۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عصار، سید محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|عصار، محمد کاظم {| class="wikitable aboutAuthorTable"...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==زادروز، زادگاه و تبار== | ==زادروز، زادگاه و تبار== | ||
سید محمدکاظم عصار، به سال 1302ق (1264ش) در تهران متولد شد. پدر وی آیتالله سید محمد عصار، خود از برجستگان فقها و علمای تهران و از شاگردان میرزای شیرازی و میرزا حبیبالله رشتی، میرزا حسین آشتیانی، آخوند خراسانی و آقا میرزا محمدرضا فشارکی بود<ref>ر.ک: رضوی، مسعود، ص74</ref>. | سید محمدکاظم عصار، به سال 1302ق (1264ش) در تهران متولد شد. پدر وی آیتالله سید محمد عصار، خود از برجستگان فقها و علمای تهران و از شاگردان میرزای شیرازی و میرزا حبیبالله رشتی، میرزا حسین آشتیانی، آخوند خراسانی و آقا میرزا محمدرضا فشارکی بود<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: رضوی، مسعود، ص74]</ref>. | ||
==تحصیل== | ==تحصیل== | ||
تأمل در احوال و آثار او نشان میدهد که جوانههای پرورش و تکوین شخصیت وی، در چه زمین پربرکت و حاصلخیزی ریشه داشته است. به نوشته سید جلالالدین آشتیانی، «استاد علامه سید محمدکاظم عصار، بهواسطه نبوغ ذاتی و قدرت حافظه، به فرمان پدر بزرگوارش، در سن سه سالگی به قرائت قرآن، فراگیری ادبیات فارسی و تعلیم خط پرداخت و در پنج سالگی تمام قرآن را حفظ بود». از آن پس در سلک شاگردان مدرسه عبداللهخان در تیمچه حاجبالدوله درآمده، به مدت سه سال به تحصیل صرف و نحو و منطق پرداخت. سپس شش سال نزد اساتید آن زمان در مدرسه خان مروی و صدر و سایر مدارس تلمذ کرده، سطوح فقه و اصول و کتب کلامی را آموخت. پس از آن عزم کسب علوم جدید، از قبیل ریاضی، فیزیک، حساب، هندسه، هیئت و... در دارالفنون نمود و دوره این مدرسه را نیز به پایان برد. در همان ایام، به مدت هشت سال نزد استادان مسلم علوم عقلی تهران، کتب حکمت از مشا و اشراق و عرفان و ملاصدرا و همچنین ریاضیات قدیم را فراگرفت. به سال 1329ق، به درخواست مرحوم عبدالرزاقخان مهندس رئیس دارالفنون، برای تأسیس نخستین دبیرستان در آذربایجان روانه تبریز شد<ref>ر.ک: همان</ref>. | تأمل در احوال و آثار او نشان میدهد که جوانههای پرورش و تکوین شخصیت وی، در چه زمین پربرکت و حاصلخیزی ریشه داشته است. به نوشته سید جلالالدین آشتیانی، «استاد علامه سید محمدکاظم عصار، بهواسطه نبوغ ذاتی و قدرت حافظه، به فرمان پدر بزرگوارش، در سن سه سالگی به قرائت قرآن، فراگیری ادبیات فارسی و تعلیم خط پرداخت و در پنج سالگی تمام قرآن را حفظ بود». از آن پس در سلک شاگردان مدرسه عبداللهخان در تیمچه حاجبالدوله درآمده، به مدت سه سال به تحصیل صرف و نحو و منطق پرداخت. سپس شش سال نزد اساتید آن زمان در مدرسه خان مروی و صدر و سایر مدارس تلمذ کرده، سطوح فقه و اصول و کتب کلامی را آموخت. پس از آن عزم کسب علوم جدید، از قبیل ریاضی، فیزیک، حساب، هندسه، هیئت و... در دارالفنون نمود و دوره این مدرسه را نیز به پایان برد. در همان ایام، به مدت هشت سال نزد استادان مسلم علوم عقلی تهران، کتب حکمت از مشا و اشراق و عرفان و ملاصدرا و همچنین ریاضیات قدیم را فراگرفت. به سال 1329ق، به درخواست مرحوم عبدالرزاقخان مهندس رئیس دارالفنون، برای تأسیس نخستین دبیرستان در آذربایجان روانه تبریز شد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>. | ||
