۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عجائب الهند بره و بحره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'سبک ى ' به 'سبکى') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[لیت، پیتر انتونی واندر]] (محقق) | [[لیت، پیتر انتونی واندر]] (محقق) | ||
[[رامهرمزی، بزرگ بن شهریار]] ( | [[رامهرمزی، بزرگ بن شهریار]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =DS 410 /ر2 ع30497* | | کد کنگره =DS 410 /ر2 ع30497* | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''عجائب الهند بره و بحره'''، تأليف [[رامهرمزی، بزرگ بن شهریار|بزرگ بن شهريار ناخداى رامهرمزى]] است كه بنا بر مندرجات كتاب، در اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجرى مى‌زيسته است. بيشتر آنچه در كتاب آمده حكايت‌هايى است كه مؤلف از كسانى شنيده و نقل كرده و بسيارى از آنها قابل قبول به نظر نمى‌رسد؛ با وجود اين، در تضاعيف كتاب اطلاعات گران‌بهايى درباره دنياى قابل كشتى‌رانى آن روز و اسامى شهرها و جزاير و آداب و عادات مردمان مختلف ديده مى‌شود. | '''عجائب الهند بره و بحره'''، تأليف [[رامهرمزی، بزرگ بن شهریار|بزرگ بن شهريار ناخداى رامهرمزى]] است كه بنا بر مندرجات كتاب، در اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجرى مى‌زيسته است. بيشتر آنچه در كتاب آمده حكايت‌هايى است كه مؤلف از كسانى شنيده و نقل كرده و بسيارى از آنها قابل قبول به نظر نمى‌رسد؛ با وجود اين، در تضاعيف كتاب اطلاعات گران‌بهايى درباره دنياى قابل كشتى‌رانى آن روز و اسامى شهرها و جزاير و آداب و عادات مردمان مختلف ديده مى‌شود. | ||
علت نام‌گذارى كتاب به اين نام توسط | علت نام‌گذارى كتاب به اين نام توسط نویسنده، به اين دليل بوده كه وى معتقد است كه خداوند همه شگفتى‌هاى جهان را به 10 بخش تقسيم كرده و 9 بخش آن را به مشرق دنيا بخشيده و از ميان آنها نيز 8 بخش را مخصوص سرزمين چين و هند نموده است. | ||
برخى از پژوهش‌گران ايرانى مى‌گويند: كتاب «عجائب الهند»، در اصل به زبان فارسى بوده و بعدها به زبان عربى ترجمه شده است و اصل فارسى آن از بين رفته است. | برخى از پژوهش‌گران ايرانى مى‌گويند: كتاب «عجائب الهند»، در اصل به زبان فارسى بوده و بعدها به زبان عربى ترجمه شده است و اصل فارسى آن از بين رفته است. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب، شامل 136 داستان با مضامين عجيب و غريب است كه خود | كتاب، شامل 136 داستان با مضامين عجيب و غريب است كه خود نویسنده شخصاً از زبان بازرگانان ايرانى، هندى، عرب و ملاحانى كه در حدود ده قرن پيش، از بين سواحل شرقى آفريقا، ايران و هند تا جنوب چين و ژاپن رفت و آمد داشته‌اند، شنيده است. اين حكايات، از حوادث و اتفاقاتى صحبت مى‌كنند كه اغلب در هندوستان، درياى هند و جزاير آن رخ داده يا مشاهده شده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
بزرگ بن شهريار، علاوه بر گزارش رويدادها و عجايب درياها و كرانه‌هاى سرزمين‌هايى چون آفريقاى شرقى، شبه جزيره عربى، جزاير درياى هند و چين، جاوه، زنگبار و جزيره‌هايى كه امروز ژاپن ناميده مى‌شوند، سال‌هاى وقوع برخى از رويدادها را نيز ذكر مى‌كند. | بزرگ بن شهريار، علاوه بر گزارش رويدادها و عجايب درياها و كرانه‌هاى سرزمين‌هايى چون آفريقاى شرقى، شبه جزيره عربى، جزاير درياى هند و چين، جاوه، زنگبار و جزيره‌هايى كه امروز ژاپن ناميده مى‌شوند، سال‌هاى وقوع برخى از رويدادها را نيز ذكر مى‌كند. | ||
