۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
#رسالة الإمامة: اين رساله كه براى مجدالدين على بن ناماور به عربى نوشته شده، مشتمل بر سه فصل است. فصل اول، مقدمه مختصرى است. نویسنده در فصل دوم با پرسش «ما، هل، لم، كيف و من» از موضوع امامت كاوش نموده است. در فصل سوم، نيز در ضمن چند سطر، موضوع غيبت امام زمان(عج) را توضيح داده است. خواجه در اين رساله در زمينه امامت پنج اصل را مطرح كرده است: | #رسالة الإمامة: اين رساله كه براى مجدالدين على بن ناماور به عربى نوشته شده، مشتمل بر سه فصل است. فصل اول، مقدمه مختصرى است. نویسنده در فصل دوم با پرسش «ما، هل، لم، كيف و من» از موضوع امامت كاوش نموده است. در فصل سوم، نيز در ضمن چند سطر، موضوع غيبت امام زمان(عج) را توضيح داده است. خواجه در اين رساله در زمينه امامت پنج اصل را مطرح كرده است: | ||
#:اصل اول: «لطف» (به گفته عدليان معتزلى و امامى، لطف بر خدا واجب است). | #:اصل اول: «لطف» (به گفته عدليان معتزلى و امامى، لطف بر خدا واجب است). | ||
#:اصل دوم: «وجوب عقلى امامت بر خدا» (به گواهى خرد بر خدا لازم است كه پيشوايى | #:اصل دوم: «وجوب عقلى امامت بر خدا» (به گواهى خرد بر خدا لازم است كه پيشوايى پاکسرشت براى راهنمايى و نگاهدارى مردم بفرستد تا آنان گمراه نگردند). | ||
#:اصل سوم: «نص جلى و آشكار» (بايد امام و پيشوا را پيامبر از سوى خدا به مردم معرفى كند). | #:اصل سوم: «نص جلى و آشكار» (بايد امام و پيشوا را پيامبر از سوى خدا به مردم معرفى كند). | ||
#:اصل چهارم: «عصمت» (شیعیان دوازده امامى و هفت امامى هر دو، آن را در پيامبر و امام شرط مىدانند). | #:اصل چهارم: «عصمت» (شیعیان دوازده امامى و هفت امامى هر دو، آن را در پيامبر و امام شرط مىدانند). |
ویرایش