در تبریز، علامه عصار به تدریس علوم جدید - طبیعی، حساب، هندسه، هیئت و زبان فرانسه - اشتغال داشت و در همین زمان، بین ایشان و ثقةالاسلام تبریزی دوستی عمیقی برقرار شد. معروف است که آن مرحوم نزد استاد عصار، قسمتی از مباحث مهم کتاب اسفار را قرائت کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | در تبریز، علامه عصار به تدریس علوم جدید - طبیعی، حساب، هندسه، هیئت و زبان فرانسه - اشتغال داشت و در همین زمان، بین ایشان و ثقةالاسلام تبریزی دوستی عمیقی برقرار شد. معروف است که آن مرحوم نزد استاد عصار، قسمتی از مباحث مهم کتاب اسفار را قرائت کرده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>. | ||
پس از اشغال تبریز و شهادت ثقةالاسلام در عاشورای سال 1320ق، عصار با همان لباس روحانی از تبریز خارج شده و عازم فرانسه شد. در فرانسه، علاوه بر تکمیل زبان فرنگی، علوم ریاضی و طبیعی را دنبال گرفت و رشته طب را بهعنوان تخصیص خود برگزید. اما ظاهرا به دلایلی، از جمله حساسیت نسبت به تشریح اجساد، طب را نیمهکاره نهاد و به نجف اشرف مهاجرت کرد. علامه عصار در نجف، طی 13 سال تحصیل و تدریس، بالاترین درجه اجتهاد را نزد بزرگترین علمای عصر کسب کرد و به تهران بازگشت. از آن زمان، استاد عصار به تدریس مشغول شد و ابتدا در مدرسه صدر آغاز به تدریس کرد. استاد آشتیانی در جایی دیگر نوشته است: «مرحوم عصار که در سن 29 سالگی به حیازت درجه اجتهاد نائل آمده بود، حوزه مستقل درسی معقول و منقول داشت و سطوح عالی ریاضی و فلسفه و عرفان، اعم از فلسفه اشراقی و مشایی و حکمت متعالیه را به شیوه مکتب ملاصدرا تدریس میکرد. عصار، پس از تکمیل مطالعات و تحصیلات عالی خود در نجف اشرف، به ایران بازگشت و با وجود آنکه برای معظمله بعد از مراجعت از نجف، همهگونه ریاست بر خلق و اسباب رسیدن به مقامات ظاهری فراهم بود، این استاد بزرگوار، در بین همه شئون، تدریس را انتخاب نمودند و به سایر مقدمات پشت پا زدند»<ref>ر.ک: همان</ref>. | پس از اشغال تبریز و شهادت ثقةالاسلام در عاشورای سال 1320ق، عصار با همان لباس روحانی از تبریز خارج شده و عازم فرانسه شد. در فرانسه، علاوه بر تکمیل زبان فرنگی، علوم ریاضی و طبیعی را دنبال گرفت و رشته طب را بهعنوان تخصیص خود برگزید. اما ظاهرا به دلایلی، از جمله حساسیت نسبت به تشریح اجساد، طب را نیمهکاره نهاد و به نجف اشرف مهاجرت کرد. علامه عصار در نجف، طی 13 سال تحصیل و تدریس، بالاترین درجه اجتهاد را نزد بزرگترین علمای عصر کسب کرد و به تهران بازگشت. از آن زمان، استاد عصار به تدریس مشغول شد و ابتدا در مدرسه صدر آغاز به تدریس کرد. استاد آشتیانی در جایی دیگر نوشته است: «مرحوم عصار که در سن 29 سالگی به حیازت درجه اجتهاد نائل آمده بود، حوزه مستقل درسی معقول و منقول داشت و سطوح عالی ریاضی و فلسفه و عرفان، اعم از فلسفه اشراقی و مشایی و حکمت متعالیه را به شیوه مکتب ملاصدرا تدریس میکرد. عصار، پس از تکمیل مطالعات و تحصیلات عالی خود در نجف اشرف، به ایران بازگشت و با وجود آنکه برای معظمله بعد از مراجعت از نجف، همهگونه ریاست بر خلق و اسباب رسیدن به مقامات ظاهری فراهم بود، این استاد بزرگوار، در بین همه شئون، تدریس را انتخاب نمودند و به سایر مقدمات پشت پا زدند»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>. | ||
از آن پس، استاد عصار ابتدا در دارالمعلمین عالی تهران به تدریس پرداخت، سپس مقارن با تأسیس دانشگاه، از ایشان برای تدریس در دانشگاه تهران، دعوت به عمل آمد و تا هنگام بازنشستگی، در دانشکدههای ادبیات و الهیات و معارف اسلامی، به افاضه و تدریس فلسفه و علوم معقول و منقول اشتغال داشتند. ایشان همچنین از جمله معدود علمای طراز اولی است که در تدوین قانون مدنی ایران، صاحبنظر و واجد اثر بودهاند. استاد آشتیانی مرقوم داشتهاند که: «استاد عصار در ابتدای تأسیس دانشکده معقول و مؤسسه وعظ و تبلیغ اسلامی (قبل از شهریور 320ش)، یک سال بهعنوان علم الحديث و علم از نظر کتاب و سنت، تقریبا یک دوره معارف اسلامی را با بیانی رسا و شیوا و محققانه در این مؤسسه بیان نمودهاند. این مباحث، حاوی تحقیقیترین مسائل فلسفی و دینی میباشد که هیچ محققی از آن بینیاز نیست... و در همین مؤسسه دو سال تفسیر و تدریس نمودهاند... عمده تدریس استاد علامه، در مدارس قدیم تهران بود. مدتها در مدرسه صدر، واقع در جلو خان مسجد شاه و مدرسه خان مروی و مدرسه سپهسالار جدید در رشتههای مختلف تدریس مینمودند...»<ref>ر.ک: همان</ref>. | از آن پس، استاد عصار ابتدا در دارالمعلمین عالی تهران به تدریس پرداخت، سپس مقارن با تأسیس دانشگاه، از ایشان برای تدریس در دانشگاه تهران، دعوت به عمل آمد و تا هنگام بازنشستگی، در دانشکدههای ادبیات و الهیات و معارف اسلامی، به افاضه و تدریس فلسفه و علوم معقول و منقول اشتغال داشتند. ایشان همچنین از جمله معدود علمای طراز اولی است که در تدوین قانون مدنی ایران، صاحبنظر و واجد اثر بودهاند. استاد آشتیانی مرقوم داشتهاند که: «استاد عصار در ابتدای تأسیس دانشکده معقول و مؤسسه وعظ و تبلیغ اسلامی (قبل از شهریور 320ش)، یک سال بهعنوان علم الحديث و علم از نظر کتاب و سنت، تقریبا یک دوره معارف اسلامی را با بیانی رسا و شیوا و محققانه در این مؤسسه بیان نمودهاند. این مباحث، حاوی تحقیقیترین مسائل فلسفی و دینی میباشد که هیچ محققی از آن بینیاز نیست... و در همین مؤسسه دو سال تفسیر و تدریس نمودهاند... عمده تدریس استاد علامه، در مدارس قدیم تهران بود. مدتها در مدرسه صدر، واقع در جلو خان مسجد شاه و مدرسه خان مروی و مدرسه سپهسالار جدید در رشتههای مختلف تدریس مینمودند...»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 ر.ک: همان]</ref>. | ||
ایشان همه عمر بابرکت خود را به تحصیل و پژوهش و تدریس گذراند. او آموزگاری نمونه و بافضیلت بود که درباره شیوه سلوک و آموزگاری وی خاطرههای عبرتآموز بسیار گفتهاند. هزارها طالب علم از محضر وی بهرهها بردند، تا آنکه بیماری و کهولت در سن 92 سالگی ایشان را از پای انداخت. | ایشان همه عمر بابرکت خود را به تحصیل و پژوهش و تدریس گذراند. او آموزگاری نمونه و بافضیلت بود که درباره شیوه سلوک و آموزگاری وی خاطرههای عبرتآموز بسیار گفتهاند. هزارها طالب علم از محضر وی بهرهها بردند، تا آنکه بیماری و کهولت در سن 92 سالگی ایشان را از پای انداخت. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
