۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إعجاز القرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در مقدمه، به عناوین ابواب و فصول کتاب، اشاره شده است.<ref>مقدمه، ص5 - 7</ref> | در مقدمه، به عناوین ابواب و فصول کتاب، اشاره شده است.<ref>مقدمه، ص5 - 7</ref> | ||
در تمهيد، به طرح مباحث كلى از جمله نياز مردم به پيامبران الهى(ع)، تعريف معجزه در لغت و اصطلاح، شروط معجزه، تفاوت | در تمهيد، به طرح مباحث كلى از جمله نياز مردم به پيامبران الهى(ع)، تعريف معجزه در لغت و اصطلاح، شروط معجزه، تفاوت میان معجزه و كرامت، بقاى معجزه رسول(ص)، مقصود از اعجاز قرآن و... پرداخته شده است.<ref>تمهيد، ص9 - 31</ref> | ||
در باب اول، در ضمن دو فصل، به بررسى تاريخ اعجاز و مطالعات و تأليفاتى كه در این | در باب اول، در ضمن دو فصل، به بررسى تاريخ اعجاز و مطالعات و تأليفاتى كه در این زمینه صورت گرفته، پرداخته شده است: | ||
فصل اول، تلاش‌هاى گذشتگان در مورد اعجاز قرآن و ادوار مختلف آن بررسى شده است. نویسنده مطالعات پيشينيان پيرامون اعجاز قرآن را به سه دوره زير، تقسيم كرده است: | فصل اول، تلاش‌هاى گذشتگان در مورد اعجاز قرآن و ادوار مختلف آن بررسى شده است. نویسنده مطالعات پيشينيان پيرامون اعجاز قرآن را به سه دوره زير، تقسيم كرده است: | ||
#دوره اشارات: از قديمى‌ترين كتبى كه درباره قرآن كريم تأليف شده، کتاب‌هايى است كه از معانى قرآن سخن به | #دوره اشارات: از قديمى‌ترين كتبى كه درباره قرآن كريم تأليف شده، کتاب‌هايى است كه از معانى قرآن سخن به میان آورده‌اند. در اين‌گونه كتب، قضيه اعجاز، مستقيما بررسى نشده، بلكه اشاراتى به قضيه مزبور بدون ذكر كلمه اعجاز صورت گرفته است. از جمله این كتب، «مجاز القرآن» ابى‌عبيده و «معاني القرآن» فراء است كه در قرن دوم هجرى نوشته شده‌اند. در قرن سوم هجرى، كلمه اعجاز و بسيارى از اشارات مربوط به این موضوع را در كتب مربوطه، همچون نوشته‌هاى نظام، [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] و واسطى، مى‌يابيم.<ref>متن کتاب، ص35 - 39</ref> | ||
#دوره رسائل: در قرن چهارم، دو رساله پيرامون موضوع اعجاز قرآن تأليف شد كه به نظر نویسنده، اساس نوشته‌هاى بعدى در این موضوع قرار گرفت. این دو رساله عبارتند از: «النكت في إعجاز القرآن» نوشته ابوعيسى رمانى و «بيان إعجاز القرآن» ابوسليمان خطابى.<ref>همان، ص39 - 48</ref> | #دوره رسائل: در قرن چهارم، دو رساله پيرامون موضوع اعجاز قرآن تأليف شد كه به نظر نویسنده، اساس نوشته‌هاى بعدى در این موضوع قرار گرفت. این دو رساله عبارتند از: «النكت في إعجاز القرآن» نوشته ابوعيسى رمانى و «بيان إعجاز القرآن» ابوسليمان خطابى.<ref>همان، ص39 - 48</ref> | ||
#دوره كتب: از جمله علمايى كه در این دوره کتاب نوشته‌اند، عبارتند از: باقلانى، قاضى عبدالجبار همدانى، عبدالقاهر جرجانى، [[زمخشری، محمود بن عمر|محمود بن عمر زمخشرى]].<ref>همان، ص49 - 79</ref> | #دوره كتب: از جمله علمايى كه در این دوره کتاب نوشته‌اند، عبارتند از: باقلانى، قاضى عبدالجبار همدانى، عبدالقاهر جرجانى، [[زمخشری، محمود بن عمر|محمود بن عمر زمخشرى]].<ref>همان، ص49 - 79</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در باب دوم، در ضمن شش فصل، به بحث پيرامون وجوه اعجاز قرآن پرداخته شده است. | در باب دوم، در ضمن شش فصل، به بحث پيرامون وجوه اعجاز قرآن پرداخته شده است. | ||
در فصل اول، اعجاز بيانى قرآن مورد بررسى قرار گرفته است. از جمله مباحث مطرح‌شده در این فصل عبارتند از: | در فصل اول، اعجاز بيانى قرآن مورد بررسى قرار گرفته است. از جمله مباحث مطرح‌شده در این فصل عبارتند از: اهمیت اعجاز بيانى؛ كلمه قرآنى و اهمیت كلمه، ارزش كلمه در زمان‌هاى پيشين؛ خصايص مفردات قرآنى؛ ادعاى ترادف در قرآن؛ استعمال الفاظ مختلف در مواضع متشابه و.<ref>همان، ص153 - 233</ref> | ||
در فصل دوم، به اعجاز علمى قرآن پرداخته شده و در این رابطه، نظر علماى زير، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است: شاطبى، شيخ محمود شلتوت، محمود شاكر، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]]، رازى، سيوطى، محمد عبده، [[رضا، محمد رشید|محمد رشيد رضا]]، مصطفى صادق رافعى، محمد عبدالله دراز، عبدالوهاب حموده و محمد احمد غمراوى.<ref>همان، ص237 - 283</ref> | در فصل دوم، به اعجاز علمى قرآن پرداخته شده و در این رابطه، نظر علماى زير، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است: شاطبى، شيخ محمود شلتوت، محمود شاكر، [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]]، رازى، سيوطى، محمد عبده، [[رضا، محمد رشید|محمد رشيد رضا]]، مصطفى صادق رافعى، محمد عبدالله دراز، عبدالوهاب حموده و محمد احمد غمراوى.<ref>همان، ص237 - 283</ref> | ||