۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الحدائق الوردية في مناقب الأئمة الزيدية: تفاوت میان نسخه‌ها
الحدائق الوردية في مناقب الأئمة الزيدية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۵۵
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| سال نشر = 1423 ق | | سال نشر = 1423 ق | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02528AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
كتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در دو جلد، تنظيم شده است. | كتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و مطالب در دو جلد، تنظيم شده است. | ||
يكى از مصادر مهم محلى در اثر حاضر، | يكى از مصادر مهم محلى در اثر حاضر، تك‌نگارى‌هایى است كه عالمان زيدى درباره ائمه خود نگاشته‌اند و برخى از آن‌ها عبارتند از: | ||
#«سيرة الإمام الهادي إلى الحق يحيى بن الحسين الرسي (متوفى 298ق)» (بخش مهمى از مطالب مندرج در شرح حال امام الهادى، برگرفته از اين كتاب است). | #«سيرة الإمام الهادي إلى الحق يحيى بن الحسين الرسي (متوفى 298ق)» (بخش مهمى از مطالب مندرج در شرح حال امام الهادى، برگرفته از اين كتاب است). | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
#«سيرة الناصرلدين‌الله (متوفى 325ق)» (اين كتاب نوشته عبدالله بن عمر است كه عمده مطالب محلى در شرح احوال الناصرلدين‌الله از اين كتاب برگرفته شده است). | #«سيرة الناصرلدين‌الله (متوفى 325ق)» (اين كتاب نوشته عبدالله بن عمر است كه عمده مطالب محلى در شرح احوال الناصرلدين‌الله از اين كتاب برگرفته شده است). | ||
مصادر مورد استفاده محلى، به اين آثار محدود نيست و وى از | مصادر مورد استفاده محلى، به اين آثار محدود نيست و وى از كتاب‌هایى چون «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب]]» [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]]؛ «كتاب النسب» يحيى بن حسن عقيقى؛ «كتاب المراتب» [[بستی سبحستانی، اسماعیل بن احمد|ابوالقاسم بستى]] و آثار صوفيانه زيديه، چون «سياسة النفس» امام قاسم بن ابراهيم رسى و... نيز بهره برده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
الف)- روابط معتزله با زيديه: | الف)- روابط معتزله با زيديه: | ||
يكى از مسائل مهم در تاريخ زيديه، تأثيرپذيرى عالمان زيدى از مكاتب كلامى معتزله است. در آثار اوليه زيديه، چون تفسير ابوالجارود زياد بن منذر خارفى كه به تفاريق در تفسير على بن ابراهيم قمى، عياشى و فرات بن ابراهيم كوفى آمده و نيز در آثار محمد بن منصور مرادى (متوفى 294ق) چون «غريب القرآن»، ديدگاه ضد معتزلى، تشبيهى و جبرى مشاهده مى‌شود؛ به‌عبارت‌ديگر، در آثار محدثان زيدى قرن‌هاى دوم و سوم چنين | يكى از مسائل مهم در تاريخ زيديه، تأثيرپذيرى عالمان زيدى از مكاتب كلامى معتزله است. در آثار اوليه زيديه، چون تفسير ابوالجارود زياد بن منذر خارفى كه به تفاريق در تفسير على بن ابراهيم قمى، عياشى و فرات بن ابراهيم كوفى آمده و نيز در آثار محمد بن منصور مرادى (متوفى 294ق) چون «غريب القرآن»، ديدگاه ضد معتزلى، تشبيهى و جبرى مشاهده مى‌شود؛ به‌عبارت‌ديگر، در آثار محدثان زيدى قرن‌هاى دوم و سوم چنين ديدگاه‌هایى بارز است. اما از ميانه قرون سوم و در پى فعالیت‌های كسانى چون قاسم بن ابراهيم رسى و الهادى‌الى‌الحق يحيى بن حسین بن قاسم بن ابراهيم (متوفى 298ق)، آراى كلامى معتزله در ميان زيديه رواج يافت. مطلب زير كه نویسنده آن را به نقل از ابوالقاسم كعبى (متوفى 319ق) نقل كرده، به نوعى روابط زيديه با معتزله را منعكس مى‌كند: «و روينا عن السيدأبيطالب(ع) رواه بإسناده إلى أبي‌القاسم البلخي عن مشايخه أن جعفر بن حرب الهمداني دخل على القاسم بن ابراهيم، فجاراه في دقائق علم الكلام، فلما خرج من عنده قال لأصحابه: أين كنا مع هذا الرجل؟ فوالله ما رأيت مثله هذا و جعفر بن حرب من عيون المتكلمين و المتبحرين في الكلام».<ref>ر.ک: رحمتى، محمدكاظم، 1382، ص11</ref> | ||
ب)- زيديه و مطرفيه: | ب)- زيديه و مطرفيه: | ||