۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سبک‌شناسی اعجاز بلاغی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'سبک ى ' به 'سبکى') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[سیدی، حسین]] (مترجم) | [[سیدی، حسین]] (مترجم) | ||
[[کواز، محمد کریم]] ( | [[کواز، محمد کریم]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 83 /ک9 الف5041 | | کد کنگره =BP 83 /ک9 الف5041 | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
پس از بررسى مفهوم سبک از ديدگاه انديشمندان مسلمان و غربى و پيدايش سبک شناسى مى‌فرمايد: سبک شناسى عهده‌دار بررسى تمام چيزهايى است كه به سبک مربوط مى‌شود و ويژه‌ى سبک ادبى است كه از سال 1882م به معناى بررسى ویژگی‌هاى سبکىپديد آمده است، مهم‌ترين اصلى كه سبک شناسى بر آن تكيه دارد دوگانگى زبان و كلام است كه «سو سور» به خوبى از آن بهره‌بردارى علمى نموده كه در تحليل پديد زبانى به زبان و كلام خود را مى‌نماياند. هر نظريه در باب سبک بر مبناى فرضى روشمندى مبتنى است. البته تعريف واحدى از سبک كه بيانگر مفهوم قابل قبول و يا نظريه‌اى كه پژوهشگر در بررسى آن اجماع داشته باشد وجود ندارد. آنگاه به مؤلفه‌هاى بلاغت عربى پرداخته و اصول پژوهش بلاغى را سه موضوع خبر و انشاء، حقيقت و مجاز، لفظ و معنا معرفى مى‌كند و به بررسى آنها مى‌پردازد. هدف از نگاشته شدن اين بخش را ريشه‌يابى مسائل عمد بلاغت است، لذا مسأله لفظ و معنا را اساس استوارى در ساختمان بلاغت دانسته و به اصل مسأله، شروع آن، پرچمداران و مرادشان مى‌پردازد. | پس از بررسى مفهوم سبک از ديدگاه انديشمندان مسلمان و غربى و پيدايش سبک شناسى مى‌فرمايد: سبک شناسى عهده‌دار بررسى تمام چيزهايى است كه به سبک مربوط مى‌شود و ويژه‌ى سبک ادبى است كه از سال 1882م به معناى بررسى ویژگی‌هاى سبکىپديد آمده است، مهم‌ترين اصلى كه سبک شناسى بر آن تكيه دارد دوگانگى زبان و كلام است كه «سو سور» به خوبى از آن بهره‌بردارى علمى نموده كه در تحليل پديد زبانى به زبان و كلام خود را مى‌نماياند. هر نظريه در باب سبک بر مبناى فرضى روشمندى مبتنى است. البته تعريف واحدى از سبک كه بيانگر مفهوم قابل قبول و يا نظريه‌اى كه پژوهشگر در بررسى آن اجماع داشته باشد وجود ندارد. آنگاه به مؤلفه‌هاى بلاغت عربى پرداخته و اصول پژوهش بلاغى را سه موضوع خبر و انشاء، حقيقت و مجاز، لفظ و معنا معرفى مى‌كند و به بررسى آنها مى‌پردازد. هدف از نگاشته شدن اين بخش را ريشه‌يابى مسائل عمد بلاغت است، لذا مسأله لفظ و معنا را اساس استوارى در ساختمان بلاغت دانسته و به اصل مسأله، شروع آن، پرچمداران و مرادشان مى‌پردازد. | ||
نویسنده مى‌كوشد تا با بررسى جنبه‌هاى تطابق ميان سبک شناسى و بلاغت عربى، مقوله زبان و كلام و انحراف، رابطه ميان سبک و مفاد أشكال اين رابطه را بر علوم بلاغتى تبيين كند. پژوهشهاى سبک شناختى جديد، مقوله‌ى انحراف، در زبان ادبى، را از مقابله بين نظام كلى زبان و كاربرد فردى آن پذيرفته‌اند و رابطه‌ى بين اين دو را به رابطه‌ى بين قواعد رانندگى و خود رانندگى يا بين قواعد موسيقى و تأليف يك قطعه موسيقى خاص تشبيه كرده‌اند. | |||
به نظر ايشان مقايسه ميان بلاغت و سبک شناسى براى بيان گونه‌هاى تطابق پايه و اساس بررسى سبک هاى قرآن مى‌باشد و مقابله آن با سبک بليغان و استخراج مؤلفه‌هاى خوب و زيباى آن دو و سپس مقايسه‌ى آيات قرآن با سخنان نيكوى عرب، برترى قرآن را بر كلام فصيحان، كه ملكه‌ى بيان نزدشان به اوج رسيده و مردم به نيكويى آن اعتراف دارند، مشخص مى نمايد. | به نظر ايشان مقايسه ميان بلاغت و سبک شناسى براى بيان گونه‌هاى تطابق پايه و اساس بررسى سبک هاى قرآن مى‌باشد و مقابله آن با سبک بليغان و استخراج مؤلفه‌هاى خوب و زيباى آن دو و سپس مقايسه‌ى آيات قرآن با سخنان نيكوى عرب، برترى قرآن را بر كلام فصيحان، كه ملكه‌ى بيان نزدشان به اوج رسيده و مردم به نيكويى آن اعتراف دارند، مشخص مى نمايد. | ||