استاد عصار، «یک ساعت به اذان صبح مانده، روز پنجشنبه 26 ذیحجه سال 1394ق، مطابق 19 دی 1353ش، رخت از دیار فانی بست و جنب مرقد حضرت عبدالعظیم و در مقبره ابوالفتوح رازی، به خاک سپرده شد»<ref>همان</ref>. | استاد عصار، «یک ساعت به اذان صبح مانده، روز پنجشنبه 26 ذیحجه سال 1394ق، مطابق 19 دی 1353ش، رخت از دیار فانی بست و جنب مرقد حضرت عبدالعظیم و در مقبره ابوالفتوح رازی، به خاک سپرده شد»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/74 همان]</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
# علم الحديث؛ | # علم الحديث؛ | ||
# تفسیر قرآن کریم؛ | # تفسیر قرآن کریم؛ | ||
# شذراتی در جبر و اختیار<ref>ر.ک: همان، ص75</ref>. | # شذراتی در جبر و اختیار<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/75 ر.ک: همان، ص75]</ref>. | ||
در میان این آثار، سه رساله درخشان و کمنظیر استاد، به نامهای: «رساله بداء»، «علم الحديث» و «تفسیر قرآن کریم»، کیفیتی ممتاز دارند. این امتیاز از جهت روش ورود به این مباحث و بحث فلسفی در حوزه کلام، حدیث و قرآنشناسی است. همچنین است «تفسير القرآن الكريم» که سرشار از مباحث عالی در مقدمات قرآنشناسی و قرآنپژوهی است و گاه نکتهسنجیها و انحصارات علمیای دارد که تقریبا در اثر دیگری دیده نمیشود. عصار که از دانش معقول و حکمت بهوسعت برخوردار بود، در برخورد با هر مسئلهای به شیوه نوگرایانه و فلسفی، همراه با احاطه بر دانش و آثار مفسران گذشته، نظری خاص و بسیار عمیق ابراز میکند؛ بهگونهای که مثلا در بخش «وجوه اعجاز قرآن مجید» یا در بحث «عالمین» و دیگر مباحث، سخنش خاص و بسیار تأملانگیز است<ref>ر.ک: همان</ref>. | در میان این آثار، سه رساله درخشان و کمنظیر استاد، به نامهای: «رساله بداء»، «علم الحديث» و «تفسیر قرآن کریم»، کیفیتی ممتاز دارند. این امتیاز از جهت روش ورود به این مباحث و بحث فلسفی در حوزه کلام، حدیث و قرآنشناسی است. همچنین است «تفسير القرآن الكريم» که سرشار از مباحث عالی در مقدمات قرآنشناسی و قرآنپژوهی است و گاه نکتهسنجیها و انحصارات علمیای دارد که تقریبا در اثر دیگری دیده نمیشود. عصار که از دانش معقول و حکمت بهوسعت برخوردار بود، در برخورد با هر مسئلهای به شیوه نوگرایانه و فلسفی، همراه با احاطه بر دانش و آثار مفسران گذشته، نظری خاص و بسیار عمیق ابراز میکند؛ بهگونهای که مثلا در بخش «وجوه اعجاز قرآن مجید» یا در بحث «عالمین» و دیگر مباحث، سخنش خاص و بسیار تأملانگیز است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/33408/75 ر.ک: همان]</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[[:noormags:622096|رضوی، مسعود، «بازخوانی: آثار عصار»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله: اطلاعات حکمت و معرفت، مرداد 1388، سال چهارم، شماره 5 (2 صفحه، از 74 تا 75)]]. | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | [[رده:25 آبان الی 24 آذر(97)]] | ||
[[رده:سال97-25آبان الی24آذر]] | [[رده:سال97-25آبان الی24آذر]] | ||