۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أسد الغابة في معرفة الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مؤلف در این باب مى‌گوید: «شايسته است شناخت مصحوب بر شناخت صاحب مقدم داشته شود». سپس، هر بخش از کتاب به‌گونه‌اى دقيق، به ترتيب حروف الفبا، نظم يافته است؛ به شرح مربوط به اسامى آغازشده با هر حرف، یک باب از هر بخش اختصاص دارد. مؤلف در ترتيب اسامى و كنيه‌ها تا آخرين حرف هر اسم يا كنيه، به رعايت نظم حروف الفبا، پاى‌بند بوده است؛ چنان‌كه به‌عنوان مثال، «ابان» را قبل از «ابراهيم» و «ابراهيم بن حارث» را قبل از «ابراهيم بن خلاد» آورده است و اگر نامى حروف آغازينش با نامى ديگر مشترك بوده و خود یک يا چند حرف بيشتر از آن داشته، ابتدا اسمى را آورده است كه حروف كمترى دارد و نام‌هاى هم‌نگاشت و داراى تلفظهاى متفاوت را با حروف تصحيح كرده است و ملاك این ترتيب حروف تشكيل‌دهنده هر اسم بوده است، نه حروف اصلى آن‌ها.<ref>همان</ref> | مؤلف در این باب مى‌گوید: «شايسته است شناخت مصحوب بر شناخت صاحب مقدم داشته شود». سپس، هر بخش از کتاب به‌گونه‌اى دقيق، به ترتيب حروف الفبا، نظم يافته است؛ به شرح مربوط به اسامى آغازشده با هر حرف، یک باب از هر بخش اختصاص دارد. مؤلف در ترتيب اسامى و كنيه‌ها تا آخرين حرف هر اسم يا كنيه، به رعايت نظم حروف الفبا، پاى‌بند بوده است؛ چنان‌كه به‌عنوان مثال، «ابان» را قبل از «ابراهيم» و «ابراهيم بن حارث» را قبل از «ابراهيم بن خلاد» آورده است و اگر نامى حروف آغازينش با نامى ديگر مشترك بوده و خود یک يا چند حرف بيشتر از آن داشته، ابتدا اسمى را آورده است كه حروف كمترى دارد و نام‌هاى هم‌نگاشت و داراى تلفظهاى متفاوت را با حروف تصحيح كرده است و ملاك این ترتيب حروف تشكيل‌دهنده هر اسم بوده است، نه حروف اصلى آن‌ها.<ref>همان</ref> | ||
[[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] در این کتاب، تا آنجا كه خود مى‌توانسته و گستره تحقيق اجازه مى‌داده و حوصله کتاب برمى‌تابيده، تاريخ و محل تولد، پدر، مادر، خویشاوندى، سال اسلام آوردن، | [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] در این کتاب، تا آنجا كه خود مى‌توانسته و گستره تحقيق اجازه مى‌داده و حوصله کتاب برمى‌تابيده، تاريخ و محل تولد، پدر، مادر، خویشاوندى، سال اسلام آوردن، میزان همراهى با پيامبر(ص)، شركت در حوادث، مسئوليت‌ها، انتساب به قبايل و... را بيان داشته است؛ اما به دليل تفاوت مقدار آگاهى‌هاى موجود، نسبت به صحابيان و اشتهار بعضى از آنان و دسترسى نداشتن به منابعى كه بتواند تصویرى روشن از بسيارى از صحابه ارائه دهد، اطلاعات داده‌شده به یک میزان نيست. در نتيجه، از بعضى، سخن بيشترى به میان آمده و از بسيارى، فقط به این عنوان كه راوى حديثى بوده‌اند يا گذشتگان را نظر به صحابى بودنشان بوده است يا به جهت حضورشان در حادثه‌اى، يادى در میان آمده است.<ref>همان</ref> | ||
اين اثر، صرفا کتابى روايى نيست، بلكه در موارد بسيارى مؤلف به تحليل پرداخته و اگر تعارض يا تفاوتى بين روايات وجود داشته، به نقد پرداخته و نظر خویش را به‌طور مستدل، درباره صحت يا سقم آن بيان و اشتباهات گذشتگان را گوش‌زد كرده است.<ref>همان، ص215-216</ref> | اين اثر، صرفا کتابى روايى نيست، بلكه در موارد بسيارى مؤلف به تحليل پرداخته و اگر تعارض يا تفاوتى بين روايات وجود داشته، به نقد پرداخته و نظر خویش را به‌طور مستدل، درباره صحت يا سقم آن بيان و اشتباهات گذشتگان را گوش‌زد كرده است.<ref>همان، ص215-216</ref> | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] در مقدمه کتاب، اعتمادش را به کتاب‌هاى پيش‌گفته يادآور شده و مى‌گوید: «در حقيقت بين کتاب‌هاى قبلى همسازى ايجاد كردم و هرگز بدانچه صاحبان آن‌ها گفته‌اند، اكتفا نكردم، بلكه آراى ديگر عالمان را نيز آوردم».<ref>همان</ref> | [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] در مقدمه کتاب، اعتمادش را به کتاب‌هاى پيش‌گفته يادآور شده و مى‌گوید: «در حقيقت بين کتاب‌هاى قبلى همسازى ايجاد كردم و هرگز بدانچه صاحبان آن‌ها گفته‌اند، اكتفا نكردم، بلكه آراى ديگر عالمان را نيز آوردم».<ref>همان</ref> | ||
