۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فقیهی، علی‌اصغر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'مى‌كردند' به 'می‌كردند') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE05545AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
شيخ ابوالحسن و برادرش شيخ احمد از مدرسان دروس سطح و فضلاى حوزه علميه قم و از شاگردان آيات عظام [[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شيخ عبدالكريم حايرى]] متوفاى 1355ق، آقاشيخ محمد فيض قمى متوفاى 1370ق، آقا شيخ محمد ارباب قمى متوفاى 1341ق. و آقا سيدابوالحسن اصفهانى متوفاى 1365ق. بودند. | شيخ ابوالحسن و برادرش شيخ احمد از مدرسان دروس سطح و فضلاى حوزه علميه قم و از شاگردان آيات عظام [[حائری یزدی، عبدالکریم|حاج شيخ عبدالكريم حايرى]] متوفاى 1355ق، آقاشيخ محمد فيض قمى متوفاى 1370ق، آقا شيخ محمد ارباب قمى متوفاى 1341ق. و آقا سيدابوالحسن اصفهانى متوفاى 1365ق. بودند. | ||
اين دو عالم بزرگوار در مدرسه «جهانگيرخان» دروس حوزوى را تدريس | اين دو عالم بزرگوار در مدرسه «جهانگيرخان» دروس حوزوى را تدريس می‌كردند و در ايام تبليغ براى وعظ و ارشاد مردم به روستاهاى قم مى‌رفتند. | ||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
على‌اصغر در پنج سالگى به مكتب‌خانه محله‌اش كه توسط تنها خانم باسواد آن محله اداره مى‌شد، رفت. وى الفبا را با سبک مكتب خانه‌اى، همراه با پاره‌اى از مسائل دينى در خور فهم آن سن و سال؛ مثل: اذان، اقامه و نماز آموخت. او سپس قرآن را كه به طور معمول از آخرين سوره‌هاى جزء سى ام تدريس مى‌شد، فراگرفت. وى بعد از آن، بقيه قرآن و برخى متون فارسى، از قبيل گلستان سعدى و بعضى نامه‌هايى را كه توسط منشيان قديمى تحرير شده بود و در مكتب‌خانه‌ها تدريس مى‌شد، آموخت. على‌اصغر كه در ده سالگى نوشتن و خواندن كتاب‌هاى روان و ساده فارسى و قرآن را تا حدّى فرا گرفته بود، به مدرسه «جهانگيرخان» كه در نزدیکى منزلشان بود و پدر و عمويش نيز در آن مدرسه تدريس | على‌اصغر در پنج سالگى به مكتب‌خانه محله‌اش كه توسط تنها خانم باسواد آن محله اداره مى‌شد، رفت. وى الفبا را با سبک مكتب خانه‌اى، همراه با پاره‌اى از مسائل دينى در خور فهم آن سن و سال؛ مثل: اذان، اقامه و نماز آموخت. او سپس قرآن را كه به طور معمول از آخرين سوره‌هاى جزء سى ام تدريس مى‌شد، فراگرفت. وى بعد از آن، بقيه قرآن و برخى متون فارسى، از قبيل گلستان سعدى و بعضى نامه‌هايى را كه توسط منشيان قديمى تحرير شده بود و در مكتب‌خانه‌ها تدريس مى‌شد، آموخت. على‌اصغر كه در ده سالگى نوشتن و خواندن كتاب‌هاى روان و ساده فارسى و قرآن را تا حدّى فرا گرفته بود، به مدرسه «جهانگيرخان» كه در نزدیکى منزلشان بود و پدر و عمويش نيز در آن مدرسه تدريس می‌كردند، رفت. وى نصاب الصّبيان و جامع المقدمات را نزد پدرش به طور كامل خواند. | ||
==در دانشگاه == | ==در دانشگاه == | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
پس از تأسيس دانشكده معقول و منقول در دانشگاه تهران و شرايط و جوّ عمومى حاكم بر حوزه و ديدگاه روحانیت نسبت به دانشگاه‌ها آقاى فقيهى كه 19 سال داشت، تصميم گرفت از تحصيلات دانشگاهى نيز بهره‌مند شود. او در سال 1315ش. در دانشكده ياد شده كه داراى سه رشته تحصيلى در علوم معقول، منقول و ادبيات بود، در رشته ادبيات ثبت نام كرد. او پس از پشت سرگذاشتن امتحانات ورودى تحصيلات خود را در آن دانشكده شروع نمود. از آن جا كه وضع مادّى پدر براى تأمين هزينه‌هاى تحصيلى مساعد نبود، او در دفترخانه‌اى كه مقابل بازار بزرگ تهران قرار داشت، مشغول به كار شد. | پس از تأسيس دانشكده معقول و منقول در دانشگاه تهران و شرايط و جوّ عمومى حاكم بر حوزه و ديدگاه روحانیت نسبت به دانشگاه‌ها آقاى فقيهى كه 19 سال داشت، تصميم گرفت از تحصيلات دانشگاهى نيز بهره‌مند شود. او در سال 1315ش. در دانشكده ياد شده كه داراى سه رشته تحصيلى در علوم معقول، منقول و ادبيات بود، در رشته ادبيات ثبت نام كرد. او پس از پشت سرگذاشتن امتحانات ورودى تحصيلات خود را در آن دانشكده شروع نمود. از آن جا كه وضع مادّى پدر براى تأمين هزينه‌هاى تحصيلى مساعد نبود، او در دفترخانه‌اى كه مقابل بازار بزرگ تهران قرار داشت، مشغول به كار شد. | ||
از استادان مشهور آقاى فقيهى در اين مقطع تحصيلى مى‌توان از آقايان: ميرزا [[شهابی، محمود|محمود شهابى]]، بديع‌الزمان فروزانفر، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]]، عبدالعظيم قريب، مهدى الهى قمشه‌اى، محسن هشترودى و... نام برد كه در اين دانشكده، ادبيات فارسى و عربى، علوم تجربى، رياضيات، تاريخ ادبيات، فلسفه و... را تدريس | از استادان مشهور آقاى فقيهى در اين مقطع تحصيلى مى‌توان از آقايان: ميرزا [[شهابی، محمود|محمود شهابى]]، بديع‌الزمان فروزانفر، [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]]، عبدالعظيم قريب، مهدى الهى قمشه‌اى، محسن هشترودى و... نام برد كه در اين دانشكده، ادبيات فارسى و عربى، علوم تجربى، رياضيات، تاريخ ادبيات، فلسفه و... را تدريس می‌كردند. | ||
آقاى فقيهى در شهريور ماه سال 1319ش. تحصيلات دانشگاهى خود را به پايان رسانيد. او رساله پايانى‌اش را در موضوع تأثير ايرانيان در بسط تمدن اسلامى نوشت و موفق به دريافت مدرك كارشناسى ارشد در رشته ادبيات گرديد. | آقاى فقيهى در شهريور ماه سال 1319ش. تحصيلات دانشگاهى خود را به پايان رسانيد. او رساله پايانى‌اش را در موضوع تأثير ايرانيان در بسط تمدن اسلامى نوشت و موفق به دريافت مدرك كارشناسى ارشد در رشته ادبيات گرديد. | ||