پرش به محتوا

موعود ادیان: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =پاسخ به شبهاتی پیرامون امام زمان(عج)
| عنوان‌های دیگر =پاسخ به شبهاتی پیرامون امام زمان(عج)
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[منتظری، حسینعلی]] (نويسنده)
[[منتظری، حسینعلی]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏224‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏8‎‏م‎‏8
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏224‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏8‎‏م‎‏8
خط ۲۸: خط ۲۸:
كتاب مشتمل بر دو مقدمه و دوازده فصل است. در هر بخش ابتدا يك شبهه مطرح و سپس به آن پاسخ داده شده است.
كتاب مشتمل بر دو مقدمه و دوازده فصل است. در هر بخش ابتدا يك شبهه مطرح و سپس به آن پاسخ داده شده است.


نويسنده جزوه مذكور، ابتدا مقدمه‌اى تحت عنوان «ترديد در فرضيه امام زمان و تفاوت بزرگ آن با مهدى موعود» آورده است. همچنين با استناد به بعضى از كتب يهود، شباهت‌هايى را بين مسيح مزعوم يهود و امام زمان شيعه ارائه داده و نتيجه مى‌گيرد كه ريشه اعتقاد به امام زمان شیعیان، همان نوشته‌هاى يهود مى‌باشد.
نویسنده جزوه مذكور، ابتدا مقدمه‌اى تحت عنوان «ترديد در فرضيه امام زمان و تفاوت بزرگ آن با مهدى موعود» آورده است. همچنين با استناد به بعضى از كتب يهود، شباهت‌هايى را بين مسيح مزعوم يهود و امام زمان شيعه ارائه داده و نتيجه مى‌گيرد كه ريشه اعتقاد به امام زمان شیعیان، همان نوشته‌هاى يهود مى‌باشد.


نويسنده در اين جزوه حدود سى شبهه در مورد حضرت مهدى(عج) و نيز ساير ائمه معصومين(ع) مطرح كرده كه مؤلف بعد از نقد و بررسى به آن‌ها پاسخ متقن و مستدل داده است.
نویسنده در اين جزوه حدود سى شبهه در مورد حضرت مهدى(عج) و نيز ساير ائمه معصومين(ع) مطرح كرده كه مؤلف بعد از نقد و بررسى به آن‌ها پاسخ متقن و مستدل داده است.


نويسنده جزوه مورد نقد، خود را منتسب به اهل‌سنت كرده است ولى با اندك تأمل در نوشته او و مصادرى كه از آنها استفاده كرده، چنين به دست مى‌آيد كه وى متمايل به فرقه وهابيت بوده و عمده منابع و مآخذ خود را از آنها گرفته است.با اين همه، در اين كتاب، استناد در مسائل مربوط به امام زمان(عج) بيشتر به كتاب‌ها و مصادر روايى و تفسيرى اهل‌سنت معطوف گشته است.
نویسنده جزوه مورد نقد، خود را منتسب به اهل‌سنت كرده است ولى با اندك تأمل در نوشته او و مصادرى كه از آنها استفاده كرده، چنين به دست مى‌آيد كه وى متمايل به فرقه وهابيت بوده و عمده منابع و مآخذ خود را از آنها گرفته است.با اين همه، در اين كتاب، استناد در مسائل مربوط به امام زمان(عج) بيشتر به كتاب‌ها و مصادر روايى و تفسيرى اهل‌سنت معطوف گشته است.


در نقل روايات طولانى كه مشتمل بر مطالب گوناگونى بوده، سعى شده است به طور اختصار به همان قسمت مورد نظر و محل استشهاد اكتفا شود.
در نقل روايات طولانى كه مشتمل بر مطالب گوناگونى بوده، سعى شده است به طور اختصار به همان قسمت مورد نظر و محل استشهاد اكتفا شود.
خط ۴۵: خط ۴۵:
2- حجيت عترت پيامبر(ص) بر اساس احاديث نبوى؛ كه اين روايات در سه بخش بيان شده است: روايات دال بر وجود دوازده وصى براى پيامبر(ص)؛ روايات متواترى كه از طريق اهل‌سنت درباره علوم، فضائل و ساير كمالات ائمه(ع) به تعابير گوناگون نقل شده و تصريح پيامبر(ص) بر نام ائمه(ع).
2- حجيت عترت پيامبر(ص) بر اساس احاديث نبوى؛ كه اين روايات در سه بخش بيان شده است: روايات دال بر وجود دوازده وصى براى پيامبر(ص)؛ روايات متواترى كه از طريق اهل‌سنت درباره علوم، فضائل و ساير كمالات ائمه(ع) به تعابير گوناگون نقل شده و تصريح پيامبر(ص) بر نام ائمه(ع).


مؤلف در پايان اين فصل، چنين نتيجه مى‌گيرد كه براساس سنت پيامبر(ص)، عترت آن حضرت نيز در كنار قرآن حجت است و به نظر ايشان، نويسنده جزوه، از آن گروه قليلى از اهل‌سنت هستند كه با سنت و عترت پيامبر(ص) عناد و دشمنى دارند.فصل دوم، درپى اثبات اين امر است كه بسيارى از معارف دينى در قرآن ذكر نشده و لزومى هم به ذكر آن نيست، بنابراين، طرح نام حضرت مهدى(ع) در كلام پيامبر(ص) كافى بوده و لزومى نداشته است كه نامى از آن حضرت در قرآن برده شود. با اين حال، مؤلف آياتى از قرآن كه از ديدگاه اهل‌سنت بر حضرت مهدى(عج) تطبيق دارد را مطرح كرده و تفاوت آن با تحريف و تأويل را به خوبى بيان مى‌كند.
مؤلف در پايان اين فصل، چنين نتيجه مى‌گيرد كه براساس سنت پيامبر(ص)، عترت آن حضرت نيز در كنار قرآن حجت است و به نظر ايشان، نویسنده جزوه، از آن گروه قليلى از اهل‌سنت هستند كه با سنت و عترت پيامبر(ص) عناد و دشمنى دارند.فصل دوم، درپى اثبات اين امر است كه بسيارى از معارف دينى در قرآن ذكر نشده و لزومى هم به ذكر آن نيست، بنابراين، طرح نام حضرت مهدى(ع) در كلام پيامبر(ص) كافى بوده و لزومى نداشته است كه نامى از آن حضرت در قرآن برده شود. با اين حال، مؤلف آياتى از قرآن كه از ديدگاه اهل‌سنت بر حضرت مهدى(عج) تطبيق دارد را مطرح كرده و تفاوت آن با تحريف و تأويل را به خوبى بيان مى‌كند.


نويسنده جزوه، در بخشى از نوشته خود روايات موجود درباره حضرت مهدى(ع) را «اخبار آحاد» ناميده و چنين ادعا كرده كه آنچه راجع به مهدى موعود(ع) آمده است، هيچ ارتباطى با امام زمان مزعوم شيعه ندارد بلكه راجع به مصلحى است كه از ذريه پيامبر(ص) خواهد بود كه به دين رسول اكرم(ص) عمل خواهد كرد نه اينكه دين تازه بياورد آنچنان كه كتب اماميه مدعى آن است.
نویسنده جزوه، در بخشى از نوشته خود روايات موجود درباره حضرت مهدى(ع) را «اخبار آحاد» ناميده و چنين ادعا كرده كه آنچه راجع به مهدى موعود(ع) آمده است، هيچ ارتباطى با امام زمان مزعوم شيعه ندارد بلكه راجع به مصلحى است كه از ذريه پيامبر(ص) خواهد بود كه به دين رسول اكرم(ص) عمل خواهد كرد نه اينكه دين تازه بياورد آنچنان كه كتب اماميه مدعى آن است.


مؤلف پاسخ اين توهم را در فصل سوم در سه بخش ارائه كرده است:
مؤلف پاسخ اين توهم را در فصل سوم در سه بخش ارائه كرده است:
خط ۵۷: خط ۵۷:
3- اشاره به حضرت مهدى(ع) در صيحح مسلم.
3- اشاره به حضرت مهدى(ع) در صيحح مسلم.


نويسنده جزوه، در بخش ديگرى ادعا كرده است كه امام زمان ساختگى شيعه، دين جديد و كتاب جديدى غير از قرآن مى‌آورد.
نویسنده جزوه، در بخش ديگرى ادعا كرده است كه امام زمان ساختگى شيعه، دين جديد و كتاب جديدى غير از قرآن مى‌آورد.


مؤلف به دو دليل اين ادعا را بى‌اساس مى‌داند:
مؤلف به دو دليل اين ادعا را بى‌اساس مى‌داند:
خط ۶۷: خط ۶۷:
در اين بخش روايتى كه به غربت اسلام در آخرالزمان اشاره دارد نقل شده و بعد از بررسى سندى آن اثبات مى‌شود كه اين روايت به شيعه اختصاص ندارد و مراد از «كتاب جديد، امر جديد و قضاء جديد» دينى جديد و كتابى غير از قرآن نيست؛ بلكه مقصود، همان تبيين جديد و بازسازى احكام و معارف توحيدى و حقايق تحريف شده و يا ناگفته‌ها، تأويلات و تفاسير مربوط به بطون قرآن است.
در اين بخش روايتى كه به غربت اسلام در آخرالزمان اشاره دارد نقل شده و بعد از بررسى سندى آن اثبات مى‌شود كه اين روايت به شيعه اختصاص ندارد و مراد از «كتاب جديد، امر جديد و قضاء جديد» دينى جديد و كتابى غير از قرآن نيست؛ بلكه مقصود، همان تبيين جديد و بازسازى احكام و معارف توحيدى و حقايق تحريف شده و يا ناگفته‌ها، تأويلات و تفاسير مربوط به بطون قرآن است.


فصل پنجم، به چند تفاوتى كه نويسنده جزوه بين مهدى موعود و امام زمان شيعه ادعا كرده اشاره دارد و به نقد و جواب آنها پرداخته است.
فصل پنجم، به چند تفاوتى كه نویسنده جزوه بين مهدى موعود و امام زمان شيعه ادعا كرده اشاره دارد و به نقد و جواب آنها پرداخته است.


از جمله تفاوت‌هاى ذكر شده در اين بخش، اين است كه ادعا شده مهدى راستين به كتاب خدا و سنت رسول‌الله(ص) عمل مى‌كند در حالى كه امام زمان شيعه به حكم داود(ع).
از جمله تفاوت‌هاى ذكر شده در اين بخش، اين است كه ادعا شده مهدى راستين به كتاب خدا و سنت رسول‌الله(ص) عمل مى‌كند در حالى كه امام زمان شيعه به حكم داود(ع).
خط ۷۹: خط ۷۹:
3- احكام ويژه زمان ظهور حضرت مهدى(عج).
3- احكام ويژه زمان ظهور حضرت مهدى(عج).


فصل ششم: نويسنده جزوه به بيان تشابهات رفتار و كردار مسيح مزعوم يهود و امام زمان اماميه پرداخته و به زعم خود چنين نتيجه‌گيرى مى‌كند كه از تشابه آنچه در كتب يهود در مورد مسيح مزعوم ذكر شده و آنچه در كتب اماميه براى امام زمان نقل كرده‌اند مطمئن مى‌شويم كه هر دو يك منشأ داشته و آن روحانیت يهود و شيعه مى‌باشند؛ برخى از اين شباهت‌ها از اين قرار است:
فصل ششم: نویسنده جزوه به بيان تشابهات رفتار و كردار مسيح مزعوم يهود و امام زمان اماميه پرداخته و به زعم خود چنين نتيجه‌گيرى مى‌كند كه از تشابه آنچه در كتب يهود در مورد مسيح مزعوم ذكر شده و آنچه در كتب اماميه براى امام زمان نقل كرده‌اند مطمئن مى‌شويم كه هر دو يك منشأ داشته و آن روحانیت يهود و شيعه مى‌باشند؛ برخى از اين شباهت‌ها از اين قرار است:


1- جمع نمودن يهوديان در بيت‌المقدس توسط مسيح و شیعیان در كوفه توسط امام زمان.
1- جمع نمودن يهوديان در بيت‌المقدس توسط مسيح و شیعیان در كوفه توسط امام زمان.
خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
3- رابطه ائمه(ع) با قيام كنندگان عليه ستمگران.
3- رابطه ائمه(ع) با قيام كنندگان عليه ستمگران.


فصل دوازدهم: نويسنده جزوه در ضمن نوشته خود امورى را كه در بعضى از كتب شيعه در مورد شرايط و اوصاف امام ذكر شده به عنوان تمسخر و استهزاء نقل كرده و بدون ارائه دليلى بر بطلان آنها، نوشته خود را تمام كرده است. از جمله تعيين وصى توسط هر امام، انحصار امامت در فرزند بزرگتر، غسل امام فقط توسط امام از جمله امورى كه تبيين شده است.
فصل دوازدهم: نویسنده جزوه در ضمن نوشته خود امورى را كه در بعضى از كتب شيعه در مورد شرايط و اوصاف امام ذكر شده به عنوان تمسخر و استهزاء نقل كرده و بدون ارائه دليلى بر بطلان آنها، نوشته خود را تمام كرده است. از جمله تعيين وصى توسط هر امام، انحصار امامت در فرزند بزرگتر، غسل امام فقط توسط امام از جمله امورى كه تبيين شده است.


متن كامل سؤال‌هاى دكتر اميد در رابطه با امام زمان(ع) همراه با پاسخ آيت‌الله منتظرى به عنوان ضميمه اول آمده است.
متن كامل سؤال‌هاى دكتر اميد در رابطه با امام زمان(ع) همراه با پاسخ آيت‌الله منتظرى به عنوان ضميمه اول آمده است.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش