|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[البدء و التاريخ]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[ابن بابویه، محمد بن علی]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR02851J1.jpg |بندانگشتی|البدء و التاريخ|175px]] | | [[پرونده:NUR00822.jpg |بندانگشتی|ابن بابویه، محمد بن علی|175px]] |
|
| |
|
| '''البدء و التاريخ'''، کتابی است منسوب به [[ابوزید، احمد بن سهل|ابوزید احمد بن سهل بلخی]]، معروف به [[مقدسی، مطهر بن طاهر|ابن مطهر مقدسی]] (متوفی 507ق)، در موضوع تاریخ و سیره که به زبان عربی نوشته شده است. | | '''محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی'''(۳۰۵ -۳۸۱ق) معروف به شیخ صدوق و ابن بابویه، از بزرگترین محدّثین قرن چهارم هجری به شمار میآید. کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه اثر اوست. |
|
| |
|
| کتاب به تشویق یکی از وزرای منصور نگاشته شده است. مؤلف در مقدمه اثر خود مدایحی در حق این وزیر میکند و نشان میدهد که این مرد صاحب اوصاف عالیه است که او را تشویق به نگاشتن تاریخ خود نموده، لیکن جای بسی حیرت است که از ذکر نام وی غفلت کرده است. به تصریح مقدمه کتاب که در 356ق، نوشته شده، این وزیر گمنام در سال 350ق، یکی از وزرای نوح بن منصور خلف برادر خود عبدالملک بوده است.
| | محمد بن على بن حسین بن بابویه قمى، در سال 305 هجرى قمرى، در خاندان علم و تقوى، در شهر قم دیده به جهان گشود. (سالهاى 306 و 307 نیز برای ولادت شیخ ذکر شده است). |
| نویسنده در مقدمه کتاب، هدف از نوشتن این اثر را مقابله با کژروان و کژراهانی که: «از برای فریب کمخردان، فراز آمدهاند و گمشدگان طریق حق، از رهگذر بحث در مبادی آفرینش و بنیادهای آن و آنچه بازگشت و سرانجام جهان است، به تباه کردن باورهای مردمان کودن پرداخته...» و با این روش سعی در «... خوارمایه کردن شرایع و آیینها...» داشتهاند، ذکر میکند.
| |
|
| |
|
| فصل نخست که عنوان «در تثبیت نظر و تذهیب جدل» دارد، از جالبترین فصول کتاب و یکی از مهمترین مباحث در زمینه معرفتشناسی بشمار میرود. ابن مطهر با این جمله که: «شناخت این فصل از سودمندترین ابزارهای شناخت حق است و مایه بازشناسی میان حق و چیزهایی است که با حق در ستیزند»، بحث معرفتشناختی را در زمینه دانش و راههای کسب معلومات آغاز میکند که در نوع خود بینظیر است.
| | پدر بزرگوارش، [[على بن حسین بن بابویه قمى]]، از برجستهترین علما و فقهاى بزرگ زمان خود بود. در آن روزگار، با آنکه عالمان و محدثان بسیارى در قم مىزیستند، پرچم هدایت و مرجعیت فتوا بر دوش این عالم عابد و محدث زاهد و صاحب کرامات، یعنى على بن بابویه ([[پدر شیخ صدوق]]) بوده است. |
|
| |
|
| <div class="mw-ui-button">[[البدء و التاريخ|'''ادامه''']]</div> | | شیخ صدوق از بزرگترین شخصیتهاى جهان اسلام و از برجستهترین چهرههاى درخشان علم و فضیلت است. |
| | |
| | او که نزدیک به عصر ائمه علیهمالسلام مىزیست، با جمعآورى روایات اهلبیت علیهم السلام و تأليف کتابهاى نفیس و با ارزش، خدمات ارزنده و کمنظیرى به اسلام و تشیع کرد. |
| | |
| | <div class="mw-ui-button">[[ابن بابویه، محمد بن علی|'''ادامه''']]</div> |