۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد =1 | کد پدیدآور =' به '| تعداد جلد =1 | کتابخانۀ دیجیتال نور = | کد پدیدآور =') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| شابک =978-964-2501-71-7 | | شابک =978-964-2501-71-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = 31091 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در اولین فصل و اولین سطرهای کتاب به این نکته اشاره کرده که ابن روزبهان بیشتر صفحات کتابش را به سبب و شتم [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و شیعه امامیه پرداخته است که تنها از افراد نادان و پست شنیده میشود. سپس اضافه میکند که این قبیل عبارات از بیتقوایی، بد اخلاقی، باطل بودن عقاید شخص و ناتوانی در دفاع از عقایدش حکایت میکند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> وی تمام این فصل از کتاب را به ذکر موارد متعددی از این بداخلاقیها اختصاص داده است.<ref>ر.ک: همان، ص18-9</ref> | نویسنده در اولین فصل و اولین سطرهای کتاب به این نکته اشاره کرده که ابن روزبهان بیشتر صفحات کتابش را به سبب و شتم [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و شیعه امامیه پرداخته است که تنها از افراد نادان و پست شنیده میشود. سپس اضافه میکند که این قبیل عبارات از بیتقوایی، بد اخلاقی، باطل بودن عقاید شخص و ناتوانی در دفاع از عقایدش حکایت میکند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/9 ر.ک: متن کتاب، ص9]</ref> وی تمام این فصل از کتاب را به ذکر موارد متعددی از این بداخلاقیها اختصاص داده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/9 ر.ک: همان، ص18-9]</ref> | ||
در فصل دوم، ابن روزبهان اگرچه تظاهر به حب امیرالمؤمنین و اهلبیت(ع) میکند و به برخی از مناقب و فضایل اهلبیت(ع) اعتراف میکند اما از کسانی چون بنیامیه و معاویه که از دشمنان اهلبیت بودند دفاع میکند و آنها را از معایب تبرئه میکند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> | در فصل دوم، ابن روزبهان اگرچه تظاهر به حب امیرالمؤمنین و اهلبیت(ع) میکند و به برخی از مناقب و فضایل اهلبیت(ع) اعتراف میکند اما از کسانی چون بنیامیه و معاویه که از دشمنان اهلبیت بودند دفاع میکند و آنها را از معایب تبرئه میکند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/18 ر.ک: همان، ص18]</ref> | ||
وی سپس در این رابطه به مواردی اشاره میکند؛ ازجمله دلیل خروج عایشه بر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را از زبان خودش چنین مینویسد که خارج شدم چراکه قاتلین عثمان در حقیقت امام را به قتل رساندند و بیاحترامی به اسلام کردند. او البته اعتراف میکند که «در این خروج بااینکه اجتهاد کردم اشتباه کردم. پس حق با علی(ع) است». نویسنده سپس در این رابطه چنین اظهارنظر میکند که عایشه هم چون اجتهاد کرد گناه نکرد.<ref>ر.ک: همان</ref> | وی سپس در این رابطه به مواردی اشاره میکند؛ ازجمله دلیل خروج عایشه بر [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را از زبان خودش چنین مینویسد که خارج شدم چراکه قاتلین عثمان در حقیقت امام را به قتل رساندند و بیاحترامی به اسلام کردند. او البته اعتراف میکند که «در این خروج بااینکه اجتهاد کردم اشتباه کردم. پس حق با علی(ع) است». نویسنده سپس در این رابطه چنین اظهارنظر میکند که عایشه هم چون اجتهاد کرد گناه نکرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/18 ر.ک: همان]</ref> | ||
نویسنده در فصل سوم به قضایای مسلمی اشاره میکند که ابن روزبهان به تکذیب آنها پرداخته است. ایشان دراینباره میگوید: | نویسنده در فصل سوم به قضایای مسلمی اشاره میکند که ابن روزبهان به تکذیب آنها پرداخته است. ایشان دراینباره میگوید: | ||
موضوعات قطعی وجود دارد که قابل تشکیک و مجادله نیست؛ اما فضل آنها را تکذیب کرده و علامه را مورد سب و شتم قرار میدهد؛ نویسنده در این رابطه به ده مورد اشاره میکند و قضاوت را به خواننده وامیگذارد. ابن روزبهان در سومین مورد، نمایان ساختن خانه فاطمه(س) و وجود هرگونه روایتی در این رابطه را تکذیب میکند. میلانی این خبر را از صحیحترین و قطعیترین اخبار دانسته که تعداد زیادی از علمای اعلام اهل سنت در منابع مشهورشان آن را ذکر کردهاند؛ حتی برخی آن را از مسلمات دانسته و سندهای خبر را به خود ابوبکر رساندهاند؛ در خبری که ابوبکر بر برخی اقداماتش تأسف میخورد و آرزو میکند ایکاش که آنها را انجام نداده بود.<ref>ر.ک: همان، ص31-28</ref> [[طبری، محمد بن جریر|ابوجعفر طبری]] در [[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاریخش]]، [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبد ربه قرطبی]] در [[العقد الفريد]]، [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]] در [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]]، [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قطیبه]] در الامامة و السیاسة،[[ابن عساکر، علی بن حسن| ابن عساکر]] در [[تاریخ مدینة دمشق|تاریخ دمشق]] ازجمله ناقلان این خبر هستند.<ref>ر.ک: همان، ص32</ref> | موضوعات قطعی وجود دارد که قابل تشکیک و مجادله نیست؛ اما فضل آنها را تکذیب کرده و علامه را مورد سب و شتم قرار میدهد؛ نویسنده در این رابطه به ده مورد اشاره میکند و قضاوت را به خواننده وامیگذارد. ابن روزبهان در سومین مورد، نمایان ساختن خانه فاطمه(س) و وجود هرگونه روایتی در این رابطه را تکذیب میکند. میلانی این خبر را از صحیحترین و قطعیترین اخبار دانسته که تعداد زیادی از علمای اعلام اهل سنت در منابع مشهورشان آن را ذکر کردهاند؛ حتی برخی آن را از مسلمات دانسته و سندهای خبر را به خود ابوبکر رساندهاند؛ در خبری که ابوبکر بر برخی اقداماتش تأسف میخورد و آرزو میکند ایکاش که آنها را انجام نداده بود.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/28 ر.ک: همان، ص31-28]</ref> [[طبری، محمد بن جریر|ابوجعفر طبری]] در [[تاريخ الطبري، تاريخ الأمم و الملوك|تاریخش]]، [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبد ربه قرطبی]] در [[العقد الفريد]]، [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]] در [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]]، [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قطیبه]] در الامامة و السیاسة،[[ابن عساکر، علی بن حسن| ابن عساکر]] در [[تاریخ مدینة دمشق|تاریخ دمشق]] ازجمله ناقلان این خبر هستند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/32 ر.ک: همان، ص32]</ref> | ||
ازجمله رفتارهای غیرعلمی ابن روزبهان که در چهارمین فصل مطرح شده، ازاینقرار است که هرگاه علامه به یکی از منابع اهل سنت استدلال میکند و در مقام احتجاج خبری را از آن نقل میکند، ابن روزبهان در مقام طعن نسبت به آنها یا آثارشان یا انکار سنی بودن آنها برمیَآید تا بدینوسیله استدلال علامه را رد کند.<ref>ر.ک: ص56</ref>؛ بهعنوانمثال او [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]] را مشتمل بر احادیث ضعیف و مردود میداند چراکه مسند است و صحیح نیست و او حدیث مسند را از صحیح نمیشناسد و فرقی بین ضعیف و قوی قائل نیست.<ref>ر.ک: همان</ref> نویسنده در نقد کلام فضل چنین مینویسد که کسی که فرق بین مسند و صحیح را نمیداند خود فضل است، چراکه او تصور کرده است کسی که کتابش را مسند نامیده دیگر ملتزم به صحت نیست درحالیکه گروه زیادی از علمای اهل سنت به التزام احمد بن حنبل در مسندش به صحت تصریح کردهاند.<ref>ر.ک: همان، ص57</ref> | ازجمله رفتارهای غیرعلمی ابن روزبهان که در چهارمین فصل مطرح شده، ازاینقرار است که هرگاه علامه به یکی از منابع اهل سنت استدلال میکند و در مقام احتجاج خبری را از آن نقل میکند، ابن روزبهان در مقام طعن نسبت به آنها یا آثارشان یا انکار سنی بودن آنها برمیَآید تا بدینوسیله استدلال علامه را رد کند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/56 ر.ک: ص56]</ref>؛ بهعنوانمثال او [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]] را مشتمل بر احادیث ضعیف و مردود میداند چراکه مسند است و صحیح نیست و او حدیث مسند را از صحیح نمیشناسد و فرقی بین ضعیف و قوی قائل نیست.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/56 ر.ک: همان]</ref> نویسنده در نقد کلام فضل چنین مینویسد که کسی که فرق بین مسند و صحیح را نمیداند خود فضل است، چراکه او تصور کرده است کسی که کتابش را مسند نامیده دیگر ملتزم به صحت نیست درحالیکه گروه زیادی از علمای اهل سنت به التزام احمد بن حنبل در مسندش به صحت تصریح کردهاند.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/31091/1/57 ر.ک: همان، ص57]</ref> | ||
در دیگر فصول کتاب نیز به همین ترتیب شبهات ابن روزبهان به شیوهای مستدل رد و از سخنان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و اعتقادات شیعه امامیه بهدرستی دفاع شده است. | در دیگر فصول کتاب نیز به همین ترتیب شبهات ابن روزبهان به شیوهای مستدل رد و از سخنان [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و اعتقادات شیعه امامیه بهدرستی دفاع شده است. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:25 آذر الی 24 دی(97)]] | ||
ویرایش