اصول دین (مقدس اردبیلی): تفاوت میان نسخه‌ها

باب اول، در بیان اثبات واجب‌الوجود است. از جمله مباحث مطرح‌شده در این باب، می‌توان به معانی «من عرف نفسه فقد عرف ربه»؛ صفات ثبوتی خداوند مانند مختار، عالم، حی، مرید، مدرک، سرمدی، متکلم، صادق؛ صفات سلبی مانند شریک ندارد، مرکب نیست، جسم و جوهر و عرض نیست، محل حوادث نیست، دیدنی نیست و.<ref>متن کتاب، ص23 - 43</ref>

باب دوم، در بیان نبوت بوده (همان، ص49) و باب سوم، که بیشترین حجم مطالب را به خود اختصاص داده، در بیان امامت می‌باشد. از جمله مباحث این باب عبارتند از: دلیل عقلی و نقلی از قرآن بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]؛ اخبار دال بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]؛ اعمال خلیفه اول و دوم و سوم؛ دلایل شیعه بر افضلیت امیر مؤمنان(ع) از نظر اهل سنت؛ امامت نزد شیعه؛ روایت اهل سنت درباره دوازده امام(ع)؛ اعتقاد به امامت حضرت صاحب(عج).<ref>همان، ص57 - 164</ref>

آخرین باب درباره معاد بوده و در آن، از حقیقت ما جاء به النبي، معاد، سؤال قبر و حشر و نشر سخن به میان آمده است.<ref>همان، ص179 - 182</ref>

علت اینکه از این کتاب به «اثبات امامت» هم تعبیر شده - چنان‌که خود اردبیلی هم در «حديقة الشيعة» به آن تعبیر کرده - شاید این باشد که بیشتر مطالب این کتاب را بحث امامت آن تشکیل می‌دهد و نیز علت اشتهار این کتاب به «اثبات واجب»، ممکن است این باشد که باب اول آن، در اثبات واجب تعالی است و این نوع اسم‌گذاری رایج است.<ref>مقدمه مصحح، ص8</ref>

در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع.<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>، به توضیح برخی از مطالب متن پرداخته شده است.