زیور طبع متحلی شده است»<ref>ر.ک: صفحه اول کتاب، بعد از صفحه عنوان</ref>. | خود ایشان در این رابطه در تعلیقهاش که در سال 1387ش، بر کتاب حاضر نوشته، چنین توضیح میدهد: «تفسیر عظیمالشأن سدرة المنتهی در تفسیر قرآن حکیم کریم که سالیانی از بیان و قلم این خدوم علم، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملی]] به نفوس شیِّقه الی الکمال، القا و اهدا شده است، مأدبهای الهی است که اینک با اسلوبی مرغوب و نظمی مطلوب به همت والای تنی چند از عزیزان فاضل و نائل به معارف الهی به زیور طبع متحلی شده است»<ref>ر.ک: صفحه اول کتاب، بعد از صفحه عنوان</ref>. | ||
در بخشی از تفسیر سوره فاتحة الكتاب چنین آمده است: «در این موضوع که همه «بسم اللّه الرحمن الرحيم»های غـیر از سـوره فـاتحه در«بسم اللّه الرحمن الرحيم» سوره فاتحه مندرجند، شیخ اکبر محیالدین طائی در آخر باب هـفتادوسـوم «فتوحات مکیه» در سؤال صدوپنجاهوچهارم گوید: «و بهره اولیا از بسمله، همان اسـت کـه خـداوند آنان را آگاه گردانید بر آن از علم حروف و اسما و آن علم اولیا است که تعلیم میگیرند آنچه را کـه خـداند در حـروف و اسما از خواص عجیبی که اشیا از آنها منفعل میشوند، به امانت نهاده اسـت...» تـا اینکه گفت: «پساز مردم کسی است که همه آنچه که در بسم اللّه است به او داده شده که بـرای او مـقام همه اشیا قیام میکند و بسم اللّه از این بنده بهمنزله «کن» نازل میشود و ایـن بـسمله آیهای از سوره فاتحه است که از این آیـه سـوره فـاتحه برمیآید، نه بسملههای سورههای دیگر و اکثر مـردم از ایـن امر بیخبرند. پس بسملهای که از آن، همه کائنات منفعل میشوند، بهنحو اطلاق، همان بسمله فـاتحه اسـت و اما بسمله دیگر سورهها بـرای امـور خاصی مـیباشند». | در بخشی از تفسیر سوره فاتحة الكتاب چنین آمده است: «در این موضوع که همه «بسم اللّه الرحمن الرحيم»های غـیر از سـوره فـاتحه در«بسم اللّه الرحمن الرحيم» سوره فاتحه مندرجند، شیخ اکبر محیالدین طائی در آخر باب هـفتادوسـوم «فتوحات مکیه» در سؤال صدوپنجاهوچهارم گوید: «و بهره اولیا از بسمله، همان اسـت کـه خـداوند آنان را آگاه گردانید بر آن از علم حروف و اسما و آن علم اولیا است که تعلیم میگیرند آنچه را کـه خـداند در حـروف و اسما از خواص عجیبی که اشیا از آنها منفعل میشوند، به امانت نهاده اسـت...» تـا اینکه گفت: «پساز مردم کسی است که همه آنچه که در بسم اللّه است به او داده شده که بـرای او مـقام همه اشیا قیام میکند و بسم اللّه از این بنده بهمنزله «کن» نازل میشود و ایـن بـسمله آیهای از سوره فاتحه است که از این آیـه سـوره فـاتحه برمیآید، نه بسملههای سورههای دیگر و اکثر مـردم از ایـن امر بیخبرند. پس بسملهای که از آن، همه کائنات منفعل میشوند، بهنحو اطلاق، همان بسمله فـاتحه اسـت و اما بسمله دیگر سورهها بـرای امـور خاصی مـیباشند». | ||
در ایـن عـبارت شیخ به چند مطلب بسیار اسـاسی اشـارتی شده است: یکی به مقام شامخ علم حروف که علم اولیا اسـت و حـروف را خواص شگفت است و دیگر مقام «کـن» عارف باللّه است و دیـگر ایـنکه بسمله، یعنی «بسم اللّه الرحمن الرحـيم» فـاتحة الكتاب، فوق بسملههای سایر سور است<ref>ر.ک: بینام، ص61؛ متن کتاب، ص31-30</ref>. | در ایـن عـبارت شیخ به چند مطلب بسیار اسـاسی اشـارتی شده است: یکی به مقام شامخ علم حروف که علم اولیا اسـت و حـروف را خواص شگفت است و دیگر مقام «کـن» عارف باللّه است و دیـگر ایـنکه بسمله، یعنی «بسم اللّه الرحمن الرحـيم» فـاتحة الكتاب، فوق بسملههای سایر سور است<ref>ر.ک: بینام، ص61؛ متن کتاب، ص31-30</ref>. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۱: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||