پرش به محتوا

كربلاء في الأرشيف العثماني: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'ديگري' به 'ديگری'
جز (جایگزینی متن - 'بسياري' به 'بسیاری')
جز (جایگزینی متن - 'ديگري' به 'ديگری')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۱: خط ۵۱:
2- اماكن مقدس موجود در كربلا و تطورات تاریخی ضريح‌هاي موجود در اين مكان‌ها و توصيفات و تزئنات به كار رفته در آنها و مساحت ضريح‌ها در ابتدا ذكر شده است. در ادامه تعميرات صحن‌هاي مقدس در نجف و كربلا مورد مطالعه قرار گرفته است. پيگيرى‌هاي ايران در رابطه با بازسازی‌ها و مخالفت دولت عثماني از مطالب جالب توجه است. در ادامه چگونگی اداره ضرائح و هداياي فراواني كه در آنها ريخته مى‌شد و نيز موقوفات و اشياء و كتب موجود در خزائن حرم [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به تفصيل ذكر شده است.
2- اماكن مقدس موجود در كربلا و تطورات تاریخی ضريح‌هاي موجود در اين مكان‌ها و توصيفات و تزئنات به كار رفته در آنها و مساحت ضريح‌ها در ابتدا ذكر شده است. در ادامه تعميرات صحن‌هاي مقدس در نجف و كربلا مورد مطالعه قرار گرفته است. پيگيرى‌هاي ايران در رابطه با بازسازی‌ها و مخالفت دولت عثماني از مطالب جالب توجه است. در ادامه چگونگی اداره ضرائح و هداياي فراواني كه در آنها ريخته مى‌شد و نيز موقوفات و اشياء و كتب موجود در خزائن حرم [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به تفصيل ذكر شده است.


3- در بخش‌هاي مختلف اين فصل ارتباطات عثماني - ايراني در عراق و اطراف آن و مشكلات سیاسی ايجاد شده و نيز تأثيرات حادثه كربلا بر اين ارتباطات كه منجر به جنگ ايران عليه عثماني و در پايان معاهده ارز روم در سال 1847م گرديد، مورد مطالعه قرار گرفته است. ضعف دولت عثماني كه روز به روز رو به ازدياد بود، سبب تضعيف روابط مركز با مناطق ديگر مى‌گرديد، لذا تصميم به وحدت كربلا با مركز از خلال روابط گرفت. در اين جهت ورود دول اروپايي در منطقه را محدود نمود. سياست جديدي كه در كربلا پيش گرفت، در تنگنا قرار دادن ايران بود تا بدين ترتيب روابط ايران با كربلا را تقليل دهد. ايران نيز مشكلات ديگري را با دولت عثماني طرح كرده و يك جنگ ديپلوماسي را با عثماني آغاز نمود. اين جنگ يك نوع مواجهه با انگليس نيز - كه به سبب مشكله هرات در جنگ دائمي با ايران بود - به شمار مى‌آمد. ايران كه از رويارويي انفرادي با عثماني ناتوان بود، روسيه را به سوي خود جذب نمود. در نتيجه، جنگ ديپلوماسي در زمين ارز روم در طول سال‌هاي 1843 الي 1847م بين انگليس و عثماني از يك سو و روسيه و ايران از سوي ديگر درگرفت و از آن جا كه هيچ يك از طرفين نزاع به پيروزي نائل نشد، درگيرى‌هاي عثماني- ايراني برای سال‌هاي طولاني ادامه يافت.
3- در بخش‌هاي مختلف اين فصل ارتباطات عثماني - ايراني در عراق و اطراف آن و مشكلات سیاسی ايجاد شده و نيز تأثيرات حادثه كربلا بر اين ارتباطات كه منجر به جنگ ايران عليه عثماني و در پايان معاهده ارز روم در سال 1847م گرديد، مورد مطالعه قرار گرفته است. ضعف دولت عثماني كه روز به روز رو به ازدياد بود، سبب تضعيف روابط مركز با مناطق ديگر مى‌گرديد، لذا تصميم به وحدت كربلا با مركز از خلال روابط گرفت. در اين جهت ورود دول اروپايي در منطقه را محدود نمود. سياست جديدي كه در كربلا پيش گرفت، در تنگنا قرار دادن ايران بود تا بدين ترتيب روابط ايران با كربلا را تقليل دهد. ايران نيز مشكلات ديگری را با دولت عثماني طرح كرده و يك جنگ ديپلوماسي را با عثماني آغاز نمود. اين جنگ يك نوع مواجهه با انگليس نيز - كه به سبب مشكله هرات در جنگ دائمي با ايران بود - به شمار مى‌آمد. ايران كه از رويارويي انفرادي با عثماني ناتوان بود، روسيه را به سوي خود جذب نمود. در نتيجه، جنگ ديپلوماسي در زمين ارز روم در طول سال‌هاي 1843 الي 1847م بين انگليس و عثماني از يك سو و روسيه و ايران از سوي ديگر درگرفت و از آن جا كه هيچ يك از طرفين نزاع به پيروزي نائل نشد، درگيرى‌هاي عثماني- ايراني برای سال‌هاي طولاني ادامه يافت.