خاورشناس آلمانى، گ. فران، با توجه به سال‌هاى مذكور در كتاب «عجائب الهند»، بر اين باور است كه ناخدا بزرگ، اگر چه نخستين | خاورشناس آلمانى، گ. فران، با توجه به سال‌هاى مذكور در كتاب «عجائب الهند»، بر اين باور است كه ناخدا بزرگ، اگر چه نخستين نویسنده «عجائب الهند» است، ولى پس از او، يك يا چند شخص ديگر داستان‌هايى نو از دريانوردان، بر آن افزوده‌اند و بدين ترتيب وجود همه تاريخ‌هاى مربوط به سال‌هاى قرن چهارم هجرى(دهم ميلادى) توجيه مى‌گردد. | ||
بزرگ بن شهريار، علاوه بر آگاه ساختن خوانندگان از زندگانى دريايى روزگار خود، از اوضاع و احوال سرزمين‌هاى مشرق‌زمين، به‌ويژه هند و چين اطلاعات فراوانى به دست مى‌دهد. | بزرگ بن شهريار، علاوه بر آگاه ساختن خوانندگان از زندگانى دريايى روزگار خود، از اوضاع و احوال سرزمين‌هاى مشرق‌زمين، به‌ويژه هند و چين اطلاعات فراوانى به دست مى‌دهد. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
نام بسيارى از ناخدايان كه در كتاب «عجائب الهند»، ياد شده، فارسى است، زيرا بزرگ بن شهريار خود ايرانى بوده و بسيارى از داستان‌هاى خود را از ميان ناخدايان ايرانى بندر سيراف گردآورى كرده است. | نام بسيارى از ناخدايان كه در كتاب «عجائب الهند»، ياد شده، فارسى است، زيرا بزرگ بن شهريار خود ايرانى بوده و بسيارى از داستان‌هاى خود را از ميان ناخدايان ايرانى بندر سيراف گردآورى كرده است. | ||
در ميان شگفتى‌ها و داستان‌هاى پرگزافه، جزئيات واقعى آنها درست و اصيل به نظر مى‌رسند و اين كتاب، چشم‌انداز نزدیکى از زندگانى دريايى آن زمان به ما مى‌دهد. | در ميان شگفتى‌ها و داستان‌هاى پرگزافه، جزئيات واقعى آنها درست و اصيل به نظر مى‌رسند و اين كتاب، چشم‌انداز نزدیکى از زندگانى دريايى آن زمان به ما مى‌دهد. نویسنده «عجائب الهند»، هنر داستان‌سرايى دارد و كتابش، الهام‌بخش شايسته‌اى براى داستان‌هاى سندباد در الف ليل(هزارويك‌شب) به شمار مى‌رود. | ||
توصيف | توصيف نویسنده، از پديده‌ها و رويدادهاى شگفت‌انگيز، گاه شكل داستانى ماجراجويانه و گاهى شكل نمايشى اخلاقى به خود مى‌گيرد كه با مهارت هنرى فراوان عرضه شده است. با نگرشى اجمالى مى‌توان دريافت كه اين داستان‌ها با سخن‌پردازى هنرمندانه و به سبکىزنده و روان ارائه شده‌اند؛ ازاين‌رو، مى‌توان كتاب بزرگ بن شهريار را يك اثر برجسته ادبى نيز به شمار آورد. | ||
بزرگ بن شهريار، راجع به بادبان‌ها و راجع به سرعت كشتى‌هاى آن زمان كه سرعت عادى آنها ميان دو و چهار ميل دريايى بوده است، نيز اطلاعاتى را ارائه مى‌كند. وى، راجع به بزرگى كشتى‌هاى مسافربرى نيز اطلاعاتى را ثبت نموده، به‌ويژه كه سفرهاى دريايى در آن روزها پر از سختى بوده، اما بزرگ بن شهريار از سه كشتى بسيار بزرگ كه ميانگين 400 نفر را حمل مى‌كردند، ياد مى‌كند و چنين رقمى حتى در بزرگ‌ترين كشتى‌هاى عربى ناممكن بود. | بزرگ بن شهريار، راجع به بادبان‌ها و راجع به سرعت كشتى‌هاى آن زمان كه سرعت عادى آنها ميان دو و چهار ميل دريايى بوده است، نيز اطلاعاتى را ارائه مى‌كند. وى، راجع به بزرگى كشتى‌هاى مسافربرى نيز اطلاعاتى را ثبت نموده، به‌ويژه كه سفرهاى دريايى در آن روزها پر از سختى بوده، اما بزرگ بن شهريار از سه كشتى بسيار بزرگ كه ميانگين 400 نفر را حمل مى‌كردند، ياد مى‌كند و چنين رقمى حتى در بزرگ‌ترين كشتى‌هاى عربى ناممكن بود. | ||