۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
قرآن - احکام و قوانین | قرآن - احکام و قوانین | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دار الکتب | دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | | مکان نشر =بیروت - لبنان | ||
| سال نشر = 1412 ق یا 1991 م | | سال نشر = 1412 ق یا 1991 م | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
مسائل ديگر اصولى مانند استحسان و نيز مهمترين مسائل فقهى قرآن در این کتاب آمده است.در واقع شافعى پس از بيان مهمترين پايههاى اصول فقه به استنباط احكام آيات فقهى پرداخته است. | مسائل ديگر اصولى مانند استحسان و نيز مهمترين مسائل فقهى قرآن در این کتاب آمده است.در واقع شافعى پس از بيان مهمترين پايههاى اصول فقه به استنباط احكام آيات فقهى پرداخته است. | ||
روش كلى در بررسى مباحث بهاينگونه است كه بيهقى سعى نموده بر طبق ابواب فقهى كه از طهارت آغاز مىگردد، مطالب شافعى را بيان كند. در این بين مباحثى غيرفقهى اصطلاحى كه مىتوان از ديدگاه اهل سنت آنها را احكام قرآنى | روش كلى در بررسى مباحث بهاينگونه است كه بيهقى سعى نموده بر طبق ابواب فقهى كه از طهارت آغاز مىگردد، مطالب شافعى را بيان كند. در این بين مباحثى غيرفقهى اصطلاحى كه مىتوان از ديدگاه اهل سنت آنها را احكام قرآنى نامید نيز لابلاى ترتيب فقهى مطرح شده است، كه در نتيجه آغاز کتاب با تفسير برخى آيات متفرقه مىباشد. | ||
لازم به يادآورى است كه شافعى به برخى فتاوى و استدلالهاى عجيب، مشهور است كه از آن جمله است: | لازم به يادآورى است كه شافعى به برخى فتاوى و استدلالهاى عجيب، مشهور است كه از آن جمله است: | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
#استدلال به جبر: آيه 30 سوره انسان ''' «و ما تشاؤون الاّ ان يشاء اللّه» '''.<ref>همان</ref> | #استدلال به جبر: آيه 30 سوره انسان ''' «و ما تشاؤون الاّ ان يشاء اللّه» '''.<ref>همان</ref> | ||
#برای اثبات حجيت خبر واحد به آيات بعثت انبياء استناد ورزيده، نتيجه مىگيرد كه خداوند توسط یک نفر حجت را بر ملتها اقامه مىكرد. بيهقى نيز مىگوید: «شافعى به آياتى استدلال ورزيده كه در مورد وجوب اطاعت از پيامبر تا قيام قيامت، در قرآن آمده است و اطاعت از او در هر زمان بر هر شخصى واجب است. كسى هم كه در زمان پيامبر(ص) نبوده، امروزه از طريق روايت و خبر واحد از دستوراتش مطلع مىشود».<ref>همان، ص31 و 32</ref> | #برای اثبات حجيت خبر واحد به آيات بعثت انبياء استناد ورزيده، نتيجه مىگيرد كه خداوند توسط یک نفر حجت را بر ملتها اقامه مىكرد. بيهقى نيز مىگوید: «شافعى به آياتى استدلال ورزيده كه در مورد وجوب اطاعت از پيامبر تا قيام قيامت، در قرآن آمده است و اطاعت از او در هر زمان بر هر شخصى واجب است. كسى هم كه در زمان پيامبر(ص) نبوده، امروزه از طريق روايت و خبر واحد از دستوراتش مطلع مىشود».<ref>همان، ص31 و 32</ref> | ||
#در برداشت از آيه 8-7 سوره سجده ''' «و بدأ خلق الانسان من طين ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهين» ''' مىگوید: «از این آيه | #در برداشت از آيه 8-7 سوره سجده ''' «و بدأ خلق الانسان من طين ثم جعل نسله من سلالة من ماء مهين» ''' مىگوید: «از این آيه فهمیده مىشود كه منى، پاك است زيرا اصل و منشأ انسان از آب و خاک است كه هر دو پاك هستند و آفرينش نسل آدم از آب، دلالت بر طهارت و پاكى آن دارد. | ||
همچنين مىگوید: «خداوند خلقت انسان را از آب و خاک آغاز نمود و آن دو را پاك قرار داد و فرزندان آدمى را از آبى جهنده آفريد، پس خلقت انسان در ابتدا از دو چيز پاك بود و | همچنين مىگوید: «خداوند خلقت انسان را از آب و خاک آغاز نمود و آن دو را پاك قرار داد و فرزندان آدمى را از آبى جهنده آفريد، پس خلقت انسان در ابتدا از دو چيز پاك بود و همین دليل بر آن است كه خلقت نسل او نيز پاك است.بنابراین منى نجس نيست؛ زيرا خداوند گرامىتر از آن است كه كسى را كه مورد تكريم خود قرار داده و او را بر خلايق ديگرش برترى داده، از چيزى نجس خلق كند». وى همچنين مىگوید: «اگر هم در مورد طهارت منى، حديثى از پيامبر(ص) نقل نشده باشد، شايسته است عقلها تشخيص دهند كه خداوند موجودى را كه گرامى داشته و در بهشت جاى داده است از چيزى نجس نمىآفريند». وى سپس نقل مىكند كه پيامبر(ص) هنگامى كه لباسش آلوده به منى شده بود آن را نشست.<ref>همان، ص81 و 82</ref> | ||
