۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن ابی‌عقیل عمانی، حسن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''حسن بن علی اب‍ن‌اب‍ی‌ع‍ق‍ی‍ل عمانى''' محدّث، فقیه و از بزرگان متکلم شیعه امامیه، معاصر [[کلینی، محمد بن یعقوب|شیخ محمد بن یعقوب کلینی]] صاحب کتاب [[الكافي (ط. | '''حسن بن علی اب‍ن‌اب‍ی‌ع‍ق‍ی‍ل عمانى''' محدّث، فقیه و از بزرگان متکلم شیعه امامیه، معاصر [[کلینی، محمد بن یعقوب|شیخ محمد بن یعقوب کلینی]] صاحب کتاب [[الكافي (ط. الاسلامیه)|کافی]]، رجال شناسان شیعی وثاقت وی را تأیید کرده‌اند، آرای فقهی ابن ابی عقیل مورد توجه غالب فقیهان شیعه از جمله، [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادریس]] در [[السرائر]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلی]] در [[المعتبر في شرح المختصر|المعتبر فی شرح المختصر]] و [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در [[مختلف الشيعة في أحكام الشريعة|مختلف الشیعة]]، واقع شده است. | ||
گفته شده که ایشان یمنی است و عمان از سواحل درياى يمن است. | گفته شده که ایشان یمنی است و عمان از سواحل درياى يمن است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
آراء ابن ابى عقيل در فقه زياد نقل مى‌شود. او از چهره‌هايى است كه مكرر به نام‌او در فقه بر مى‌خوريم. | آراء ابن ابى عقيل در فقه زياد نقل مى‌شود. او از چهره‌هايى است كه مكرر به نام‌او در فقه بر مى‌خوريم. | ||
حسن بن ابى عقيل ملقب به «حذاء» معروف به «عمانى» و «ابن عقيل»، كنيه‌اش «ابوعلى»، از فقهاى بزرگ و از بزرگان | حسن بن ابى عقيل ملقب به «حذاء» معروف به «عمانى» و «ابن عقيل»، كنيه‌اش «ابوعلى»، از فقهاى بزرگ و از بزرگان امامیه و از متكلمین وارسته‌اى است كه معاصر با ثقة الاسلام [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] (متوفى329) بوده، و از اساتيد [[شيخ مفيد]] به شمار مى‌آيد. | ||
==گفتار بزرگان== | ==گفتار بزرگان== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
«[[شيخ مفيد]] به غايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد. بعد از او «ابن جنيد [[ابن جنید اسکافی|اسكافى]]»، هم همان طريق را پيمود. بدين جهت است كه در اصطلاح فقها، این دو فقيه جليل القدر به «قدیمین» (دو تن از قدما) تعبير آورده مى‌شود. آراء ابن عقيل محل توجه و اعتناى بيشتر [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و علامه و متاخرين قرار گرفته است و از فتاواى نادره او عدم تنجس آب قليل به مجرد ملاقات با نجس، وجوب اذان و اقامه در نماز صبح و شام و بطلان نماز در صورت ترك آنها (اذان و اقامه) است...»<ref>ریحانه الادب، ج ۷، ص ۳۶۰ </ref> | «[[شيخ مفيد]] به غايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد. بعد از او «ابن جنيد [[ابن جنید اسکافی|اسكافى]]»، هم همان طريق را پيمود. بدين جهت است كه در اصطلاح فقها، این دو فقيه جليل القدر به «قدیمین» (دو تن از قدما) تعبير آورده مى‌شود. آراء ابن عقيل محل توجه و اعتناى بيشتر [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و علامه و متاخرين قرار گرفته است و از فتاواى نادره او عدم تنجس آب قليل به مجرد ملاقات با نجس، وجوب اذان و اقامه در نماز صبح و شام و بطلان نماز در صورت ترك آنها (اذان و اقامه) است...»<ref>ریحانه الادب، ج ۷، ص ۳۶۰ </ref> | ||
مرحوم [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ| | مرحوم [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|میرزا عبدالله افندى]] صاحب [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] درباره او گوید: | ||
«فقيه بزرگ، متكلم اصيل، شيخ بزرگوار، معروف به ابن ابى عقيل، اقوال و آراء او در کتاب‌هاى ما مورد نقل قول قرار گرفته است، با آنكه مردم | «فقيه بزرگ، متكلم اصيل، شيخ بزرگوار، معروف به ابن ابى عقيل، اقوال و آراء او در کتاب‌هاى ما مورد نقل قول قرار گرفته است، با آنكه مردم سرزمین عمان همگى از خوارج و ناصبيها هستند، ولى به نظر مى‌رسد كه آنان پس از سده سوم از ديار مغرب به‌آن منطقه آمده باشند.»<ref>ریاض العلما، ج ۱، ص ۲۰۴ </ref> | ||
او مى‌افزايد: «علامه در کتاب «خلاصة الاقوال» توصيف و تجليل فراوانى از او به عمل آورده است.» | او مى‌افزايد: «علامه در کتاب «خلاصة الاقوال» توصيف و تجليل فراوانى از او به عمل آورده است.» | ||