4- پس از امضاي معاهده أرز روم در سال 1847م نيز نزاع بين دولت عثماني و ايران بر مسأله بسط نفوذ بر كربلا آغاز گرديد. سياست ويژه عثماني در احترام به علماي كربلا و تجليل از خاندان اهل‌بيت(ع) بهترين راه برای گسترش نفوذ در اين شهر بود. در اين زمان دولت عثماني اهتمام خاصی به عتبات عاليات نمود؛ اما برای ممانعت از گسترش انتشار مذهب شيعي توسط زوار و تجار ايراني سياست سخت‌گيري در اماكني را كه آنها از آن گذر مى‌كردند، پيش گرفت. از ديگر مواردي كه به عنوان يك سلاح در طول سال‌هاي طولاني برضد ايران به كار گرفته شد، امراء و اسراء اخراجي ايراني بود كه اقامت آنها در كربلا تسهيل شد تا دولت هر زمان كه مايل بود، از اين قواي سري برضد حكومت ايران استفاده كند.
4- پس از امضاي معاهده أرز روم در سال 1847م نيز نزاع بين دولت عثماني و ايران بر مسأله بسط نفوذ بر كربلا آغاز گرديد. سياست ويژه عثماني در احترام به علماي كربلا و تجليل از خاندان اهل‌بيت(ع) بهترين راه برای گسترش نفوذ در اين شهر بود. در اين زمان دولت عثماني اهتمام خاصی به عتبات عاليات نمود؛ اما برای ممانعت از گسترش انتشار مذهب شيعي توسط زوار و تجار ايراني سياست سخت‌گيري در اماكني را كه آنها از آن گذر مى‌كردند، پيش گرفت. از ديگر مواردي كه به عنوان يك سلاح در طول سال‌هاي طولاني برضد ايران به كار گرفته شد، امراء و اسراء اخراجي ايراني بود كه اقامت آنها در كربلا تسهيل شد تا دولت هر زمان كه مايل بود، از اين قواي سري برضد حكومت ايران استفاده كند.
خط ۵۷: خط ۵۷:
5- مهم‌ترين اصلاحات اداري در عهد مدحت پاشا انجام گرفت. او زمينه آسايش شیعیان - به عنوان عنصر اساسي منطقه - و ايرانياني را كه به منطقه سفر مى‌كردند، فراهم آورد. خطوط ارتباطي و وسايل نقليه دريايي و خشكي را تدارکديد. همچنين اصلاحات مالي و عقود ويژه‌اي را وضع نمود تا ايرانيان احساس مساوات كنند.
5- مهم‌ترين اصلاحات اداري در عهد مدحت پاشا انجام گرفت. او زمينه آسايش شیعیان - به عنوان عنصر اساسي منطقه - و ايرانياني را كه به منطقه سفر مى‌كردند، فراهم آورد. خطوط ارتباطي و وسايل نقليه دريايي و خشكي را تدارکديد. همچنين اصلاحات مالي و عقود ويژه‌اي را وضع نمود تا ايرانيان احساس مساوات كنند.


از مطالب قابل توجه در اين كتاب گزارشاتي است كه از برنامه‌ريزي بيگانگان به طرق مختلف برای سلطه بر مناطق شيعه نشين حكايت مى‌كند. البته برداشت‌ها و تحليل‌هاي نویسنده - كه برخواسته از ديد مادي اوست - با لغزش‌هايي همراه است كه از جمله مى‌توان به ديدگاه او درباره علماي كربلا اشاره نمود. در صفحه 353 چنين مى‌خوانيم: «انگليس كه به اهميت كربلا و تأثيرگذاري علما به عنوان برجسته‌ترين طبقه در كربلا به خوبی واقف بود، به وصول وجوهات خمس و زكات و مساعدت‌هاي ديگري از سوي هند به علماء كربلا و نجف برای بسط نفوذش در مناطق تلاش مى‌كرد... اموال بسیاری زيادي در دست علماي كربلا جمع شده بود و لكن بسیاری از علماي اين شهر به تقسيم نمودن ثروت كربلا با علما و مردم ايران رغبتي نداشتند».
از مطالب قابل توجه در اين كتاب گزارشاتي است كه از برنامه‌ريزي بيگانگان به طرق مختلف برای سلطه بر مناطق شيعه نشين حكايت مى‌كند. البته برداشت‌ها و تحليل‌هاي نویسنده - كه برخواسته از ديد مادي اوست - با لغزش‌هايي همراه است كه از جمله مى‌توان به ديدگاه او درباره علماي كربلا اشاره نمود. در صفحه 353 چنين مى‌خوانيم: «انگليس كه به اهميت كربلا و تأثيرگذاري علما به عنوان برجسته‌ترين طبقه در كربلا به خوبی واقف بود، به وصول وجوهات خمس و زكات و مساعدت‌هاي ديگری از سوي هند به علماء كربلا و نجف برای بسط نفوذش در مناطق تلاش مى‌كرد... اموال بسیاری زيادي در دست علماي كربلا جمع شده بود و لكن بسیاری از علماي اين شهر به تقسيم نمودن ثروت كربلا با علما و مردم ايران رغبتي نداشتند».


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۵۳٬۳۲۷

ویرایش