پرش به محتوا

دشتی نجفی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۹: خط ۲۹:
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف  
|کد مؤلف  
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE5918AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE05918AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۴۴: خط ۴۴:
در شرح ملا حسن گفته‌اند: «وى تحصيلات خود را در نجف اشرف گذرانده و در زمان جنگ جهانى اول كه انگليسى‌ها به بوشهر و دلوار حمله كردند، وى به همراه بزرگانى مانند سيد مصطفى بهزارى (حسينى) و... نقش مهمى در بسيج نيروهاى دشتى براى اعزام به دلوار داشتند».
در شرح ملا حسن گفته‌اند: «وى تحصيلات خود را در نجف اشرف گذرانده و در زمان جنگ جهانى اول كه انگليسى‌ها به بوشهر و دلوار حمله كردند، وى به همراه بزرگانى مانند سيد مصطفى بهزارى (حسينى) و... نقش مهمى در بسيج نيروهاى دشتى براى اعزام به دلوار داشتند».


ملا حسن در سال‌هاى جنگ جهانى اول، به اتفاق ميرزا باقر گزدرازى (والد آيت‌الله ميرزا جواد نمازى) و ساير سرداران، به همرا نيروهاى رزمنده دشتى، براى اعزام به دلوار در خورموج اردو زده بودند كه زنان و بچه‌هاى خورموج با اشعار محلى اين اردو را براى شركت در جنگ تشويق مى‌كردند.
ملا حسن در سال‌هاى جنگ جهانى اول، به اتفاق ميرزا باقر گزدرازى (والد آيت‌الله ميرزا جواد نمازى) و ساير سرداران، به همرا نيروهاى رزمنده دشتى، براى اعزام به دلوار در خورموج اردو زده بودند كه زنان و بچه‌هاى خورموج با اشعار محلى اين اردو را براى شركت در جنگ تشويق می‌كردند.


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
ميرزا احمد در سنين كودكى و نوجوانى، قرآن و مقدمات را نزد پدرش تلمذ نمود. وى همچنين در مكتب‌خانه روستاى گنخك، نزد مرحوم آخوند «حاج ملا قاسم» (والد شيخ [[جلالی، عباس|عباس جلالى]]) با شوق و ذوق وصف‌ناشدنى و در كنار ديگر همسن و سالان خود، به فراگيرى و روخوانى اين كتاب مقدس آسمانى همت گماشت. در همان مكتب‌خانه كوچك روستا، آثار فراست، كياست و تيزهوشى در چهره وى هويدا بود و بسيارى از مردم بعينه، آينده درخشانى از همان سنين برایش پيش‌بينى مى‌كردند.
ميرزا احمد در سنين كودكى و نوجوانى، قرآن و مقدمات را نزد پدرش تلمذ نمود. وى همچنين در مكتب‌خانه روستاى گنخك، نزد مرحوم آخوند «حاج ملا قاسم» (والد شيخ [[جلالی، عباس|عباس جلالى]]) با شوق و ذوق وصف‌ناشدنى و در كنار ديگر همسن و سالان خود، به فراگيرى و روخوانى اين كتاب مقدس آسمانى همت گماشت. در همان مكتب‌خانه كوچك روستا، آثار فراست، كياست و تيزهوشى در چهره وى هويدا بود و بسيارى از مردم بعينه، آينده درخشانى از همان سنين برایش پيش‌بينى می‌كردند.


وى بعد از فراگيرى قرآن و مقدمات، راهى حوزه علميه روستاى ميانخره دشتى شده و در محضر سيد على‌نقى كه خود از شاگردان آقا ميرزا على شيرازى بود و از ايشان اجازه دخل و تصرف در امور شرعيه را نيز داشته است، حاضر شد.
وى بعد از فراگيرى قرآن و مقدمات، راهى حوزه علميه روستاى ميانخره دشتى شده و در محضر سيد على‌نقى كه خود از شاگردان آقا ميرزا على شيرازى بود و از ايشان اجازه دخل و تصرف در امور شرعيه را نيز داشته است، حاضر شد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش