۶۱٬۱۸۹
ویرایش
مکتب اجتهادی آیةالله بروجردی قدس‌سره: تفاوت میان نسخه‌ها
مکتب اجتهادی آیةالله بروجردی قدس‌سره (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۲۶
، ۱۲ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[اخوان صراف، زهرا]] ( | [[اخوان صراف، زهرا]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 153/5 /ب4الف3 | | کد کنگره =BP 153/5 /ب4الف3 | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، مشتمل بر مقدمه | كتاب، مشتمل بر مقدمه نویسنده، چهار فصل و يك خاتمه است. هر فصل از بخش‌ها و زيربخش‌هاى متعددى تشكيل شده است. | ||
در تأليف اين اثر از تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] و تحقيقاتى كه بعضى از دانشمندان معاصر با تمركز بر شمار محدودى از آثار وى انجام داده‌اند و نيز برخى تقريرات چاپ‌نشده درس ايشان و تعليقات و مقدمات ارزشمندش بر پاره‌اى كتاب‌ها منبع عمده اثر حاضر بوده است. همچنين شمار عمده‌اى از كتاب‌هاى متداول و معتبر رجال و حديث و اصول و فقه نيز مورد استفاده واقع شده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref> | در تأليف اين اثر از تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] و تحقيقاتى كه بعضى از دانشمندان معاصر با تمركز بر شمار محدودى از آثار وى انجام داده‌اند و نيز برخى تقريرات چاپ‌نشده درس ايشان و تعليقات و مقدمات ارزشمندش بر پاره‌اى كتاب‌ها منبع عمده اثر حاضر بوده است. همچنين شمار عمده‌اى از كتاب‌هاى متداول و معتبر رجال و حديث و اصول و فقه نيز مورد استفاده واقع شده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
نویسنده در مقدمه، دليل استفاده از عنوان «مكتب» در تبيين شيوه اجتهادى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] را چنين توضيح مى‌دهد: «تا كليه مختصات اين شيوه با عنوان مكتب تدوين نشود عيب و حسنش آن‌چنان كه بايد آشكار نمى‌شود تا با عبور از محك نقد و ارزيابى، توصيه يا تنقيح يا تكميل شود»<ref>ر.ک: مقدمه، ص17-16</ref> | |||
وى همچنين پيشينه نگارش آثار پيرامون شخصيت [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] را اندك مى‌داند: «درباره [[بروجردی، حسین|سيد بروجردى]] به‌طور خاص با وجود همه تمجيد و ستايشى كه در مورد او بر سر زبان‌هاست، آنچه به‌صورت تك‌نگارى يا در قالب آثارى به‌منظور بزرگداشت او فراهم آمده از حد زندگى‌نامه و حداكثر اشاره‌اى به بعضى شاخصه‌هاى درسش فراتر نمى‌رود»<ref>ر.ک: همان، ص17</ref> در انتهاى مقدمه، زندگى و خدمات [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] ذكر شده است. | وى همچنين پيشينه نگارش آثار پيرامون شخصيت [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] را اندك مى‌داند: «درباره [[بروجردی، حسین|سيد بروجردى]] به‌طور خاص با وجود همه تمجيد و ستايشى كه در مورد او بر سر زبان‌هاست، آنچه به‌صورت تك‌نگارى يا در قالب آثارى به‌منظور بزرگداشت او فراهم آمده از حد زندگى‌نامه و حداكثر اشاره‌اى به بعضى شاخصه‌هاى درسش فراتر نمى‌رود»<ref>ر.ک: همان، ص17</ref> در انتهاى مقدمه، زندگى و خدمات [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] ذكر شده است. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
در محور سوم نيز مثل پذيرش اصل روايت، سيد معيارهاى نظرى ويژه دارد و در تطبيق از فنون خاصى بهره مى‌گيرد<ref>همان، ص164</ref> | در محور سوم نيز مثل پذيرش اصل روايت، سيد معيارهاى نظرى ويژه دارد و در تطبيق از فنون خاصى بهره مى‌گيرد<ref>همان، ص164</ref> | ||
در انتهاى اين فصل از كتاب، دو اثر «جامع الأحاديث» و «الأحاديث المقلوبة» مورد بررسى قرار گرفته‌اند. | در انتهاى اين فصل از كتاب، دو اثر «جامع الأحاديث» و «الأحاديث المقلوبة» مورد بررسى قرار گرفته‌اند. نویسنده كاستى‌هاى كتاب [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] و مزاياى جامع الأحاديث را برشمرده و در انتها درباره علت اينكه جامع الأحاديث نتوانست جاى وسائل را بگيرد، مى‌نويسد: «اما علت اينكه جامع الأحاديث در جامعه فقهى جا نيفتاد و نتوانست جاى [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] را بگيرد بدان سبب بود كه اولاً، مؤلفان نتوانستند تمام مشكلات [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]] را جبران كنند؛ ثانياً وسائل به ترتيب شرايع بود، اما جامع الأحاديث به ترتيب رايج كتب فقهى نبود»<ref>ر.ک: همان، ص245</ref> الأحاديث المقلوبة نيز از جمله آثار ماندگار [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] مشتمل بر افادات سودمندى در طبقات و رجال و متون مى‌باشد<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