سند در این کتاب، به چند گونه ذكر شده است؛ ابتدا در مقدمه کتاب، علاوه بر چهار کتاب يادشده، شانزده اثرى را كه به‌طور عمده از آن‌ها بهره برده، با اندك شرحى در خصوص سندهاى آن‌ها، برشمرده و گفته است: «اين‌ها کتاب‌هايى هستند كه فراوان از آن‌ها نقل شده و ذكرشان بسيار در کتاب آمده است و برای آنكه اسنادها طولانى نشوند و در اثناى کتاب، به‌جز نام‌هاى مؤلفان در | سند در این کتاب، به چند گونه ذكر شده است؛ ابتدا در مقدمه کتاب، علاوه بر چهار کتاب يادشده، شانزده اثرى را كه به‌طور عمده از آن‌ها بهره برده، با اندك شرحى در خصوص سندهاى آن‌ها، برشمرده و گفته است: «اين‌ها کتاب‌هايى هستند كه فراوان از آن‌ها نقل شده و ذكرشان بسيار در کتاب آمده است و برای آنكه اسنادها طولانى نشوند و در اثناى کتاب، به‌جز نام‌هاى مؤلفان در میان نيايد، ذكر مختصرش را به فصلى در ديباچه آورده‌ام».<ref>همان</ref> | ||
به منابع ديگرى نيز استناد شده كه به‌تفصيل در کتاب آمده است و از آن جهت كه چهار کتاب مذكور از منابع عمده کتابند، به جهت رعايت اختصار، برای ابن منده حرف «د»، برای [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]] حرف «ع»، برای [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] حرف «ب» و برای ابوموسى حرف «س» را در نظر گرفته است. ذكر این علايم نمودار آن است كه نام صحابى، موضوع بحث در کتاب‌هاى آنان آمده است نه آنكه مطالب و عبارات متن كه [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] آورده از کتاب آنان نقل شده باشد؛ زيرا مستند حديث يا متن کتاب، جداگانه آمده است.<ref>همان</ref> | به منابع ديگرى نيز استناد شده كه به‌تفصيل در کتاب آمده است و از آن جهت كه چهار کتاب مذكور از منابع عمده کتابند، به جهت رعايت اختصار، برای ابن منده حرف «د»، برای [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم]] حرف «ع»، برای [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]] حرف «ب» و برای ابوموسى حرف «س» را در نظر گرفته است. ذكر این علايم نمودار آن است كه نام صحابى، موضوع بحث در کتاب‌هاى آنان آمده است نه آنكه مطالب و عبارات متن كه [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثير]] آورده از کتاب آنان نقل شده باشد؛ زيرا مستند حديث يا متن کتاب، جداگانه آمده است.<ref>همان</ref> | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
1. مقدمه و متن کتاب. | 1. مقدمه و متن کتاب. | ||
2. انصارى خوشابر، مسعود، «فرهنگ آثار ایرانى-اسلامى؛ معرفى آثار مكتوب از روزگار كهن تا عصر حاضر»، تحت نظر هيئت علمى سيدعلى آل داود، احمد | 2. انصارى خوشابر، مسعود، «فرهنگ آثار ایرانى-اسلامى؛ معرفى آثار مكتوب از روزگار كهن تا عصر حاضر»، تحت نظر هيئت علمى سيدعلى آل داود، احمد سمیعى (گيلانى) و رضا سيدحسينى، به سرپرستى احمد سمیعى (گيلانى)، تهران، سروش، 1385. | ||
3. رضازاده لنگرودى، رضا، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]] و همكاران (چاپ دوم)، تهران، 1377، جلد دوم. | 3. رضازاده لنگرودى، رضا، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامى»، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]] و همكاران (چاپ دوم)، تهران، 1377، جلد دوم. | ||