۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سلطان‌محمدمیرزا قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مساله' به 'مسأله'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مساله' به 'مسأله') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03939AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در ماه صفر1291ق، سيف‌الدوله از توليت آستان قدس بركنار شد و در سال 1298ق به سمت ژنرال آژودانى خاصه حضور ناصرالدين شاه انتخاب گرديد و به سال 1301ق بيگلربيگى تبريز و در سال1305ق حاكم ملاير، تويسركان و نهاوند شد. | در ماه صفر1291ق، سيف‌الدوله از توليت آستان قدس بركنار شد و در سال 1298ق به سمت ژنرال آژودانى خاصه حضور ناصرالدين شاه انتخاب گرديد و به سال 1301ق بيگلربيگى تبريز و در سال1305ق حاكم ملاير، تويسركان و نهاوند شد. | ||
سيف‌الدوله از مريدان مشايخ سلسله شيخ صفى عليشاهى بود و به همين جهت خانقاه صفى عليشاه را در تهران بنا نمود. وى به سال 1309ق به جاى پدر خود حاكم همدان شد و چندى بعد نيز معزول گرديد. بر طبق مندرجات تاريخ رجال ايران، سيف‌الدوله در سال1320ق حاكم گرگان، در 1324ق وزير تجارت، در 1327ق حاكم کرمان‌شاه و در سال1326ق حاكم خوزستان بوده است. متأسفانه در تاريخ رجال ايران به دوران حكمرانى او در اصفهان اشاره نشده است و همين | سيف‌الدوله از مريدان مشايخ سلسله شيخ صفى عليشاهى بود و به همين جهت خانقاه صفى عليشاه را در تهران بنا نمود. وى به سال 1309ق به جاى پدر خود حاكم همدان شد و چندى بعد نيز معزول گرديد. بر طبق مندرجات تاريخ رجال ايران، سيف‌الدوله در سال1320ق حاكم گرگان، در 1324ق وزير تجارت، در 1327ق حاكم کرمان‌شاه و در سال1326ق حاكم خوزستان بوده است. متأسفانه در تاريخ رجال ايران به دوران حكمرانى او در اصفهان اشاره نشده است و همين مسأله سبب اشكال در تشخيص دو سيف‌الدوله ياد شده مى‌باشد. | ||
چنانچه اشاره شد، قسمتى از اين اشكالات به دليل تشابه اسمى با برادرزاده وى؛ نوه فتحعلى شاه است كه تحقيقاً در تاريخ قاجار و به ويژه بخش فتحعلى‌شاهى، اولين و آخرين بار نيست. | چنانچه اشاره شد، قسمتى از اين اشكالات به دليل تشابه اسمى با برادرزاده وى؛ نوه فتحعلى شاه است كه تحقيقاً در تاريخ قاجار و به ويژه بخش فتحعلى‌شاهى، اولين و آخرين بار نيست. | ||