۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شعبه خراسان]] (محقق) | [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شعبه خراسان]] (محقق) | ||
[[ابنطاووس، احمد بن موسی]] ( | [[ابنطاووس، احمد بن موسی]] (نویسنده) | ||
[[حسینی نیشابوری، محمد]] (محقق) | [[حسینی نیشابوری، محمد]] (محقق) | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''زهرة الرياض و نزهة المرتاض'''، اثر [[ابنطاووس، احمد بن موسی|جمالالدين احمد بن موسى بن طاووس حلى]]، با تحقيق [[حسینی نیشابوری، محمد|سيد محمدحسینى نيشابورى]]، در موضوع اخلاق و عرفان، به زبان عربى مىباشد. | '''زهرة الرياض و نزهة المرتاض'''، اثر [[ابنطاووس، احمد بن موسی|جمالالدين احمد بن موسى بن طاووس حلى]]، با تحقيق [[حسینی نیشابوری، محمد|سيد محمدحسینى نيشابورى]]، در موضوع اخلاق و عرفان، به زبان عربى مىباشد. | ||
مقامات علمى، عرفانى و ادبى | مقامات علمى، عرفانى و ادبى نویسنده اين كتاب، جايگاه فقهى او در ميان فقهاى نامدار شيعه و خاندان آل طاووس و نظرات او در علم رجال، از يكسو و از سويى ديگر، با توجه به شاگردانى كه تربيت نموده و مدح و ثناى بزرگانى از علماى شيعه، همچون: [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، حسن بن داود حلى، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] و سايرين درباره شخصيت وى، بالطبع بيانگر اهميت اين كتاب مىباشد<ref>مقدمه محقق، ص21</ref> | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
اين كتاب، شامل مقدمه مفصلى از محقق كتاب، مقدمه مؤلف، هفت فصل و خاتمهاى كوتاه مىباشد. | اين كتاب، شامل مقدمه مفصلى از محقق كتاب، مقدمه مؤلف، هفت فصل و خاتمهاى كوتاه مىباشد. | ||
كتاب بر اساس ذوق اديبانه و عارفانهى | كتاب بر اساس ذوق اديبانه و عارفانهى نویسنده، از بحث محبت و معرفت خداوند متعال، تا مباحث اخلاقى ديگر، به سبکىاديبانه و نثرى زيبا، مختصر و مفيد، همراه با اشعارى از خود مؤلف و ساير شعراى معروف عرب، نگارش يافته است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
مؤلف در مقدمهاش، پس از حمد و ثناى الهى، شهادت به وحدانيت خداوند و رسالت حضرت محمد(ص)، بهطور مختصر، به چگونگى پيدايش انگيزه نگارش اين اثر و بيان فصول كتاب پرداخته است.<ref>مقدمه مؤلف، ص35</ref> | مؤلف در مقدمهاش، پس از حمد و ثناى الهى، شهادت به وحدانيت خداوند و رسالت حضرت محمد(ص)، بهطور مختصر، به چگونگى پيدايش انگيزه نگارش اين اثر و بيان فصول كتاب پرداخته است.<ref>مقدمه مؤلف، ص35</ref> | ||
نویسنده در «فصل اول» به اين مطلب اشاره نموده كه عارف و سالك الهى، از طريق كسب معارف الهيه، داراى صفاتى مىشود كه او را به محبت خالص پروردگار مىرساند و در اين ميان، معرفت و محبت، دو بال براى پرواز عارف الهى است.<ref>متن كتاب، ص39</ref> | |||
«فصل دوم»، مختص به حب خداوند متعال است. در اين فصل، ويژگىهاى محب و دوستدار خدا، چگونگى محبت وى به محبوب، مشقت و لذت محبت و طريقه ابراز محبت و دوستى بيان شده است.<ref>همان، ص45</ref> | «فصل دوم»، مختص به حب خداوند متعال است. در اين فصل، ويژگىهاى محب و دوستدار خدا، چگونگى محبت وى به محبوب، مشقت و لذت محبت و طريقه ابراز محبت و دوستى بيان شده است.<ref>همان، ص45</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«فصل سوم»، شامل دو مناجاتنامه زيبا، مسجع و محكم از مؤلف است.<ref>همان، ص55</ref> | «فصل سوم»، شامل دو مناجاتنامه زيبا، مسجع و محكم از مؤلف است.<ref>همان، ص55</ref> | ||
نویسنده در «فصل چهارم»، به بيان موعظههايى زيبا و نافذ در قالب نثرى مسجع پرداخته؛ گاه از هنگامه بيدارى انسان از خواب غفلت سخن گفته و گاه نكتهاى ظريف در باب عالم و شاك و وجوه حكمتِ حرمت نگاه به آنچه حلال نيست و... پرداخته است.<ref>همان، ص69</ref> | |||
«فصل پنجم»، در باب آداب معاشرت و دوستى با برادران دينى است. در اين فصل، مؤلف به بيان چگونگى خلوص در دوستى، انواع عتاب و ترك آن و ارزش عمر آدمى پرداخته است.<ref>همان، ص75</ref> | «فصل پنجم»، در باب آداب معاشرت و دوستى با برادران دينى است. در اين فصل، مؤلف به بيان چگونگى خلوص در دوستى، انواع عتاب و ترك آن و ارزش عمر آدمى پرداخته است.<ref>همان، ص75</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
«فصل ششم»، در بررسى عارفانه جايگاه صبر در برابر حوادث روزگار، زشتى ناشكيبايى و بيان اديبانه شجاعت جعفر بن ابىطالب، حضرت اميرالمؤمنين و امام حسين(ع) مىباشد<ref>همان، ص85</ref> | «فصل ششم»، در بررسى عارفانه جايگاه صبر در برابر حوادث روزگار، زشتى ناشكيبايى و بيان اديبانه شجاعت جعفر بن ابىطالب، حضرت اميرالمؤمنين و امام حسين(ع) مىباشد<ref>همان، ص85</ref> | ||
در «فصل هفتم»، | در «فصل هفتم»، نویسنده ابتدا مباحثى در مورد فضل بنى هاشم و فخر ايشان بيان مىدارد. در ادامه، مطالبى را كه در مراحل سير و سلوك رعايت مىشود، مطرح مىكند؛ مانند كم خوردن، مذمت غيبت، كرم، بذل، حلم، وفادارى، دشمنى عقل با هواى نفس و بهرهمندى از مشورت و تجارب ديگران. همچنين آنچه مؤلف در حرم [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به ايشان عرض مىكند و برخى مباحث اخلاقى و حكيمانه نيز، از ديگر مسائل مطرح در انتهاى اين فصل است.<ref>همان، ص95</ref> | ||
مؤلف، كتاب خود را با ذكر صلوات بر محمد و آل محمد خاتمه داده است.<ref>همان، ص134</ref> | مؤلف، كتاب خود را با ذكر صلوات بر محمد و آل محمد خاتمه داده است.<ref>همان، ص134</ref> | ||