در فصل سوم كتاب، مكتب رجالى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] در دو بخش «مبانى و ديدگاه‌ها» و «خدمات و ابتكارات» سامان يافته است. از نظر ايشان براى فقيه و دين‌شناس، تقليد در رجال شايسته نيست. آنچه وى در اين حوزه مى‌پسندد دقت نظر و اجتهاد شخصى است. وى درباره مصادر دانش رجال، سخن بسيار دارد. در توثيق و تضعيف، افاداتى مبناساز و ديده‌گشا عرضه كرده است. امر طبقات را سامان داده و در به‌كارگيرى آن در معالجات سندى، گشاده‌دستى كرده است و جوامع روايى و كتب اوليه را از منظرى ويژه مى‌نگرد<ref>ر.ک: همان، ص250</ref> | در فصل سوم كتاب، مكتب رجالى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] در دو بخش «مبانى و ديدگاه‌ها» و «خدمات و ابتكارات» سامان يافته است. از نظر ايشان براى فقيه و دين‌شناس، تقليد در رجال شايسته نيست. آنچه وى در اين حوزه مى‌پسندد دقت نظر و اجتهاد شخصى است. وى درباره مصادر دانش رجال، سخن بسيار دارد. در توثيق و تضعيف، افاداتى مبناساز و ديده‌گشا عرضه كرده است. امر طبقات را سامان داده و در به‌كارگيرى آن در معالجات سندى، گشاده‌دستى كرده است و جوامع روايى و كتب اوليه را از منظرى ويژه مى‌نگرد<ref>ر.ک: همان، ص250</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در بخش خدمات و ابتكارات، توسعه منابع از مهم‌ترين و اثرگذارترين كارهاى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] دانسته شده است. وى به منابع روايى ما «اصول متلقات» يا «متون فقهى اوليه» را افزود؛ چون معتقد بود همه آنچه از معصومان(ع) صادر شده است، در جوامع روايى موجود نيست<ref>ر.ک: همان، ص292</ref> | در بخش خدمات و ابتكارات، توسعه منابع از مهم‌ترين و اثرگذارترين كارهاى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] دانسته شده است. وى به منابع روايى ما «اصول متلقات» يا «متون فقهى اوليه» را افزود؛ چون معتقد بود همه آنچه از معصومان(ع) صادر شده است، در جوامع روايى موجود نيست<ref>ر.ک: همان، ص292</ref> | ||
در فصل چهارم كتاب، مكتب فقهى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] بررسى شده است. | در فصل چهارم كتاب، مكتب فقهى [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] بررسى شده است. نویسنده در ابتداى اين فصل با اشاره به اينكه بخش عمده‌اى از مباحثى كه در اين فصل بايد عرضه كرد، در سه فصل پيشين گذشت و شواهد كافى ارائه شد. چنين مى‌نويسد: «بررسى جداگانه برخى عناصر دخيل در روند فقاهت از نظر او و پاره‌اى مبانى خاص متحول‌كننده فقه و توجه به روش‌ها و ترتيب ابداعى او در اجتهاد، مى‌تواند در مجموع، مكتب اجتهادى آن بزرگوار را تصوير كند»<ref>ر.ک: همان، ص343</ref> | ||
نویسنده سپس منابع مورد استفاده را عبارت از حاشيه‌هاى سيد بر «العروة الوثقى»، مجموعه‌هاى تقريرات درس وى؛ يعنى «نهاية التقرير»، «تقريرات ثلاث»، «بدر الزاهر»، «تقرير بحث سيد البروجردي»، «زبدة المقال» و «تبيان الصلوة» و... مى‌داند. وى تأكيد مى‌كند كه «بناى نوشتار بر روش‌شناسى است وگرنه گردآورى و بررسى آرا و به‌ويژه شذوذ ايشان مثل جواز نكاح كتابى، نيازمند نوشتارى مستقل است»<ref>همان، ص343</ref> | |||
در بخشى از خاتمه كتاب مى‌خوانيم: «در اين رساله، تلاش بر اين بوده است كه در عين امانت‌دارى در عرضه ديدگاه‌ها، در اغلب موضوعات پس از شفاف كردن زمينه‌ها، مبحث مورد نظر به‌طور تطبيقى با ساير مبانى و روش‌ها فهم و بررسى شود و در مواردى ارزيابى و نقد گردد<ref>خاتمه، ص386</ref> | در بخشى از خاتمه كتاب مى‌خوانيم: «در اين رساله، تلاش بر اين بوده است كه در عين امانت‌دارى در عرضه ديدگاه‌ها، در اغلب موضوعات پس از شفاف كردن زمينه‌ها، مبحث مورد نظر به‌طور تطبيقى با ساير مبانى و روش‌ها فهم و بررسى شود و در مواردى ارزيابى و نقد گردد<ref>خاتمه، ص386</ref> | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
فهرست مطالب در ابتدا و كتاب‌نامه و نمايه واژه‌ها در انتهاى كتاب ذكر شده است. آدرس مطالب و برخى توضيحات | فهرست مطالب در ابتدا و كتاب‌نامه و نمايه واژه‌ها در انتهاى كتاب ذكر شده است. آدرس مطالب و برخى توضيحات نویسنده در پاورقى‌هاى كتاب ذكر شده است. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||