۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التشيّع (نشوؤه - مراحله - مقوّماته) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۳۳
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
بخش اول، درباره ريشه و مراحل تشيع است. اين بخش سه فصل دارد به شرح زير: | بخش اول، درباره ريشه و مراحل تشيع است. اين بخش سه فصل دارد به شرح زير: | ||
فصل اول، انديشهها و | فصل اول، انديشهها و تفسيرهایى درباره پيدايش تشيع؛ | ||
فصل دوم، نظر ما در مورد پيدايش و مراحل تشيع؛ | فصل دوم، نظر ما در مورد پيدايش و مراحل تشيع؛ | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
فصل سوم، سطح عملى و التزام به روش امامان اهلبيت(ع). | فصل سوم، سطح عملى و التزام به روش امامان اهلبيت(ع). | ||
در خاتمه، خلاصه و نتيجهگيرى | در خاتمه، خلاصه و نتيجهگيرى نهایى از مباحث كتاب آمده است. | ||
درباره روش و محتواى كتاب مذكور چند نكته گفتنى است: | درباره روش و محتواى كتاب مذكور چند نكته گفتنى است: | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
نویسنده در ادامه شش اشكال را ذكر كرده كه بر اصل انجام پژوهش در مورد تشيع وارد شده و آنگاه به پاسخگويى به آنها پرداخته است. همچنين وى در ادامه نقشه كلى مباحث كتابش را ترسيم كرده و بعد فهرستى از مهمترين منابع روايى مورد اعتماد شيعه و سنى را نيز آورده كه در اثر حاضر مورد استناد و ارجاع قرار گرفته است.<ref>همان، ص11 - 22</ref> | نویسنده در ادامه شش اشكال را ذكر كرده كه بر اصل انجام پژوهش در مورد تشيع وارد شده و آنگاه به پاسخگويى به آنها پرداخته است. همچنين وى در ادامه نقشه كلى مباحث كتابش را ترسيم كرده و بعد فهرستى از مهمترين منابع روايى مورد اعتماد شيعه و سنى را نيز آورده كه در اثر حاضر مورد استناد و ارجاع قرار گرفته است.<ref>همان، ص11 - 22</ref> | ||
3. همچنين نویسنده، فهرستى از برخى از آثار علمى مسلمانان شيعه و سنى را درباره فضائل اهلبيت(ع) آورده است. او همچنين | 3. همچنين نویسنده، فهرستى از برخى از آثار علمى مسلمانان شيعه و سنى را درباره فضائل اهلبيت(ع) آورده است. او همچنين نمونههایى از روشهاى گوناگون پژوهش (روش روايى و حديثى، استدلال عقلى و پژوهش و تحليل تاريخى) در باب امامت اهلبيت(ع) را مطرح كرده است.<ref>همان، ص279 - 287</ref> | ||
4. نویسنده با تحليل كلان عملكرد امامان اطهار(ع) و بيان نقش اختصاصى هركدام.<ref>همان، ص415 - 416</ref>به اين پرسش مهم پاسخ داده است كه عوامل گوناگونى نقشهاى أئمه طاهرين(ع) چيست؟.<ref>همان، ص417 - 424</ref> | 4. نویسنده با تحليل كلان عملكرد امامان اطهار(ع) و بيان نقش اختصاصى هركدام.<ref>همان، ص415 - 416</ref>به اين پرسش مهم پاسخ داده است كه عوامل گوناگونى نقشهاى أئمه طاهرين(ع) چيست؟.<ref>همان، ص417 - 424</ref> | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
5. نویسنده با بيان نظر شيعه در مورد توحيد و ذكر نظر عالمان بزرگ شيعى ([[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و علامه مظفر) در اين مورد، به بحث زيارت قبور پرداخته و يادآور شده است كه زيارت قبور، پديدهاى مشروع است و روايات اسلامى و همچنين سيره عملى پيامبر(ص) مشروعيت اين كار را تأييد كرده است. نویسنده در ادامه به بيان فوائد زيارت قبور پرداخته و از جمله آورده است كه اين عمل باعث گسترش و تعميق ايمان به خدا و معاد مىشود و تاريخ اسلامى و هويت فرهنگى و معنوى را در ذهن و روان مردم زنده نگه مىدارد.<ref>همان، ص525 - 531</ref> | 5. نویسنده با بيان نظر شيعه در مورد توحيد و ذكر نظر عالمان بزرگ شيعى ([[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و علامه مظفر) در اين مورد، به بحث زيارت قبور پرداخته و يادآور شده است كه زيارت قبور، پديدهاى مشروع است و روايات اسلامى و همچنين سيره عملى پيامبر(ص) مشروعيت اين كار را تأييد كرده است. نویسنده در ادامه به بيان فوائد زيارت قبور پرداخته و از جمله آورده است كه اين عمل باعث گسترش و تعميق ايمان به خدا و معاد مىشود و تاريخ اسلامى و هويت فرهنگى و معنوى را در ذهن و روان مردم زنده نگه مىدارد.<ref>همان، ص525 - 531</ref> | ||
6. او همچنين در مورد پديده غلو يادآور شده است كه بر اساس اصل اصيل توحيد و هماهنگ با اهلبيت(ع) كه غلو را مردود اعلام كردهاند، شیعیان بر طبق فتواى | 6. او همچنين در مورد پديده غلو يادآور شده است كه بر اساس اصل اصيل توحيد و هماهنگ با اهلبيت(ع) كه غلو را مردود اعلام كردهاند، شیعیان بر طبق فتواى فقهایشان قائل به برائت از غاليان شده و آنان را كافر دانستهاند. نویسنده در ادامه، اسامى و فتاواى برخى از فقهاى شيعه ([[شيخ مفيد]]، [[شهيد اول]]، [[شهيد ثانى]]، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيديزدى]]، [[خویی، ابوالقاسم|آيتالله خوئى]] و [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]) را كه غاليان را تكفير كردهاند، ذكر كرده و بعد از آن هم فهرستى از كتابهاى انديشمندان شيعى در ردّ غاليان و پاسخ به شبهات آنان مطرح كرده است.<ref>همان، ص531 - 533</ref> | ||
7. نویسنده در بيان ويژگىهاى مرحله ظهور حضرت مهدى موعود و استقرار دولت امام منتظر(عج) چند ويژگى اساسى را ذكر كرده و به توضيح آن پرداخته است: | 7. نویسنده در بيان ويژگىهاى مرحله ظهور حضرت مهدى موعود و استقرار دولت امام منتظر(عج) چند ويژگى اساسى را ذكر كرده و به توضيح آن پرداخته است: | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
نتيجه اول: تشيّع در اسلام، اصيل و داراى سه مرحله اساسى است: | نتيجه اول: تشيّع در اسلام، اصيل و داراى سه مرحله اساسى است: | ||
الف)- بنيانگذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر(ص) شروع شد؛ همانطوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و | الف)- بنيانگذارى تشيّع، كه در دوران پيامبر(ص) شروع شد؛ همانطوركه مجموعه نصوصى در منابع حديث و تفسير، اين مطلب را مورد تأييد قرار داده است. در همين مرحله، اصطلاح «تشيع» بنيان گذاشته شد و دلالتهایش معلوم گرديد. | ||
ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] را در پيش گرفتند. | ب)- تجسم عملى تشيّع، كه بعد از وفات رسول اكرم(ص) گروهى از امت اسلامى و بخشى از بزرگان صحابه مانند سلمان، ابوذر، عمار و مقداد راه تعبدبه نصّ امامت و التزام عملى به الگوى امامت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] را در پيش گرفتند. | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر(ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينهها و شرائط مناسب برای آشكار ساختن علوم و معارف اهلبيت(ع) فراهم شد - رشد كرد. | ج)- وضوح و استمرار تشيّع، كه در دوران امام باقر(ع) آغاز شد و در عصر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] - كه زمينهها و شرائط مناسب برای آشكار ساختن علوم و معارف اهلبيت(ع) فراهم شد - رشد كرد. | ||
نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه | نتيجه دوم: تشيع، نتيجه طبيعى دعوت پيامبر(ص) و تعبيرى اصيل از تجربه اسلامى با همه ويژگىهایش در استمرار رشد انقلابى و حركت تغييرى بود و در سايه عينيت يافتن الگوى امامت، خطّ رهبرى اصيل مورد نظر نصوص اسلامى در بين امت مسلمان ريشهدار مىشود. | ||
نتيجه سوم: تشيع در چارچوب عمومىاش و در همه مفرداتش وضعيت عينيتبخشى به ساختار اسلامى را نمايش مىدهد كه امامان اهلبيت(ع) برای حفظ همان بنيان در امت اسلامى فعاليت كردند؛ با همه ابعاد اعتقادى، روحى، فقهى و سياسىاش. | نتيجه سوم: تشيع در چارچوب عمومىاش و در همه مفرداتش وضعيت عينيتبخشى به ساختار اسلامى را نمايش مىدهد كه امامان اهلبيت(ع) برای حفظ همان بنيان در امت اسلامى فعاليت كردند؛ با همه ابعاد اعتقادى، روحى، فقهى و سياسىاش. | ||