پرش به محتوا

سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
خط ۳: خط ۳:
| عنوان =سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار)
| عنوان =سخنوران آذربایجان (از قطران تا شهریار)
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[دولت آبادی، عزیز]] (نويسنده)
[[دولت آبادی، عزیز]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏PIR‎‏ ‎‏8484‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏س‎‏3‎‏
| کد کنگره =‏PIR‎‏ ‎‏8484‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏9‎‏س‎‏3‎‏
خط ۳۸: خط ۳۸:
مؤلف در پيشگفتار به پيشينه نگارش اين اثر و نيز پاره‌اى از اشتباهات تذكره‌نويسان اشاره كرده و سپس به بيان روشى كه خود در نگارش اين اثر بكار برده پرداخته است. در ادامه، تاريخ و جغرافياى تاريخى آذربايجان (آذربايجان پيش از اسلام، آذربايجان و دين اسلام، شهرهاى آذربايجان تا عصر سلجوقيان، آذربايجان از سلجوقيان به بعد و زبان باستانى مردم آذربايجان) را مورد بررسى قرار داده است.
مؤلف در پيشگفتار به پيشينه نگارش اين اثر و نيز پاره‌اى از اشتباهات تذكره‌نويسان اشاره كرده و سپس به بيان روشى كه خود در نگارش اين اثر بكار برده پرداخته است. در ادامه، تاريخ و جغرافياى تاريخى آذربايجان (آذربايجان پيش از اسلام، آذربايجان و دين اسلام، شهرهاى آذربايجان تا عصر سلجوقيان، آذربايجان از سلجوقيان به بعد و زبان باستانى مردم آذربايجان) را مورد بررسى قرار داده است.


نويسنده در اثر خود، به معرفى 352 تن از اين شاعران و سخنوران، كه 220 تن از آنان متعلق به تبريز هستند، همت گماشته است. در اين اثر از سخنوران و شاعران اردبيل، آذربايجان غربى و آذربايجان شرقى سخن گفته شده است.
نویسنده در اثر خود، به معرفى 352 تن از اين شاعران و سخنوران، كه 220 تن از آنان متعلق به تبريز هستند، همت گماشته است. در اين اثر از سخنوران و شاعران اردبيل، آذربايجان غربى و آذربايجان شرقى سخن گفته شده است.


شيوه مؤلف در نگارش كتاب بدين گونه است كه ابتدا نام سخنور مورد نظر را آورده و پس از آن شرح حال كوتاهى از وى ارائه نموده و چنانچه تأليفاتى داشته، از آن‌ها نيز نام برده و سپس به ذكر نمونه‌اى از اشعار وى پرداخته است. معرفى سخنوران به تخلص و نسبت آنها صورت گرفته و شاعرى كه تخلص نداشته به لقب يا نام معرفى شده است. همچنين قبل از نقل تراجم سخنوران هر محل، به تاريخ و جغرافياى تاريخى و آثار تاريخى استان و شهرستان مربوط اشاره شده است.
شيوه مؤلف در نگارش كتاب بدين گونه است كه ابتدا نام سخنور مورد نظر را آورده و پس از آن شرح حال كوتاهى از وى ارائه نموده و چنانچه تأليفاتى داشته، از آن‌ها نيز نام برده و سپس به ذكر نمونه‌اى از اشعار وى پرداخته است. معرفى سخنوران به تخلص و نسبت آنها صورت گرفته و شاعرى كه تخلص نداشته به لقب يا نام معرفى شده است. همچنين قبل از نقل تراجم سخنوران هر محل، به تاريخ و جغرافياى تاريخى و آثار تاريخى استان و شهرستان مربوط اشاره شده است.


اين اثر در كنار جامعيت و دقت علمى كه در تدوين آن به كار رفته، از منظر روش و شيوه تذكره‌نويسى نيز حائز اهميت است. كسانى كه با تذكره‌هاى مربوط به شعرا سر و كار داشته‌اند، مى‌دانند كه مؤلف ان تذكره‌ها اغلب از رويكرد انتقادى عارى بوده‌اند و هرچه شنيده‌اند و ديده‌اند، بدون اين‌كه سبک و سنگين كنند، در تذكره خود آورده‌اند و در موارد زيادى در مورد چند شاعر عبارات تكرارى و كليشه‌اى ثابتى را به كار برده‌اند. نويسنده در تدوين اين اثر، به روش انتقادى عمل كرده و تا حد توان غث و سمين اين تذكره‌ها را از هم باز شناسانده است.
اين اثر در كنار جامعيت و دقت علمى كه در تدوين آن به كار رفته، از منظر روش و شيوه تذكره‌نويسى نيز حائز اهميت است. كسانى كه با تذكره‌هاى مربوط به شعرا سر و كار داشته‌اند، مى‌دانند كه مؤلف ان تذكره‌ها اغلب از رويكرد انتقادى عارى بوده‌اند و هرچه شنيده‌اند و ديده‌اند، بدون اين‌كه سبک و سنگين كنند، در تذكره خود آورده‌اند و در موارد زيادى در مورد چند شاعر عبارات تكرارى و كليشه‌اى ثابتى را به كار برده‌اند. نویسنده در تدوين اين اثر، به روش انتقادى عمل كرده و تا حد توان غث و سمين اين تذكره‌ها را از هم باز شناسانده است.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش