أبهى الدّرر في أخبار الإمام المنتظر(ع)؛ تكملة عقد الدّرر: تفاوت میان نسخه‌ها

ظهور یک منجى و مصلح در آخرالزمان از روزگاران بسيار دور و در میان اقوام و ملت‌هاى مختلف و پيروان اديان آسمانى به عنوان یک اصل مسلّم و اساسى مطرح بوده و هست. همچنين مهدویّت در اسلام به عنوان یک انديشه و نظريه هم اهل سنت و هم شيعه بدان اعتقاد دارند تا آن جا كه خصوصيات ظاهرى، شكل و شمايل، از نسل رسول خدا(ص) بودن، سيرت و سيماى موعود عدالت گستر و حتى زمینه‌ها و نشانه‌هاى ظهور، حكومت و حيات او و بالاخره حوادث و فتنه‌هاى عصر ظهور بازگو شده است. مؤلف عقدالدّرر با بهره بردن از جوامع روايى اهل سنّت و در برخى موارد از طريق راویان شيعه این مباحث متنوع را با یک ساماندهى مناسب مطرح نموده، ولى چهار مسأله را مؤلف بازگو ننموده با این كه در منابع و جوامع روايى از آن‌ها سخن رانده شده، یکى این كه امامت، استمرار نبوت و امامان(ع) بعد از رسول الله(ص) جانشينان او مى‌باشند و تعداد امامان، دوازده نفر مى‌باشد و اينان همان امامان دوازده گانه امامیّه مى‌باشند و آن امام دوازدهم، همان مهدى موعود(عج) و امام منتظر است. كه مؤلف اثر حاضر در نگارش اثر بر طبق روش عقدالدّرر است كه روايات را از جوامع روايى اهل سنّت با سلسله سند نقل و از توضيح خوددارى نموده‌اند. و در آخر اثر تعليقه‌هایى بر بعضى از روايات و مطالبى كه از آن برداشت نموده، مطرح كرده‌اند.

در باب اول با نقل چهل و چهار حديث از كتب [[ينابيع المودة لذوی القربی|ينابيع الموده]] و موده القربى و منابع ديگر كه عمده روايات از رسول الله(ص) مى‌باشد، فرمودند: اى على، تو برادر و ورارث و وصىّ من مى‌باشى. اى على، من و تو پدران این امّت هستيم، اى على، من و تو و ائمه از فرزندان تو، سادات در دنيا و ملوك در آخرت هستند.