[[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، صاحب کتاب رجال معروف، پس از توصيف او به ثقة و فقيه و متكلم بودن، و پس از ذكر کتاب‌هاى او، از کتاب «المتمسك بحبل آل الرسول(ص)» نام مى‌برد و مى گوید: «کتاب بسيار مشهورى در | [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، صاحب کتاب رجال معروف، پس از توصيف او به ثقة و فقيه و متكلم بودن، و پس از ذكر کتاب‌هاى او، از کتاب «المتمسك بحبل آل الرسول(ص)» نام مى‌برد و مى گوید: «کتاب بسيار مشهورى در میان شيعه مى‌باشد. كمتر كسى پيدا مى‌شود كه وارد خراسان گردد و از آن کتاب نسخه يا نسخه‌هايى تهيه نكرده باشد. از استادم ابا عبدالله شنيدم كه در حق این مرد فراوان مدح و ثنا مى‌گفت.»<ref>رجال نجاشی، ص ۴۸</ref> | ||
فقيه بزرگوار شيعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در کتاب «الفهرست» درباره او مى‌گوید: | فقيه بزرگوار شيعه، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در کتاب «الفهرست» درباره او مى‌گوید: | ||
«ابن ابى عقيل عمانى، داراى کتاب‌هاى متعددى است. او از زمره | «ابن ابى عقيل عمانى، داراى کتاب‌هاى متعددى است. او از زمره متكلمین شيعه بوده و کتاب‌هايى در فقه دارد. و کتاب «الكر و الفر» (در امامت)، و «المتمسك بحبل آل‌الرسول» (در فقه) را ذكر كرده است.»<ref>الفهرست، ص ۵۴</ref> | ||
[[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] در معالم العلماء<ref>معالم العلماء، ص ۳۷</ref>، و مرحوم [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] در امل‌الآمل <ref>امل الآمل، ج۲، ص ۶۱ </ref>، عين مطالب گذشته را در حق او نقل نموده‌اند و او را با علم و فضيلت و فقاهت و كلامى بودن توصيف نموده‌اند. | [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] در معالم العلماء<ref>معالم العلماء، ص ۳۷</ref>، و مرحوم [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] در امل‌الآمل <ref>امل الآمل، ج۲، ص ۶۱ </ref>، عين مطالب گذشته را در حق او نقل نموده‌اند و او را با علم و فضيلت و فقاهت و كلامى بودن توصيف نموده‌اند. | ||
شيخ اردبيلى صاحب [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] درباره او سخن [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] را نقل مى‌كند و مى‌گوید: «حسن بن على بن ابى عقيل حذاء، فقيه وارسته و متكلم است و کتاب‌هايى در | شيخ اردبيلى صاحب [[جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الأسناد|جامع الرواة]] درباره او سخن [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] را نقل مى‌كند و مى‌گوید: «حسن بن على بن ابى عقيل حذاء، فقيه وارسته و متكلم است و کتاب‌هايى در زمینه فقه و كلام دارد. از استادم ابوعبدالله شنيدم كه فراوان در حق او ثنا و تعريف مى‌نمود...».<ref>جامع الرواة، ج ۱، ص ۹۱۱ </ref> | ||
آیت‌الله [[صدر، حسن|سيدحسن صدر]]، مؤلف کتاب «تاسيس الشيعه لعلوم الاسلام» او را در گروه فقهاى بزرگ | آیت‌الله [[صدر، حسن|سيدحسن صدر]]، مؤلف کتاب «تاسيس الشيعه لعلوم الاسلام» او را در گروه فقهاى بزرگ امامیه نام برده است و درباره او چنين مى‌نویسد: | ||
«او بزرگ شيعه و آبرو و اعتبار آنان، متكلم، فقيه، ركن و مؤسس در فقه و محقق در علوم شرعى و مدقق در علوم عقلى، کتاب‌هاى متعددى در فنون اسلامى دارد، ولى‌شهرت او در فقه و استنباط احكام شرعى است. او معاصر [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و از علماى قرن سوم‌هجرى مى‌باشد...».<ref>تاسیس الشیعه، ص ۳۰۳</ref> | «او بزرگ شيعه و آبرو و اعتبار آنان، متكلم، فقيه، ركن و مؤسس در فقه و محقق در علوم شرعى و مدقق در علوم عقلى، کتاب‌هاى متعددى در فنون اسلامى دارد، ولى‌شهرت او در فقه و استنباط احكام شرعى است. او معاصر [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و از علماى قرن سوم‌هجرى مى‌باشد...».<ref>تاسیس الشیعه، ص ۳۰۳</ref> | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
[[مجموعة فتاوی ابن ابي‌عقیل]] | [[مجموعة فتاوی ابن ابي‌عقیل]] | ||
[[رسالتان مجموعتان من فتاوی | [[رسالتان مجموعتان من فتاوی العلمین علي بن الحسين بن بابویه القمی المتوفي 329هـ. ق. و الحسن بن علي بن ابي عقيل العماني المتوفي بعده]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]] | [[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]] | ||