#درباره آيه 107 سوره اسراء ''' «يخرّون للأذقان سجدا» ''' مىگوید: «منظور سجود است به این صورت كه شخص بر | #درباره آيه 107 سوره اسراء ''' «يخرّون للأذقان سجدا» ''' مىگوید: «منظور سجود است به این صورت كه شخص بر زمین افتد و در آن حال، نخست چانهاش را بر خاک نهد، سپس با پيشانى سجده كند».<ref>همان، ص71</ref> | ||
#آيه 56 سوره احزاب ''' «ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين...» ''' را دليل بر وجوب صلوات فرستادن بر پيامبر(ص) در نمازهاى واجب مىداند.<ref>همان، ص71 و 72</ref> | #آيه 56 سوره احزاب ''' «ان الله و ملائكته يصلون على النبى يا ايها الذين...» ''' را دليل بر وجوب صلوات فرستادن بر پيامبر(ص) در نمازهاى واجب مىداند.<ref>همان، ص71 و 72</ref> | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در اصطلاح به آياتى كه در آن حكم فقهى بيان شده است، «آيات الاحكام» مىگویند؛ آنچنانكه معروف گرديده است (در بين علماى شيعه) آيات الاحكام به همراه همه مكررات و متداخلات نزدیک بهپانصد آيه است. (امّا برخى علماى اهل سنت آيات بيشترى را تحت این عنوان يا عنوان «احكام القرآن» بررسى مىكنند. آيات الاحكام تقسيماتى دارد كه در كتب مربوطه بيان شده است (مانند ادوار فقه شهابى، ج 2، صفحه 4-6).اولين كسى كه در این | در اصطلاح به آياتى كه در آن حكم فقهى بيان شده است، «آيات الاحكام» مىگویند؛ آنچنانكه معروف گرديده است (در بين علماى شيعه) آيات الاحكام به همراه همه مكررات و متداخلات نزدیک بهپانصد آيه است. (امّا برخى علماى اهل سنت آيات بيشترى را تحت این عنوان يا عنوان «احكام القرآن» بررسى مىكنند. آيات الاحكام تقسيماتى دارد كه در كتب مربوطه بيان شده است (مانند ادوار فقه شهابى، ج 2، صفحه 4-6).اولين كسى كه در این زمینه کتاب تأليف كرده است بنا به نظر [[آقا بزرگ تهرانى]] «ابونصر محمد بن سائب بن بشر كلبى صاحب احكام القرآن» از اصحاب امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و متوفى 149ق، پدر هشام كلبى نسّابه و مفسر معروف است و از گواهى ابنالنديم معلوم مىشود كه او اولين مصنف و مؤلف در این زمینه است نه امام شافعى يا ديگران. پس از كلبى، مقاتل بن سليمان (م 150ق) در همین زمینه کتابى نگاشته است. | ||
پس از این دو، نگارش احكام القرآن در | پس از این دو، نگارش احكام القرآن در میان همه مذاهب اسلامى امرى متداول مىگردد و هر یک مطابق مذهب و عقيده خود کتابى تأليف مىكنند. برخى کتابهاى «آيات الاحكام» به ترتيب فقهى، برخى ديگر به ترتيب سورهها و آيات قرآن و برخى به ترتيب موضوعى نظم يافتهاند. | ||
==مقدمههاى احكام القرآن== | ==مقدمههاى احكام القرآن== | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
اين نسخه بر اساس نسخه خطى موجود در دارالكتب الملكية، المصريه در قاهره به شماره 715، تنظيم شده است. پاورقىها و حواشى توسط عبدالغنى عبدالخالق در مورد نسخه بدل، آدرس آيات و اقوال منقول از شافعى و معناى برخى لغات، انجام يافته است. فهرستى از موضوعات مطرح شده در دو جلد، فهرستى از اعلام و اماكن و ليست استدراكات و اصلاحات، در پایان جلد دوم، محققان را يارى مىنمايد. | اين نسخه بر اساس نسخه خطى موجود در دارالكتب الملكية، المصريه در قاهره به شماره 715، تنظيم شده است. پاورقىها و حواشى توسط عبدالغنى عبدالخالق در مورد نسخه بدل، آدرس آيات و اقوال منقول از شافعى و معناى برخى لغات، انجام يافته است. فهرستى از موضوعات مطرح شده در دو جلد، فهرستى از اعلام و اماكن و ليست استدراكات و اصلاحات، در پایان جلد دوم، محققان را يارى مىنمايد. | ||
چاپ آن در دو جزء و یک مجلد به قطع وزيرى توسط دارالكتب | چاپ آن در دو جزء و یک مجلد به قطع وزيرى توسط دارالكتب العلمیة بيروت، به سال 1991م/ 1421ق انجام و عرضه شده است. قبل از این چاپ، از سوى دارالقلم در دو جزء و یک مجلد با قطع وزيرى با تعليقات و مقدمه مفصل از قاسم الشماعى الرفاعى، در سال 1370ق/ 1950م، انتشار يافته بود. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش